Circus Caravan

Scattered Sketches

Self Released (2020)
Από τον Αντώνη Μαρίνη, 24/06/2020
Ένας καμβάς γεμάτος χρώματα
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Αν έπρεπε κάποιος να κατηγοριοποιήσει τον ήχο των Circus Caravan, αργά ή γρήγορα θα κατέληγε στην πάντα βολική κι ανοιχτή σε ερμηνείες ταμπέλα του alternative. Το κουιντέτο από την Αθήνα ρίχνει στο καζάνι του κάμποσα ετερόκλητα στοιχεία που θα μπορούσαν να θεωρηθούν εναλλακτικά. Είναι όμως η προσέγγισή τους που κάνει τον όρο τόσο ταιριαστό. Είναι ο τρόπος που πηγαίνουν από το ένα ύφος στο άλλο, διατηρώντας την προσωπικότητά τους και φτιάχνοντας ένα σύνολο που μέσα στην απλότητά του δεν ακολουθεί τυφλά τους όποιους κανόνες.

Το "Scattered Sketches" είναι η πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά του σχήματος. Δεν χρειάζεται περισσότερο από μία αναγνωριστική ακρόαση για να γίνει προφανές ότι δεν μιλάμε για ένα alt-rock άκουσμα της σειράς. Οι μελωδίες και οι στίχοι ξεχωρίζουν, αλλά όχι υπερβολικά. Οι επιρροές δεν είναι μονόπαντες. Η παραγωγή απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί γυαλισμένη. Στον αέρα δεν υπάρχει η παραμικρή υποψία προσποίησης. Τα ξεσπάσματα δεν μοιάζουν με προφανείς post-rock κόπιες. Οι γκρίζες αναφορές δεν φωνάζουν βρετανία. Οι στιγμιαίες κάπνες δεν αφήνουν τη σύγχρονη εγχώρια μυρωδιά.

Τα οκτώ κομμάτια γράφθηκαν ανεξάρτητα, αλλά λειτουργούν ως σύνολο. Μοιάζουν με ξεχωριστές μικρές ιστορίες που τοποθετήθηκαν η μία δίπλα στην άλλη. Η ροή που δημιουργούν είναι αναπάντεχα δεμένη. Σαν μία ταινία ανθολογίας, που ενώ τα επιμέρους plots είναι διακριτά, με ελάχιστη προσπάθεια βρίσκεις τις γραμμές που τα ενώνουν. Το ιδιότροπο stoner-ίζον "Unease". Οι συνειρμοί με μετά-2000 Anathema στο "Echoes". Η ισορροπία ανάμεσα σε distortion και βαλκανικά ηχοχρώματα στο "Broken Flower". Το φορτισμένο χτίσιμο του "In Sight". Ήχοι που θεωρητικά βρίσκονται μακριά, αποκτούν συνοχή.

Το ντεμπούτο των Circus Caravan είναι ειλικρινές και προσεγμένο, γεμάτο ιδέες και ανατροπές. Το γύρισμα μετά τα μέσα του "Did You Call My Name" είναι ενδεικτικό. Το concept με τα συνοδευτικά σκίτσα (βλ. τίτλος) είναι ευρηματική και δείχνει μία μπάντα που δεν βάζει όρια στον εαυτό της. Μία απόπειρα για ελληνικό στίχο ή ένα πλήρως οργανικό πέρασμα πιθανότατα δεν θα έμοιαζαν εκτός τόπου. Σε κάθε περίπτωση, το σβήσιμο με τα αρπίσματα στο αέρινο "There Is A Little Sun In My Room" έρχεται σαν την τέλεια σύνοψη του "Scattered Sketches"· γλυκόπικρο, με την πολύ καλή έννοια.

  • SHARE
  • TWEET