Wind Rose

Πόσα συγκροτήματα έχουν για μεγαλύτερο χιτ τους μια διασκευή; Πόσο πιο περίεργο γίνεται όταν το τραγούδι αυτό είναι ένα νερντοτράγουδο, φτιαγμένο από gamers, για νάνους που σκάβουν και σκάβουν τρύπες στο έδαφος; Οι Wind Rose έχουν γίνει πια πασίγνωστοι και μην κοροϊδευόμαστε αλλά ο κύριος λόγος που έχουν γίνει τόσο πασίγνωστοι είναι η διασκευή στο "Diggy Diggy Hole" , το οποίο προφανώς όσοι το είχαμε ακούσει και δει όταν πρωτοκυκλοφόρησε, ήμασταν ξεκάθαροι και αμετακίνητοι στο ότι χρειάζεται power metal διασκευή. Ε, ήταν δίκαιο και οι Wind Rose το έκαναν πράξη. Κάπου εκεί λοιπόν από μπάντα που ήξεραν αρκετοί αλλά ασχολούνταν κάποιοι, τους έμαθαν όλοι και πλέον ασχολούνται πάρα πάρα πολλοί! Πέρα από την πλάκα το "Wintersaga" ήταν ένα υπέροχο power metal ξεφάντωμα, η τριάδα "Drunken Dwarves", "Mine Mine Mine!" και "Wintersaga", μαζί προφανώς με την διασκευή που λέγαμε πριν και βρίσκεται ανάμεσά τους, είναι απλά τέλεια, όλα!

Φέτος κυκλοφόρησαν τον έκτο τους δίσκο "Trollslayer", και τρίτο παρακαλώ με τη Napalm Records. Ελπίζω όποιος διαβάζει αυτές τις λέξεις να μην έχει απαιτήσεις για στροφή στην ποιότητα από τους Ιταλούς, γιατί πραγματικά θα πω ότι πρέπει να μειώσει σημαντικά τις μπύρες όταν διαβάζει παρουσιάσεις δίσκων, ακόμα κι αν είναι των Wind Rose. Κάνουν ακριβώς αυτό που έκαναν πάντα, και ίσως μάλιστα λίγο πιο αποτελεσματικά γιατί εγκαταλείπουν σιγά σιγά και τα τελευταία αμφιλεγόμενα στοιχεία σοβαρότητας. Μετά την κάπως μεγάλη εισαγωγή μπαίνουν με τη σειρά τα "Dance Of The Axes", "The Great Feast Underground" - όπου ακούγονται λίγο σα νάνοι από την Ιρλανδία, σε Ιρλανδέζικη pub, στην Erebor - και το "Rock And Stone" που ασχολείται με διαγαλαξιακούς νάνους και τα ταξίδια τους στο διάστημα, δηλαδή τι άλλο θες από την κομματάρα που παρεμπιπτόντως πιστεύω ότι θα είναι το επόμενο super-mega-hit τους. Από τα υπόλοιπα μετά ξεχωρίζει μάλλον το ομώνυμο αλλά οκ, χωρίς βέβαια να ξενερώνεις κάπου, ε δεν υπάρχει και κάτι ουάου. Αλλά τώρα λέω βλακείες, γιατί πάω κι εγώ να αντιμετωπίσω το δίσκο με όρους αντικειμενικής ποιότητας, διαφοροποίησης και δεν ξέρω ‘γω τι άλλο κουλτουριάρικο φίλτρο προσπάθησα να ενεργοποιήσω. Κουταμάρες, ο δίσκος παίζει όσο πίνεις μπύρα και περνας καλά. Αυτά.

Οπως καταλαβαίνεις το "Trollslayer" είναι τόσο καλό όσο καλή είναι η διάθεσή σου όταν το ακούς. Αν θες να ακούσεις «σοβαρή μουσική» του 2024, βάλε κάτι άλλο, ευτυχώς έχει κυκλοφορήσει πολλή τέτοια και φέτος. Αν θες να χαβαλεδιάσεις σε power metal στυλ παίζοντας κάποιο καρτοπαίχνιδο ή ετοιμάζοντας το επόμενο session του campaign σου στο DnD (εδώ να πω ότι σε ζηλεύω αφάνταστα) τότε δεν παίζει να κάνεις λάθος με τους Wind Rose.