Wardrum

Μεγάλη υπόθεση η αλλαγή τραγουδιστή σε μια μπάντα. Καλώς ή κακώς, η θέση πίσω από το μικρόφωνο είναι κι εκείνη που αναπληρώνεται δυσκολότερα, καθώς ο εκάστοτε τραγουδιστής αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της προσωπικότητας της, γεγονός που γίνεται άμεσα αντιληπτό από τους ακροατές, για ευνόητους λόγους. Στην προκειμένη, δε, το να αντικαταστήσει κανείς έναν τραγουδιστή όπως ο Γιάννης Παπαδόπουλος αποτελεί από μόνο του πρόκληση, καθώς ο τελευταίος στέκεται πλέον ως μια από τις κορυφαίες φωνές του σύγχρονου heavy metal χώρου.

Παρ’ όλα αυτά, η περίπτωση των Wardrum μοιάζει ξεχωριστή και ακόμη και ένας τέτοιος σκόπελος δεν έμοιαζε ικανός να ανακόψει τη συνεχώς ανοδική τους πορεία - τουλάχιστον όχι για πολύ. Βρισκόμενοι χωρίς τραγουδιστή λίγο μετά από ένα άλμπουμ σαν το "Awakening" - άλμπουμ που πολλοί θεωρούν το καλύτερο της μέχρι τώρα πορείας τους - ήταν αναμενόμενο να καθυστερήσουν λίγο παραπάνω την κυκλοφορία του επόμενου δίσκου τους σε σχέση με τα όσα μας είχαν συνηθίσει, αφού η επιλογή ενός ικανού και, το σημαντικότερο, ταιριστού νέου frontman απαιτεί υπομονή και σκέψη.

Καταλήγοντας στη συνεργασία με το Γιώργο Μαργαριτόπουλο, η αγωνία δεν υπήρχε σχετικά με τη συνθετική ποιότητα του νέου υλικού, αφού αυτή φάνταζε έτσι κι αλλιώς αδιαπραγμάτευτη έπειτα από τέσσερα κορυφαία άλμπουμ. Από την άλλη, το κατά πόσο θα κατάφερνε να ανταπεξέλθει στις αυξημένες απαιτήσεις και στις αναμενόμενες συγκρίσεις με τον προκάτοχο του ο νέος τραγουδιστής ήταν το μοναδικό, αλλά υπαρκτό και τεράστιο ερώτημα που ταλάνιζε τις σκέψεις που αφορούσαν το "Mavericks". Άλλωστε, με τα διαθέσιμα δείγματα γραφής να πιστοποιούν την ικανότητα του αλλά να μην μπορούν να προδικάσουν την επιτυχία ή όχι του συγκεκριμένου «γάμου», το νέο άλμπουμ έμοιαζε με ένα μεγάλο στοίχημα - το οποίο βρίσκει τη μπάντα να το κερδίζει πανηγυρικά.

Ξεκινώντας την ανάλυση - φυσικά - από τον τομέα των φωνητικών, ο Μαργαριτόπουλος επιτυγχάνει σχεδόν το ακατόρθωτο. Παραμένοντας πιστός στο ύφος και το ερμηνευτικό αποτύπωμα που είχε αφήσει ο Γιάννης Παπαδόπουλος ως χαρακτηριστικό του ήχου της μπάντας, καταφέρνει και προσδίδει το δικό του στίγμα, τη δική του δήλωση πως η θέση του ανήκει πλέον κατηγορηματικά. Εξαιρετικός, με τεράστιο φωνητικό εύρος, απαράμιλλη ερμηνευτική ευελιξία, άκρατο συναίσθημα και κορυφαίο έλεγχο, δεν τίθεται καν ζήτημα αν οι Wardrum έπραξαν ορθά στην επιλογή τους. Σίγουρα μιλάμε για μια win - win συνεργασία, η οποία εύχομαι να μακροημερεύσει αφού φαίνεται από τις αρχές της κιόλας πως μπορεί να προσφέρει σημαντικές συγκινήσεις.

Περνώντας στο μουσικό/συνθετικό τμήμα του δίσκου, από τις πρώτες ακροάσεις φαίνεται ξεκάθαρα η διάθεση των Wardrum να επανεφεύρουν τους εαυτούς τους, κάνοντας το πιο πειστικό και ακλόνητο reboot που θα μπορούσαν. Κοινώς, γράφοντας ένα δίσκο χωρίς περιττή νότα μέσα του, ο οποίος θα παρουσίαζε κάθε ιδιαίτερο γνώρισμα που τους έκανε αυτούς που είναι, αλλά ακόμη πιο δουλεμένα, ακόμη πιο εμφατικά και ουσιαστικά. Η κάθε σύνθεση αποτελεί ένα μικρό ταξίδι στα άδυτα του ψυχισμού και των επιρροών τους, μια διδαχή πως μπορείς να αξιοποιήσεις τη μουσική που σε ενέπνευσε, δημιουργώντας κάτι ολόδικό σου. Με αλαβάστρινες κιθάρες παγκόσμιας κλάσης, τα leads και solo μέρη των οποίων αποτελούν μικρές συνθέσεις μέσα στην εκάστοτε σύνθεση, με ένα rhythm section ονειρικό για το prog/power είδος στο οποίο ανήκει και, το σημαντικότερο, με τραγούδια που είναι τέτοια κι όχι απλώς κομμάτια επίδειξης δεξιοτήτων κι εκτελεστικής επάρκειας, το "Mavericks" είναι το άλμπουμ που θα ήθελαν να έχουν κυκλοφορήσει φέτος οι Riot, οι Crimson Glory, οι Symphony X ή οποιοδήποτε άλλο από τα εκλεκτά ονόματα σχήμάτων που η μπάντα δηλώνει περήφανα ως επιρροές.

Το δίδυμο Βρετού και Μακραντωνάκη στέκεται από τα πλέον εντυπωσιακά κιθαριστικά δίδυμα σε ολόκληρο το χώρο αυτή τη στιγμή, ενώ ιδιαίτερη μνεία αξίζει και στον Στέργιο Κουρού, ένα ντράμερ που μονάχα ως απλώς τέτοιος δεν θεωρείται για την υπόσταση του σχήματος, όντας υπεύθυνος για μεγάλο μέρος του songwriting και των στίχων του. Μάλιστα, το "Mavericks" θα κυκλοφορήσει παρέα με ένα πολυσέλιδο graphic novel με την ιστορία του Messenger, της μορφής που κοσμεί τα εξώφυλλα τους, δια χειρός Κουρού, το οποίο φαντάζει ένα πολύ ενδιαφέρον συμπλήρωμα όχι μόνο στο νέο άλμπουμ, αλλά και στη συνολική δισκογραφία τους.

Σε μια πολυαναμενόμενη επιστροφή που χαρίζει τα μέγιστα των προσδοκιών που υπήρχαν, οι Wardrum κυκλοφορούν ένα από τα καλύτερα prog/power metal άλμπουμ των τελευταίων χρόνων. Τεχνική, μελωδία, συναίσθημα, κορυφαίες συνθέσεις˙ οι Wardrum βρίσκονται και πάλι εδώ και το "Mavericks" είναι ένας δίσκος που πρέπει να ακούσεις το συντομότερο.