Tribunal

The Weight Of Remembrance

20 Buck Spin (2023)
Από τον Αντώνη Καλαμούτσο, 26/01/2023
Ντεμπούτο - δυναμίτης που αναπλάθει παλιές gothic doom δόξες
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Δεν ξέρω πόσο ακριβώς ζυγίζει μια ανάμνηση, ξέρω όμως ότι για το ντουέτο των Soren Mourne (cello, μπάσο, φωνή) και Etienne Flin (κιθάρα, φωνή) από το Vancouver, πρέπει να ζυγίζει όσο κάθε riff του ζοφερού τους ντεμπούτου. Η ζυγαριά είναι εκεί στο εξώφυλλο, μαζί με σύμβολα της φθοράς και του χρόνου, όλα ντυμένα σε ένα φως που ετοιμάζεται να πεθάνει και στα μωβ γράμματα. Όλα εδώ φωνάζουν gothic doom/death από απόσταση.

Εξαιτίας και της παρουσίας του cello, αναπόφευκτα οι πρώτοι συνειρμοί θα πάνε στους αρχαίους My Dying Bride και το μαγικό πρώτο τους E.P. Οι Tribunal δείχνουν όντως τη διάθεση να φυσήξουν τη σκόνη για να αποκαλυφθεί καλύτερα η αισθητική εκείνης της εποχής, τότε που το πάντρεμα του doom με το death γεννούσε μερικά διαχρονικά και συναρπαστικά metal άλμπουμ. Χωρίς να κοπιάρουν τίποτα συγκεκριμένα, πατούν γερά σε εκείνα τα χρόνια, με τις κιθάρες να είναι πραγματικά τραχιές και τα brutal φωνητικά του Flinn να έχουν μια πολύ ενδιαφέρουσα μαυρομεταλλική χροιά.

Παρά όμως το στραμμένο στο παρελθόν βλέμμα τους, οι Tribunal δεν πρέπει να νοηθούν ολοκληρωτικά σαν ρετρό σχήμα. Η μουσική τους έχει ατόφια δύναμη, η δυνατή και χωρίς λειάνσεις παραγωγή διατηρεί μια σφριγηλή underground άποψη, τα φωνητικά της Mourne δε - γεμάτα όγκο και αυτοπεποίθηση - είναι οι αστραπές που σκίζουν doom ουρανούς. Το "The Weight Of Remembrance" είναι ένα άλμπουμ που γνωρίζει τι έχει συμβεί στο doom metal τα τελευταία 20 χρόνια, δεν ρεμβάζει απλώς σε ένα μακρινό παρελθόν. Εδώ υπάρχουν τραγούδια όπως τα "Of Creeping Moss And Crumbled Stone" ή "Apathy's Keep" που αξίζουν να σταθούν δίπλα στα πρόσφατα διαμάντια των The Otolith.

Τα επτά τραγούδια του άλμπουμ είναι όλα πυκνά σε ιδέες και δομές. Η μπάντα δεν δείχνει να έχει κάποιο ιδιαίτερο χάρισμα στο songwriting, σε βάζει όμως βαθιά στον ημιφωτισμένο γοτθικό της νεκρόκοσμο. Προσωπικά θα ήθελα το cello ακόμα πιο μπροστά και θα ζητούσα ακόμα εντονότερη ανάδειξη νεοκλασικών δραματουργιών - πράγματα που θα μπορούσαν να φέρουν τους Tribunal πιο κοντά στο ραγισμένο σύμπαν των θεών Virgin Black. Αλίμονο, όμως αυτό το άλμπουμ δεν αποτελείται από χαμένες ευκαιρίες. Είναι συμπαγές, αυτόφωτο και εξαιρετικά καλοπαιγμένο.

Το άλμπουμ ολοκληρώνεται με το "Without Answer" και το 12λεπτο "The Path", κρατώντας για το τέλος μερικές από τις πιο θρηνητικές στιγμές του. Ειδικά το "The Path" δείχνει ότι οι Tribunal θα έχουν ένα εξίσου δυνατό μέλλον αν συνθέσουν ελεύθερα και αφεθούν και σε άλλες τόσο μεγάλες συνθέσεις. Τους ταιριάζουν. Διότι δίπλα στο heaviness, βρίσκουν χώρο και κάποια πιο cinematic στοιχεία να τρυπώσουν στη μουσική τους, προς όφελος περισσότερων και πιο δραματικών αντιθέσεων.

Δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι το "The Weight Of Remembrance" θα είναι ένα από τα ντεμπούτα που θα συζητηθούν αρκετά μέσα στη χρονιά. Θα σε κάνει να λαχταρήσεις ξανά τη γεύση από εκείνο το αψέντι της νιότης σου, επαναφέροντας στην κουβέντα τις χαμένες ομορφιές του γοτθικού ήχου. Οι Tribunal κάνουν μια εξαιρετική εκκίνηση, παίζοντας επιτυχημένα το χαρτί της νοσταλγίας αλλά και προσφέροντας μια επίκαιρη ματιά σε έναν αραχνιασμένο ήχο. Η άποψη, η δύναμη και η πυκνότητα της ατμόσφαιρας που τους περιτριγυρίζει είναι στοιχεία ικανά να κάνουν το στοίχημα να μοιάζει ήδη κερδισμένο.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET