The Otolith

Folium Limina

Blues Funeral Recordings (2022)
Από τον Αντώνη Καλαμούτσο, 27/12/2022
​Παίρνουν τη σκυτάλη από τους SubRosa και κρατούν τα doom λάβαρα σε μεγάλα ύψη
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Όταν οι SubRosa ανακοίνωναν την παύση εργασιών τους το 2019, μας ενημέρωναν ήδη ότι τέσσερα από τα μέλη τους δουλεύουν με τη νέα τους μπάντα, σε υλικό που είναι «βαρύτερο από ένα φορτηγό γεμάτο τούβλα». Αυτοί είναι λοιπόν οι The Otolith, η σχεδόν επίσημη συνέχεια των SubRosa, ενός δηλαδή εκ των καλύτερων μεταλλικών γκρουπ της τελευταίας 15ετίας και πιθανόν των σημαντικότερων doom αναμορφωτών για αυτή την περίοδο. Γκρουπ που έχουμε αποθεώσει ξανά και ξανά, χωρίς να τους έχουμε χαρίσει ούτε λέξη.

Συνεχίζοντας ακριβώς πάνω στο όραμα των SubRosa, οι The Otolith δεν παίζουν απλώς βαριά μουσική: παίζουν μουσική ισοπεδωτική σε ήχο, ατμόσφαιρα και συναίσθημα. Με τρόπο φαινομενικά απλό, συνδυάζουν αργά riff μεγατόνων με δύο βιολιά που μοιάζουν να χαράζουν πάνω σε αόρατους ουρανούς και στιβαρά γυναικεία φωνητικά. Το στυλ των The Otolith, μονολιθικό και καλλιτεχνικά βαθύ ταυτόχρονα, μοιάζει με το δισκοπότηρο που κάθε νεότερο experimental doom σχήμα - οι Forlesen, οι Lotus Thief, οι Eight Bells - αναζητά και σχεδόν αγγίζει. Το "Folium Limina" αποδεικνύει όμως ότι το δισκοπότηρο βρίσκεται ακόμα στα χέρια αυτής της παρέας στο Salt Lake City.

Όπως είχαν δηλώσει και οι συνάδελφοι παλαιότερα, αυτή εδώ η μουσική δεν έχει την ανάγκη να χαρακτηριστεί κάπως, είτε την πεις doom, sludge ή ατμοσφαιρικό metal δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Σημασία έχει μόνο το βάθος της εμπειρίας. Το "Folium Limina" είναι ταυτόχρονα δύναμη και λύτρωση, έχει το ξόρκι της γης και το ξόρκι του αέρα, κινείται γραμμικά, πάντα μπροστά, συνεπαίρνει την ακρόαση και διαλύει τις σκέψεις. Από την πρώτη μελωδία του "Sing No Coda" ως το τελευταίο σκάσιμο του "Dispirit", το άλμπουμ είναι ορμητικό και σε κάνει να βλέπεις τα πράγματα ασπρόμαυρα: ή το νιώθεις από άκρο σε άκρο ή δεν ανήκεις εδώ καθόλου.

Οι έξι συνθέσεις του "Folium Limina" απλώνονται σε 63 λεπτά και, εξαιτίας των ελάχιστων εναλλαγών σε tempo και διαθέσεις, μοιάζουν περισσότερο με μία ενιαία σύνθεση. Αυτή είναι και η πραγματική πρόκληση που έχει να αντιμετωπίσει ο ακροατής: μιλάμε για ένα άλμπουμ που είναι γεμάτο με διάσπαρτες κορυφώσεις, η ανάταση και ο όγκος διαπερνούν όλο το υλικό και δεν θα βρει κανείς «έξυπνη σκηνοθεσία» και ροή, αν αυτά αναζητάει σε έναν δίσκο. Εδώ όλα εκρήγνυνται στο πρόσωπο σου με τρόπο πρωτόγονο κι ενστικτώδη. Και μέσα στα τραγούδια βρίσκονται μεγάλες, μαγικές στιγμές κάθαρσης.

Οι γραμμές αυτές γράφονται ενώ ακόμα δεν γνωρίζω τί θα πουν για το "Folium Limina" οι ειδικοί μας στην doom ανασκόπηση της χρονιάς που έρχεται σύντομα. Για τον γράφοντα όμως, οι The Otolith κυκλοφόρησαν έναν από τους ωραιότερους doom metal δίσκους του 2022, έναν δίσκο σημαντικό για τις underground αρχές που πρεσβεύει και για το συναισθηματικό του βάθος, αν όχι για τον τεχνοτροπικό του πλούτο. Ενώ το πιάνο σβήνει το "Hubris" ή το επικό "Bone Dust" μας καλεί στην μάχη, εμείς απαντάμε και νιώθουμε ήδη νικητές.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET