Magnum

The Visitation

SPV (2011)
Από τον Θοδωρή Μηνιάτη, 25/01/2011
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Οι Magnum δε χρειάζονται ιδιαίτερες εισαγωγές. Όσοι έχουν ασχοληθεί με το μελωδικό hard rock έστω και λίγο τους έχουν σίγουρα ακουστά ως όνομα, αν δεν έχουν εντρυφήσει στις δουλειές τους. Βλέπετε, φέτος κλείνουν 33 χρόνια δισκογραφικής καριέρας. Δεν είναι και λίγα, δε νομίζετε; Στην πάροδο όλων αυτών των ετών οι επιτυχίες τους είναι πολλές. Πολύς κόσμος έχει περάσει άπειρες στιγμές με τα άλμπουμ τους, τα οποία έχουν κάτι να προσφέρουν. Ειδικά οι πρώτες δουλειές τους θεωρούνται ιστορικής σημασίας και έχουν ήδη γραφτεί στο πάνθεον των μεγάλων κυκλοφοριών του είδους.

Σε συγκροτήματα τέτοιου δισκογραφικού μεγέθους και διάρκειας το πρώτο ερώτημα που σου έρχεται στο μυαλό είναι «άραγε θα αξίζει το νέο άλμπουμ;». Ερώτημα που δεν προκύπτει τυχαία στους Magnum, αφού οι τελευταίες απόπειρες τους ήταν κάπως μέτριες και δε θύμιζαν το ένδοξο παρελθόν. Ευτυχώς αυτή τη φορά η «επίσκεψη» τους ήταν κάτι παραπάνω από καλή και ευχάριστη. Μετά από καιρό έγραψαν και κυκλοφόρησαν ένα δίσκο που αξίζει από την αρχή μέχρι το τέλος, αφού όλες οι συνθέσεις είναι πολύ άνω του αξιόλογου.

Μεγάλο ρόλο στους Magnum -ίσως και πρωταρχικό- έχει ο frontman, Bob Catley, ο οποίος κάθε φορά δίνει ένα ξεχωριστό χρώμα και ύφος σε όλα τα τραγούδια, απογειώνοντας τα. Ίσως χωρίς αυτόν οι Magnum να ήταν άλλη μπάντα. Στο album, παρόλο που τα χρόνια έχουν περάσει ανεπιστρεπτί, αποδίδει σαν έφηβος, μη προσδίδοντας την ηλικία του. Βασικός συνεργάτης και συντελεστής της επιτυχημένης πορείας είναι και ο κιθαρίστας Tony Clarkin, ο οποίος είναι ο έτερος συνθέτης και δημιουργός.

Στο νέο πόνημα τους, «πωρωμένε» ακροατή, θα βρεις ό,τι έχεις συνηθίσει στη μπάντα όλα τα χρόνια. Μην περιμένεις να γυρίσουν πίσω στην αρχή, γιατί δε θα το κάνουν. Δεν υπάρχει λόγος να έχουν άλμπουμ με «οργή». Τώρα που μεγάλωσαν θέλουν να σου βγάλουν την ερωτική πλευρά του εαυτού σου. Αν πάλι δεν τους έχεις ακούσει ποτέ, θα βρεις τραγούδια ποιοτικού hard rock, ποτισμένα στη μελωδία. Οι αργές στιγμές τους είναι το καλύτερο soundtrack για μια αισθησιακή βραδιά με τον/την σύντροφο σου ή μια βόλτα κάτω από το φεγγάρι. Οι πιο δυνατές, πάλι, στιγμές θα σε κάνουν να κουνηθείς στο ρυθμό τους, θες δε θες. Όσοι έχουν ασχοληθεί και στο παρελθόν μαζί τους θα καταλάβουν πολύ γρήγορα ότι το "The Visitation" είναι μια σκάλα πάνω από την προηγούμενη δουλειά τους, αλλά πάνω από όλα ηχεί πολύ φρέσκο, γιατί οι συνθέσεις είναι τόσο έξυπνα στημένες, βοηθούμενες από την εξαίσια παραγωγή, που σε κάνουν να μην απομακρύνεσαι από τα ηχεία. Άκου τα "Black Skies", "The Visitation", "Wild Angels", "Spin Like A Wheel", "Freedom Day", "Midnight Kings" και θα με θυμηθείς. Πότε ξεκινάει και πότε τελειώνει το άλμπουμ δεν το νιώθεις και αυτό συμβαίνει γιατί τα τραγούδια έχουν κάτι να σου δώσουν. Όλα θα σου βγάλουν ένα συναίσθημα από μέσα σου, χωρίς καμία πίεση, αλλά με μεγάλο αυθορμητισμό. Το ποιο θα είναι αυτό σε κάθε κομμάτι είναι δική σου επιλογή. Άλλωστε ο καθένας από εμάς βιώνει διαφορετικά τα πάντα που τον περιτριγυρίζουν, πόσο μάλλον τους ήχους. Άσε τον εαυτό σου ελεύθερο να ζήσει αυτές τις στιγμές. Οι Magnum θα είναι εκεί με τη μουσική τους να σε ταξιδέψουν.

Μπορείς να επενδύσεις και πάλι στο γκρουπ, ω εσύ, οπαδέ. Κατάθεσε τον οβολό σου άφοβα και μάζεψε τους βόλους που είχες στην τσέπη σου για να τους ρίξεις όπως ίσως έκανες τα προηγούμενα χρόνια. Πάρε αμέσως χαρτικά και καθάρισε όσο πιο γρήγορα μπορείς το θρόνο. Οι Magnum ξαναπάνε εκεί τρέχοντας. Μην προσπαθήσεις να τους σταματήσεις, δε θα τα καταφέρεις. Το μεγάλο στοίχημα θα είναι πόσο θα κάτσουν εκεί. Αναρωτιέσαι, ε; Μπα, μην το σκέφτεσαι, στο χέρι τους είναι, ό,τι είναι να γίνει θα γίνει...
  • SHARE
  • TWEET