The Tangent

Όσοι νομίζουν ότι το progressive rock έβγαλε κλασικούς δίσκους μόνο στα '70s ήρθε η ώρα να αναθεωρήσουν. Οι Tangent, ένα side project ορισμένων solo, session και ελαφρώς γνωστών καλλιτεχνών του χώρου, βουτάνε μέχρι τα αυτιά στην κολυμβήθρα του prog, χαρίζοντάς μας, πιστοί στα πρότυπα του είδους, ένα διπλό concept cd που, στην περιορισμένη έκδοσή του, συνοδεύεται και από μία σύντομη εικονογραφημένη νουβέλα! Ω, τι υπέροχος δεινοσαυρισμός!

Κινητήριος μοχλός πίσω από τον ιδιαίτερο αυτό σχηματισμό δείχνει να είναι ο Andy Tillison (πλήκτρα, φωνή) που έχει συγγράψει την ιστορία στην οποία εν συνεχεία βασίστηκαν χαλαρά η μουσική και οι στίχοι, αμφότερα ανήκοντα στον ίδιο. Βέβαια, ως γνωστόν, στο χώρο του προοδευτικού ροκ η σύνθεση είναι ένα αρκετά ανοιχτό πεδίο ώστε να μη μπορεί να αγνοηθεί η προσφορά σε αυτή των υπόλοιπων μελών, δηλαδή του Guy Manning στα ακουστικά όργανα και τη φωνή (με αξιοπρόσεκτη σόλο καριέρα), του Jonas Reingold στο μπάσο, του Jaime Salazar στα τύμπανα, του Jakko M. Jakszyk στην κιθάρα και τη φωνή (τον είχαμε απολαύσει στους 21st Century Schizoid Band) και του Theo Travis σε σαξόφωνο και φλάουτο, το βιογραφικό του οποίου αναφέρει συνεργασίες με μεγαθήρια όπως οι Gong και οι Porcupine Tree, ενώ για την αξία του έχουμε να λέμε και όσοι τον είδαμε με τους Soft Machine Legend το Νοέμβριο.

Η ιστορία που εμπνεύστηκε ο Tillison αφορά σε έναν κεντρικό ήρωα, τον Dave, ο οποίος ξυπνάει μετά από 88.000 χρόνια σε έναν άλλο πλανήτη για να ανακαλύψει ότι η Γη καταστράφηκε από ένα σφάλμα δικό του και των Yes! Η ιστορία είναι ανάλαφρη, εικονογραφημένη και γεμάτη με prog αναφορές και υπονοούμενα. Περιλαμβάνεται μόνο στην limited edition του cd.

Η τεράστια αξία του δημιουργήματος αυτού είναι βέβαια η καταπληκτική μουσική. Σε 9 τραγούδια που εκτείνονται σε δύο cd, οι Tangent κάνουν ένα σύντομο πέρασμα από όλους σχεδόν τους ήχους που όρισαν το progressive rock, επιμένοντας περισσότερο στις βασικές επιρροές τους, που δεν είναι άλλες από τους Genesis, τους Van Der Graaf Generator (πολύ), τους Caravan αλλά και τους Yes.

Στο πρώτο cd βρίσκουμε 7 συνθέσεις «μικρής» διάρκειας, αφού μόλις μία και μετά βίας ξεπερνάει τα 10 λεπτά. Η κάθε μία από αυτές έχει το χαρακτήρα της, διατηρώντας πάντως τη συνοχή ενός άλμπουμ, χωρίς δηλαδή να είναι ξεκομμένες η μία από την άλλη και να καταλήγουν να ακούγονται σαν μια prog-rock συλλογή. Ταυτόχρονα όμως αποτελούν και ένα ευχάριστο παιχνίδι προς όλους τους οπαδούς του είδους να ανακαλύπτουν τα διάσπαρτα μουσικά hints που αφήνουν αδέσποτα οι Tangent στη μουσική τους. Ξεχωρίζει το βγαλμένο κατευθείαν από το Canterbury "Lost In London 25 Years Later" και το σκοτεινό "A Sale Of Two Souls" που ο Peter Hammill είμαι σίγουρος ότι θα έδινε τα πάντα να έχει τραγουδήσει (κι εγώ για να το ακούσω από αυτόν).

Το δεύτερο cd αποτελείται από δύο μόνο συνθέσεις, διάρκειας περίπου 22 λεπτών έκαστη, που, με οδηγό πάντα τη μελωδία, δίνουν την ευκαιρία στο συγκρότημα να αναπτύξει ακόμα περισσότερο τις ιδέες του και να εμβαθύνει σε ακόμα πιο progressive λαβυρίνθους.

Αν υπάρχει ένα μειονέκτημα στην υπόθεση Tangent, αυτό είναι τα μάλλον βασικά φωνητικά τους, που δεν είναι ομολογουμένως στο (πολύ υψηλό) standard που θέτει η μουσική τους. Αυτό όμως δε θα ενοχλήσει ιδιαίτερα, αφού η έλλειψη δυνατοτήτων αναπληρώνεται από εκφραστικότητα και ταυτόχρονα παραχωρείται ο πρωταγωνιστικός ρόλος προς χάριν του συνόλου.

Είμαι σίγουρος ότι οι επικριτές του progressive όχι μόνο δεν πρόκειται να αλλάξουν άποψη, αλλά αντίθετα θα βρουν στους Tangent όλους του λόγους που τους έκαναν να το αντιπαθήσουν. Για τους υπόλοιπους που θέλουν να ακούσουν σύγχρονο προοδευτικό ροκ που δε διστάζει να πατήσει και στο παρελθόν, η κυκλοφορία αυτή είναι απαραίτητη. Για όσους, δε, θέλουν να ανακαλύψουν γιατί το "Relayer" είναι ένα από τα πιο καταστροφικά όπλα που έχει γεννήσει η ανθρωπότητα (!), συστήνεται η ειδική έκδοση με την εικονογραφημένη νουβέλα.