The Charlatans

Η δισκογραφική επιστροφή των αειποιοτικών βρετανών Charlatans έκανε ηθελημένα θόρυβο -όχι στην Ψωροκώσταινα, αλλού- δια της μεθόδου των διδαξάντων Radiohead. To δέκατο άλμπουμ τους, "You Cross My Path", είχε διατεθεί δωρεάν προς «καταφόρτωση», τον περασμένο Μάρτιο, και οι ενδιαφερόμενοι «καταφορτωτές» ξεπέρασαν τις τριάντα χιλιάδες σε πέντε μέρες. Ο λόγος δεν είναι μυστήριο.

Η καλαίσθητη πλευρά του synth pop των eighties στάζει μέσα στο φίλτρο του alternative rock των nineties και οι Charlatans αρνούνται επίμονα την παρούσα δεκαετία. Η αλλαγή στην πορεία τους στηρίζεται στην επίκληση του φωτεινού πνεύματος των New Order και το αποτέλεσμα μοιάζει θαυμαστά ευθύ. Χωρίς να πρωτοτυπούν, αλλά και χωρίς να αντιγράφουν, ενίοτε προσεγγίζουν την ονειρώδη σκοτείνια των Depeche Mode. Μόνο καλά συστατικά, μια εύγευστη δόση συντηρητικών και μια οκά συνθετικής προσωπικότητας αρκούν για να παράγουν ένα πυκνά ποιοτικό άλμπουμ.

Αν οι Charlatans δε μεγαλουργούν, παρά σπάνια, η μουσική τους είναι πάντα σταθερά απολαυστική και εν προκειμένω απολαυστικότατη. Η ακούραστη σταθερότητα των τυμπάνων καλύπτεται από τη λιγωτική ψυχράδα των πλήκτρων και η μπάντα καταφέρνει να δημιουργήσει μια ήπια μουσική ασφυξία, που προσφέρεται άριστα στην ουσιώδη μελωδικότητα της φωνής.

Η ακίνδυνη αλλαγή φανερώνει καλλιτεχνική οξυδέρκεια. Το λελογισμένο ρίσκο γίνεται ζωτικό συστατικό. Η σαφήνεια της μουσικής του "Cross My Path" είναι όαση για τη δισκογραφία του 2008, έστω κι αν δεν επιδιώκει να «ξαναεφεύρει τον τροχό». Πάντως, λίγες μπάντες μπορούν να παινεύονται για τραγούδια όπως το υπερπολυτελές "Oh! Vanity".