The Neal Morse Band

Alive Again

Radiant (2016)
Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 29/07/2016
Ζωντανή απόδειξη του ότι με τη σταθερή του μπάντα ο Neal Morse βρίσκεται στην καλύτερη φάση της προσωπικής του καριέρας
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Πριν κάποιος αναφωνήσει «τι το θέλει κι άλλο live CD/DVD ο Neal Morse;» θα πω ότι όποιος το λέει αυτό είτε στην πραγματικότητα δεν ενδιαφέρεται και το λέει έτσι για να πει κάτι ή δεν έχει δει τα (πολλά είναι η αλήθεια) ζωντανά ντοκουμέντα που έχει κυκλοφορήσει ο εν λόγω μουσικός. Διότι, ακόμα και στα λιγότερο καλά εξ αυτών συνηθίζει να δίνει το κάτι παραπάνω και σίγουρα δεν απογοητεύει.

Πλέον, με σταθερούς συνοδοιπόρους τους Mike Portnoy, Randy George, Eric Gilette και Bill Hubauer, ο Neal Morse δείχνει να διαθέτει την καλύτερη ομάδα που είχε ποτέ μαζί του και η οποία τον βοηθάει να παίζει τραγούδια από όλη την ιστορία του με απίστευτη πιστότητα και ποιότητα, γεγονός που ενισχύει ακόμα περισσότερο την απόλαυση του να τα βλέπεις ζωντανά.

Κι αν για τον Portnoy δεν χρειάζεται να πει κανείς τίποτα και ο George είναι επίσης γνωστός από την πολύχρονη θητεία του στο μπάσο, είναι ο Gilette κι ο Hubauer που αποτελούν σπάνιας ράτσας μουσικούς. Και οι δυο έχουν καταπληκτικές φωνές, αναλαμβάνοντας πολλά lead φωνητικά αλλά προσφέροντας κι απίστευτα δεύτερα σε όλα τα τραγούδια. Ο πρώτος επιτρέψτε μου να πω πως είναι ένας μικρός Petrucci στην κιθάρα (ναι, τόσο ταλαντούχος) κι ο δεύτερος, πέραν του ότι είναι βιρτουόζος στα πλήκτρα, παίζει βιολιά, κλαρινέτο, σαξόφωνο κι ό,τι άλλο επιτάσσουν οι ανάγκες των πολυποίκιλων συνθέσεων του Neal.

Φυσικά, ακούγονται τα τέσσερα εκ των πέντε τραγουδιών από το "The Grand Experiment", με το εναρκτήριο "The Call" να έχει αυτές τις τρομερές φωνητικές αρμονίες, το ομώνυμο να αποδεικνύεται ακόμα πιο διασκεδαστικό σε ζωντανή εκτέλεση και το "Waterfall" να αποδίδεται μαγικά με τις τέσσερεις φωνές, την ερμηνεία του Gillette και το κλείσιμο με το κλαρινέτο του Hubauer. Αλλά είναι το 30-λεπτο "Alive Again" που πάει το πράγμα σε άλλο επίπεδο...

Λόγω της απόδοσης όλων των μελών, λόγω των υπέροχων επιμέρους σημείων που περιλαμβάνει, αλλά και λόγω του μεγάλου τζαμαρίσματος στη μέση του, κατά τη διάρκεια του οποίου όλα τα μέλη αλλάζουν όργανα, αποδεικνύοντας πόσο πλήρεις μουσικοί είναι. Αυτή η μπάντα δίνει την αίσθηση ότι έχει κάτι από το πνεύμα που στη δεκαετία του '70 χαρακτήριζε σπουδαίες, κλασσικές rock μπάντες χωρίς περιορισμούς, σε κανένα επίπεδο.

Από εκεί και πέρα, τι να πει κανείς για το υπέρτατο "In The Fire" από το σπουδαίο "?" σε μια φοβερή 10-λεπτη εκτέλεση ή για το 17-λεπτο όργιο που συντελείται στο "The Creation" από το "One"; Μέσα σε όλα πάρε και το "Harm’s Way" των Spock’s Beard να βγάζει γούστα και μια συγκινητική σόλο, ακουστική εκτέλεση του "There’s Nothing That God Can’t Change" από τον Morse στη μέση του show, με την αναμενόμενη συναισθηματική φόρτιση εκ μέρους του.

Ενδεχομένως, το encore θα μπορούσε να είχε διαφορετικές επιλογές, αλλά αφενός είναι σήμα κατατεθέν για τις συναυλίες του Morse το κλείσιμο με το up-tempo και πομπώδες ύφος των "Rejoice"/ "Oh Lord My God"/"Reunion" (μέρος του οποίου ο Neal ερμήνευσε μέσα από το κοινό)/ "King Jesus", και αφετέρου μετά από περισσότερες από δύο ώρες μουσικών οργίων μοιάζει υπερβολή και μόνο που αναφέρεται κάτι τέτοιο. Το δε documentary είναι απλώς ένα δωράκι επιπλέον για τους πιο καμένους εξ ημών.

Μετά και την πρόσφατη βιωματική εμπειρία της εμφάνισης του Neal Morse με τους Spock’s Beard, απλά δεν μπορώ να ξεκολλήσω από τις μουσικές του (όχι ότι πριν μπορούσα, αλλά λέμε τώρα), οπότε το εν λόγω CD/DVD ήρθε σε ιδανικό timing. Όσοι είστε φίλα προσκείμενοι (άρα γνωρίζετε), απλά επενδύστε στο "Alive Again" και απολαύστε. Όσοι δεν είστε ακόμα, εμπιστευτείτε και πιθανότατα θα γίνετε κι εσείς πιστοί ακόλουθοι αυτού του σπουδαίου μουσικού και της απίστευτης μπάντας του.

  • SHARE
  • TWEET