The 7th Guild

Ένα νέο symphonic power metal project ανέτειλε φέτος από τη γείτονα Ιταλία, και ήδη μπορώ να διαισθανθώ τα μειδιάματα πολλών από εσάς στην ανάγνωση αυτής της πρότασης. Έτσι, όσοι έχουν δυσανεξία στην ατελείωτη δίκαση, την υπέρμετρη μελωδία, τις υπερβατικές ερμηνείες και στα λοιπά γαλακτοκομικά προϊόντα της γείτονας χώρας, ας μην συνεχίσουν την ανάγνωση, αφού το "Triumviro" στέκει ως το απόλυτο παράγωγο των παραπάνω - είτε αυτό λέγεται για καλό, είτε όχι.

Πέραν του προφανούς ανωτέρω αστεϊσμού, οι 7^th Guild είναι το project των Ivan Giannini (βλ. Derdian και πρόσφατα ex - Vision Divine), Giacomo Voli (βλ. την τωρινή ενσάρκωση των Rhapsody Of Fire) και Tomi Fooler (βλ. SkeleToon), τριών ικανότατων Ιταλών τραγουδιστών, οι οποίοι ενώνουν τις δυνάμεις τους σε αυτό το μεγαλεπήβολο εγχείρημα, σε έναν παραλληλισμό με το αντίστοιχο των Three Tremors. Μαζί τους, μια επίλεκτη ομάδα μουσικών από τη γείτονα χώρα, με τους Simone Mularoni (βλ. DGM) και Michael Ehre (Gamma Ray, ex-Firewind) να ξεχωρίζουν, σε μια προσπάθεια να αναβιώσουν το μεγαλείο του power metal των ‘90s κι early ‘00s - γεγονός που επιτυγχάνουν σε μεγάλο βαθμό.

Προσωπικά, αν και φανατικός ακροατής του ιδιώματος τις τελευταίες δεκαετίες, κάθε χρόνο βρίσκομαι σε μια τρομερή απογοήτευση σχετική με τα εκάστοτε ετήσια πεπραγμένα του, κι ένα ιταλικό project δεν φαινόταν, εκ πρώτης όψεως, παρά άλλη μια σταγόνα σε αυτόν τον ωκεανό μετριότητας. Παραδόξως, όμως, το "Triumviro", παρά το γεγονός πως αναπαράγει ένα προς ένα τα κλισέ του ιδιώματος, καταλήγει εμπνευσμένο κι ενδιαφέρον, με τρομερές ερμηνείες, εξαιρετική δουλειά σε κιθάρες κι ενορχήστρωση κι έναν ρομαντικό αέρα νοσταλγίας που δίνεται φυσικά και με μέτρο.

Πραγματικά, μιλάμε για ένα καλοπαιγμένο, ταχυδύναμο power metal, με τη μελωδία σε πρώτο πλάνο, τρεις εξαιρετικούς τραγουδιστές που αλληλοσυμπληρώνονται ερμηνευτικά και τη θύμηση των Rhapsody, των Stratovarius/Sonata Arctica και των Avantasia των "Metal Opera" πανταχού παρούσα. Η χρήση της ιταλικής γλώσσας σε πολλά τραγούδια λειτουργεί ιδανικά για την επίτευξη της αντίστοιχης ατμόσφαιρας, η προφανής στόχευση σε ό,τι αφορά την πιστότητα και την αναπαραγωγιμότητα του ιδιώματος πετυχαίνει στο απόλυτο, ενώ η καταληκτική διασκευή στο υπέροχο "Fairy Tale" των Shaman είναι το κερασάκι στην τούρτα, κι ένας όμορφος φόρος τιμής στον αξέχαστο Andre Matos.

Έκπληξη, και μάλιστα μεγάλη, το εν λόγω άλμπουμ, αφού χτύπησε ευαίσθητες χορδές και κατέληξε να μονοπωλεί για καιρό τα ηχεία μου, παρά το πλήθος προτάσεων αυτής της περιόδου. Για το ιδίωμα και τους σεσημασμένους ακροατές αυτού, το "Triumviro" στέκει μια από τις καλύτερες φετινές προτάσεις για την ώρα, και το πιο "guilty pleasure" στικεράκι που ο γράφων έχει δώσει εδώ και καιρό - οι υπόλοιποι μάλλον έχουν σταματήσει την ανάγνωση από πολύ νωρίτερα.

Bandcamp