Rocking Raccoon - Amos ήταν προτού Γυαλί να γίνει

Από τον Ιάσονα Τσιμπλάκο, 26/09/2011 @ 16:28
Αποψάρα 22

Οπότε, όπως θα κατάλαβες μεταφέρθηκα στις Δευτέρες. Ξέρω ότι πολλοί είχατε ένα ανήσυχο Σαββατοκύριακο αφού ψάχνατε να βρείτε κείμενο, και κείμενο δε βρίσκατε. Οι υπόλοιποι που νομίζατε πως επιτέλους με κόψανε, λυπάμαι, αλλά θα συνεχίσω σταθερά να σας απογοητεύω.

Το λοιπόν, ακούσαμε το νέο Mastodon. Μας άλλαξαν πάλι τα φώτα οι μπάσταρδοι με άλλη μία πολύ καλή κυκλοφορία, που όπως είχαμε ψυλλιαστεί πολλοί είχε ένα ύφος αρκετά διαφορετικό απ' ό,τι μας είχαν συνηθίσει, και τους πάει. Βγήκε και το video clip για το "Curl Of The Burl", το οποίο άμα το ξαναδώ πουθενά αναρτισμένο θα ρίξω μπουκέτο στην οθόνη. Τόσα όμοια ποστς στο wall μου είχα να δω από τον glamournessmygod, και παρά την καλτίλα του θέματος, δεν το βρήκα και τόσο ενδιαφέρον. Το τραγούδι πάντως είναι εθιστικό.

Ας μιλήσουμε λιγάκι για τους Bloc Party. Μου τους μάθανε σαν την «indie μπάντα μ'εκείνον το μαύρο μέσα, του οποίου το όνομα δε θα μπορέσω να θυμηθώ ποτέ, οπότε πάντα θα 'ναι εκείνος ο μαύρος». Στο νησί έκαναν τρελό μπαμ με το ντεμπούτο, "Silent Alarm", που όντως είναι δισκάρα. Και ενώ τα στάνταρ, δισκογραφικά, δε φαίνεται να πέφτουν, το ενδιαφέρον του κόσμου έχει πιάσει καραπάτο. Τόσο μάλιστα που εκείνος ο μαύρος ο Kele Okereke αποφάσισε να δει πόσοι τον θυμούνται, βγάζοντας και solo δίσκο, τον οποίο δεν άκουσε κανείς. Όσο όμως πλησιάζουμε στο τέλος του κόσμου και το 2012, κάτι τέτοιοι καλλιτέχναι νιώθουν πως πρέπει να αφήσουν το στίγμα τους πριν το μεγάλο μπαμ, κι έτσι πάνε να ετοιμάσουν νέο δίσκο. Το θέμα είναι πως δεν είπαν τίποτα σε εκείνον το μαύρο στον Okereke. Πόσο μπροστά πρέπει να 'σαι ως μπάντα για να οργανώνεις πρόβες χωρίς τον τραγουδιστή σου, και πόσο κακό μέλος μπάντας πρέπει να 'σαι για να χρειαστείς να ακολουθήσεις τα άλλα μέλη και να δεις πως προβάρουν χωρίς εσένα; Από την άλλη, πόσο στόκος πρέπει να 'σαι αντί να πας να μιλήσεις με τα υπόλοιπα μέλη και «ρε παιδιά, το και το», να το διαλαλείς στα Ίντερνετς σα μωρό παιδί. Βρωμάει λίγο publicity stunt η υπόθεση, πράγμα διόλου ασυνήθιστο. Όλο και περισσότεροι μουσικοί, λίγο πριν ή μετά από κάποια κυκλοφορία τους, αρέσκονται στο να ρίχνουν λάδι στη φωτιά, μπας και γίνει λίγος ντόρος. Είναι λίγο στενάχωρο, αφού το λάδι που ρίχνουν είναι εκατό τοις εκατό παρθένο μουρουνέλαιο, που το μόνο σίγουρο αποτέλεσμα είναι να ξυνίσουμε τη μούρη μας και να προσπαθήσουμε να αποφύγουμε το ξερατό. Τις περισσότερες φορές όμως γελάμε με τη βλακεία που υπάρχει εκεί έξω, είναι άλλωστε αποδεδειγμένο.



Κάτι παρόμοιο συνέβη λοιπόν με την Tori Amos. Πριν λοιπόν αρχίσει το πανηγύρι, να δηλώσω πως είμαι Ελβετός στο παρόν θέμα. Ένας Φέντερερ με φράντζα (δεν ξέρω αν δεν τιμάει εμένα ή την Ελβετία που ο Φέντερερ είναι ο μόνος διάσημος Ελβετός που ξέρω). Μιλάω για τις πρόσφατες δηλώσεις της Amos, οι οποίες, σε ελεύθερη μετάφραση, έλεγαν πως οι βρώμικοι μεταλλάδες δεν ξέρουν τι πάει να πει συναίσθημα και είναι άξεστοι και σιχαμεροί βάρβαροι (via saltsa). Eίπε λοιπόν αυτή ό,τι είπε, και οι κακοί οι μεταλλάδες, για να την διαψεύσουν και να δείξουν πόσο κόσμιοι και συναισθηματικοί είναι, έκαναν αυτό που ξέρουν καλύτερα, να είναι χαζοί.







Και αυτά είναι μονάχα τρία δείγματα από το χείμαρρο των αποστομωτικών σχολίων κάτω από το εν λόγω νέο. Υπάρχει ας πούμε και ο αγαπημένος μου χρήστης, ο οποίος επέστρεφε στη σελίδα κάθε πέντε λεπτά για να πετάξει την ατάκα που μόλις σκέφτηκε, πάντα όμως βασανισμένος από την ανικανότητα του να εντοπίσει το caps lock που πάτησε καταλάθος. Υπάρχουν επίσης: το ψευτοπροφίλ πρώην παίχτη ρηάλιτη, ένα γνήσιο και τίμιο τρολ που μηδενίζει ό,τι έχουν κάνει οι Slayer, χρήστες που έχουν γράψει διατριβή στα greeklish τα οποία αδυνατώ να διαβάσω, και κυρίως άτομα που θα ήθελαν όσο τίποτα να μπορέσει να τους διαβάσει η Amos, να φοβηθεί και να ανακαλέσει, αναγνώριζοντας πως το αληθινό πρόσωπο του συναισθήματος κρύβεται μονάχα στα κομμάτια των My Dying Bride και πουθενά αλλού. Μπράβο παιδιά, της δείξατε της ηλίθιας!

Τον τελευταίο καιρό έχω αρχίσει να διαμορφώνω την κλίμακα Corey Taylor. Είναι μία ιδιαίτερη μονάδα μέτρησης, η οποία συσχετίζει τη γαματοσύνη (i.e. coolness) με το πόσο μεγάλη βλακεία είναι αυτό που κάνει.



Όπως βλέπετε λοιπόν, είναι μία πολύ ιδιαίτερη περίπτωση ανθρώπου, γιατί όσο περισσότερες βλακείες κάνει, τόσο πιο κουλ φαντάζει. Πράγμα που δεν ισχύει για πολλούς. Είχε, για παράδειγμα, τραγουδήσει πρόσφατα σε συναυλία του το theme song του Μπομπ Σφουγγαράκη. Γιατί; Επειδή μπορεί και είναι γαμάτος. Ακόμα πιο πρόσφατα, γύρισε αυτό το βιντεάκι:



Πέρα λοιπόν από το βίαιο flashback που είχα από Friends, αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι μπορεί να κάνει ό,τι διάολο θέλει, γιατί είναι ο Corey γαμημένος Taylor και δίνει ένα σκατό. Σε επόμενο κείμενο θα αναλύσω το πως έφτασα στη δημιουργία της κλίμακας Taylor, μιας και περιέχει περίπλοκα μαθηματικά και δεδομένα όπως περίμετρο σβέρκου κλπ.

Τελευταίο θέμα για σήμερα, άλλο ένα μουσικό reality. Το συγκεκριμένο απ' ό,τι καταλαβαίνω έχει να κάνει με τους διαγωνιζόμενους που πάνε να μιμηθούν τις φωνές διασήμων. Μάλλον αδιάφορο concept, μέχρι που είδα αυτό:



Προσπερνώντας το γεγονός πως η τύπισσα που λέει «Χέη Έντι Βέντερ, Περλ Τζαμ πωπωπω σπουδαία μπάντα» είναι, για κανέναν εμφανή λόγο, ένα από τα πιο εκνευριστικά πράγματα που 'χω δει ποτέ, ο Χαβιέ είναι ο λαηβ Eddie Vedder που θα ήθελε να είναι ο Eddie Vedder. Δεν έχω κάτι παραπάνω να πω, αυτό.

Χαιρετώ λοιπόν, και πλέον θα γράφω τις αηδίες μου κάθε Δευτέρα.
Until next week,
-godspeed

I.T. The Rocking Raccoon

Ps,

  • SHARE
  • TWEET