Spoon

Ga Ga Ga Ga Ga

Anti (2007)
Από τον Μανώλη Γεωργακάκη, 07/01/2008
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

H Lee Bontecou είναι μια σπουδαία Αμερικανίδα γλύπτρια. Το χαρακτηριστικό στυλ της βασιζόταν στο γεγονός ότι τα διασημότερα έργα της μπορούσαν να κρεμαστούν στον τοίχο, σαν πίνακες, με αποτέλεσμα το γλυπτό να προεξέχει σχεδόν επιθετικά και να υπερνικά τις διαστάσεις της ζωγραφικής. Πρέπει να ερευνήσουμε το λόγο για τον οποίο η φωτογραφία της, στο προσωπικό της στούντιο, έμελλε να γίνει εξώφυλλο του τελευταίου άλμπουμ των Spoon και να υποστεί την ερυθρά ντανταϊστική επιγραφή "Ga Ga Ga Ga Ga".

Στο ζενίθ της γραφής τους, οι Spoon καταφέρνουν με τον έκτο δίσκο τους να εξέλθουν από την ελαφρά κάμψη που παρουσίασαν τα τελευταία χρόνια και να ξεπεράσουν ακόμη και το προσωπικό τους σημείο αναφοράς, το "Girls Can Tell" (2001). Η δικιά τους indie χαιρετίζει τους κανόνες του pop/rock και καταλαμβάνει τον ακροατή με ζηλευτή ευκολία. Ακουστικές κιθάρες που strummάρουν αναίσχυντα, ηλεκτρικές που σέρνουν το ρυθμό, αρχαιοκάπηλα πνευστά, στοιχειωμένα πλήκτρα, εκφραστικά φωνητικά χωρίς έπαρση, εκνευριστικά ουσιώδης λιτότητα.

Το προσάναμμα του riff του "Don't Make Me A Targert" φλέγεται αργά, από τη σπίθα της έναρξης ενός προσεκτικού ελεήμονος σφυροκοπήματος. Η νεφελώδης βόμβα "The Ghost Of You Lingers" δεν εκρήγνυται, τουλάχιστον όχι στη δικιά μας διάσταση. Η κραυγαλέα pop αποτελεσματικότητα του "You Got Yr. Cherry Bomb" αφοπλίζει. Το "Don't Yoυ Evah" είναι διασκευή του -σχεδόν- ομωνύμου κομματιού των The National History, που σημειώνουμε πως κυκλοφόρησε επίσης το 2007 (!). Οι Spoon ιδιοποιούνται επιτυχώς και αναζωογονούν τη ναρκωτική σύνθεση, χωρίς όμως να καταργούν το αυθεντικό. Τα "Rhythm & Soul" και "Eddie's Ragga" παρασέρνουν σε νοσταλγικό γκρι λήθαργο, χωρίς να παραδοθούν στην υποτονικότητα. Το μνημειώδες ψευδοκεφάτο "The Underdog" επιβάλλει τη singleική του ηγεμονία. Οι απολαυστικές ψυχεδελικές ατασθαλίες του "My Little Japanese Cigarette Case" εμπλουτίζονται από μια παρείσακτη flamenco εξάχορδη. Το απολύτως indie "Finer Feelings" μας αφήνει απροστάτευτους, στο πικρό "Black Like Me".

Η Lee Bontecou είναι μια σπουδαία Αμερικανίδα γλύπτρια. Η παρουσία της στο κάλυμμα του παρόντος, λέω, δεν είναι ένας απλός φόρος τιμής. Συνήθως, υπάρχει κάτι που μας επιτρέπει να αισθανόμαστε πως τα έργα τέχνης δε μας απειλούν. Μας προστατεύει η επίπεδη ακινησία τους. Τα δικά της έργα δεν ήταν ακίνδυνα. Εισέβαλλαν στο χώρο. Τηρουμένων των αναλογιών, μια φαινομενικά ανώδυνη και λιτή pop/rock κατάθεση μπορεί να κρύβει ύπουλες παρεμβολές για την ψυχή του ακροατή.

  • SHARE
  • TWEET