Sleep Token

To προ διετίας "Sundowing" αποτελεί ακόμη έναν από τους δίσκους που συχνά πυκνά επανέρχονται στα ακουστικά μου. Μια ανάσα φρεσκάδας και ανανέωσης σε ένα κορεσμένο ήχο, αυτό του μοντέρνου/ djent ήχου, που τόσο έχει ανάγκη ο χώρος. Προφανώς και η αναμονή για το διάδοχό του ήταν γεμάτη υψηλές προσδοκίες και περιέργεια για το πως θα μπορέσουν οι Sleep Token να ανταποκριθούν σε αυτές.

Με τις πρώτες του νότες του "Atlantic", με το απαλό πιάνο και την πάντα καθηλωτική φωνή του Vessel, αρχίζει να διακρίνει κανείς πως εδώ θα έχουμε να κάνουμε με κάτι διαφορετικό. Το χτίσιμο συνεχίζεται, με τα ηλεκτρονικά στοιχεία να μπαίνουν στο κάδρο, μέχρι το ξέσπασμα με το συγκλονιστικό drumming να κλέβει την παράσταση. To "Hypnosis" αντιθέτως ξεκινά με μια δυνατή σφαλιάρα, κι ένα υπνωτικό riff που αποτελεί και το βασικό θέμα του κομματιού. Η σκοτεινή του αύρα σε αντιδιαστολή με την εύθραυστη φωνή είναι ακριβώς αυτή η συνταγή που κάνει τους Sleep Token ξεχωριστούς, με αμφότερα τα δύο εναρκτήρια κομμάτια να συγκαταλέγονται ανάμεσα στις καλύτερες συνθέσεις τους.

Η συνέχεια δυστυχώς δεν κρατά το ενδιαφέρον στα ίδια αμείωτα επίπεδα, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως το αποτέλεσμα είναι κακό. Αντιθέτως, η μπάντα τολμά να δοκιμάζει νέους ήχους και προσεγγίσεις, αλλά συνολικά η ανισότητα μεταξύ των τραγουδιών είναι κάτι που χαλάει την επιμέρους ροή. Προχωρώντας την ακρόαση, ξεχωρίζει το Bon Iver-ικό "Fall For Me", το φανταστικό (και πρώτο single του δίσκου) "Alkaline", που είναι και η απόδειξη ότι καμιά φορά το να βγάζεις τα καλύτερα τραγούδια ως πρώτο δείγμα για το κοινό, μπορεί να αποδειχθεί παγίδα.

Άκρως ενδιαφέρον το "Descending", ένα πολύ σκοτεινό, ηλεκτρονικό κομμάτι με industrial στοιχεία, που δείχνει μια άλλη όψη της μπάντας, με προοδευτικό και πειραματικό χαρακτήρα, ενώ η επιρροή των Deftones κάνει την εμφάνισή της στο "Telomeres". Πολύ όμορφο και το κλείσιμο με το συναισθηματικό "Missing Limbs" που ξεδιπλώνει τις αρετές της φωνής του Vessel και αρκείται στην ακουστική κιθάρα και το πιάνο.

Μπορεί το σοκ του "Sundowing" να ήταν δύσκολο να επαναληφθεί, από την άλλη το "This Place Will Become Your Tomb" βρίσκει τους Sleep Token σε ένα ενδιαφέρον σταυροδρόμι. Από τη μια, η παγίδα της ταυτότητας του ήχου τους, που τους ξεχώρισε αλλά μπορεί και να τους εγκλωβίσει σε μια μανιέρα. Από την άλλη, η διάθεση να διευρύνουν τα όρια τους είναι αξιέπαινη καλλιτεχνικά, αλλά ρισκάρει να δημιουργήσει ανισότητες στα πλαίσια μιας ολοκληρωμένης δουλειάς. Κι αυτές οι ανισότητες είναι που δεν αφήνουν τη δεύτερη δισκογραφική πρόταση της μπάντας να πάει ένα βήμα πιο ψηλά από τον προκάτοχό της, όντας όμως ένα τολμηρό και πολύπλευρο σύνολο που κρύβει σημεία μεγαλείου.