Sedate Illusion

What Remains

Self Released (2014)
Από τον Αντώνη Τζιράκη, 16/07/2014
Ένας concept δίσκος, με θέμα του τις πολύ δύσκολες αναμετρήσεις μας με τις αναμνήσεις και τον ίδιο μας τον εαυτό
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Τρίτη δισκογραφική απόπειρα για το project του Βαγγέλη Κακαρούγκα, τους Sedate Illusion, και αυτή η φορά όπως μας περιγράφει ο ίδιος θεωρείται ξεχωριστή, καθώς έχουμε να κάνουμε με έναν concept δίσκο με την συμμετοχή αρκετών καλλιτεχνών να τον πλαισιώνουν, προσφέροντάς μας ένα όμορφο μουσικό ταξίδι.

Θέμα του δίσκου η πάλη από την μεριά ενός άντρα να μπορέσει να επιβιώσει με τις σκέψεις του, καθώς η γυναίκα η οποία τον άφησε έχει επιλέξει να προχωρήσει στην ζωή της χωρίς αυτόν, με στίχους που μιλούν για την κάθε επόμενη δύσκολη μέρα, μέχρι την λύτρωση με την βοήθεια του ήχου της βροχής. Θέμα που έχει ειπωθεί αρκετά σε όλο το μουσικό φάσμα, όμως ο Βαγγέλης, σε φωνητικά και keyboards, μαζί με την βοήθεια όλων των συντελεστών και ιδιαίτερα του Τάσου Κιμπιτζή στις κιθάρες, μας το δίνουν με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο.

Το "What Remains" αποτελείται από οχτώ progressive συνθέσεις εκ των οποίων οι τρεις είναι instrumental. Οι στιγμές που σίγουρα ξεχωρίζουν είναι το αρκετά δυνατό "Solitude" με το πολύ καλό του keyboard solo πριν την καταιγίδα, το "What Remains" με τις εξομολογήσεις ανάμεσα στους δύο πρωταγωνιστές της ιστορίας, καθώς εδώ συναντάμε την Χαριτίνη Αναστασιάδου των Scars Of Tears να αναλαμβάνει τα γυναικεία φωνητικά και, τέλος, το πολύ ενδιαφέρον "Inner Thoughts", με τον πρωταγωνιστή να παλεύει με τις σκέψεις του. Επίσης, τα instrumental κομμάτια όπως το "Reflection" που αναλαμβάνει την εισαγωγή του δίσκου και τα "Evaluation" και "Elephant Creeper" βοηθούν πολύ στην καλή μετάβαση ολόκληρου του concept.

Συνολικά, θα έλεγα πως είναι μία πολύ δουλεμένη προσπάθεια, οι συνεχόμενες αλλαγές στις μεγάλες σε διάρκεια συνθέσεις όχι μόνο βοηθούν να γίνει κατανοητή η αλλαγή στις διαθέσεις του πρωταγωνιστή, αλλά αποδεικνύουν και την μουσική κατάρτιση των συντελεστών, χωρίς να επιτρέπουν στον ακροατή να κουραστεί σε κάποιο σημείο. Έτσι φτάνουμε στο πόρισμα, πως είναι ένας δίσκος που σίγουρα ξεχωρίζει για την ποιότητά του και αξίζει να του δοθεί τουλάχιστον μια ακρόαση από τους fan του progressive είδους και όχι μόνο.
  • SHARE
  • TWEET