Rise Of Avernus

L'Appel Du Vide

Code666 (2014)
Από τον Θεοδόση Γενιτσαρίδη, 31/01/2014
Συμφωνικό metal με ύφος παλαιότερων δεκαετιών
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Ντεμπούτο για τους Αυστραλούς, που κυκλοφορήσαν πέρυσι το άλμπουμ μόνοι τους, αλλά τελικά τους τσίμπησε η ιταλική code666 και το κυκλοφορεί αυτές τις μέρες παγκοσμίως και επίσημα.

Ήχοι που μεταπηδούν από progressive σε doom πολύ εύκολα. Brutal φωνητικά που εναλλάσσονται με ειδυλλιακά γυναικεία θυμίζουν κάτι από την δεκαετία του '90. Βάλε σε ένα μίξερ τις παρακάτω μπάντες, My Dying Bride, The Gathering, Theatre Of Tragedy, Nightwish, Tristania, Lacuna Coil, Within Temptation και θα καταλάβεις τι εννοώ.

Μουσικά και συνθετικά οι Αυστραλοί ακούγονται αρκετά ενδιαφέροντες. Φίλοι παρόμοιων μουσικών και οπαδοί των παραπάνω συγκροτημάτων που κατέγραψα, ειδικότερα την περίοδο προ είκοσι ετών που μεσουρανούσαν, θα εντυπωσιαστούν ευχάριστα. Ατμοσφαιρικές συνθέσεις που μπορεί να εξελιχθούν σε βαριές doom ελεγείες ή πολύ πολύπλοκες prog απόψεις. Η παραγωγή πολλή καθαρή και ο ήχος ιδιαίτερα κολακευτικός. Δεν μπορώ να πω ότι μπορούν να τραβήξουν νέους φίλους και να γεννήσουν φρέσκες ορδές οπαδών που θα τους ακολουθούν, αλλά έχουν το ταλέντο να προσελκύσουν από ακροατές των Dimmu Borgir και των Opeth μέχρι των Paradise Lost, των Epica και των Ayreon.

Επικές μουσικές, σκοτεινοί ήχοι, μια όμορφα γυναικεία φωνητικά, μια επιτηδευμένα αλά Type O Negative στο μιλητό, βραχνές άγαρμπες ιαχές, πιάνο, βιολί και όλα τα συστατικά που θα έγραφε στη συνταγή του ο πιο αφοσιωμένος οπαδός των πιο συμφωνικών gothic και ατμοσφαιρικών metal συνθέσεων.

Οι Rise Of Avernus δεν εξελίσσουν τίποτα αλλά δείχνουν ικανοί να καταφέρνουν όμορφα πράγματα με τα εφόδια που έχουν. Έχουν εξαιρετική απόδοση και παρ' ότι κολλημένοι στο παρελθόν, βγάζουν μπροστά περίπλοκα και έξυπνα πράγματα που δεν θα σε αφήσουν αδιάφορο.
  • SHARE
  • TWEET