Red Sparowes

At The Soundless Dawn

Neurot (2005)
Από τον Γιώργο Ζαρκαδούλα, 28/11/2005
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Οι Red Sparowes θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως μία all star band του λεγόμενου post (prog) rock, μιας κι απαρτίζονται από μέλη των Isis, Neurosis, The Cignal και Halifax Pier! Εντυπωσιακό; Ομολογουμένως, τα παραπάνω και μόνο ονόματα αρκούν για να τραβήξουν το ενδιαφέρον του υποψήφιου ακροατή.

Ηχογραφημένο το 2004 στο San Francisco, το "At The Soundless Dawn" είναι μια κυκλοφορία που πολύ απλά κι όμορφα έρχεται να προστεθεί στις δισκάρες του 2005. Αποτελείται από 7 οργανικά τραγούδια (ποτισμένα στην ψυχεδέλεια) που σκοντάφτουν πάνω στις απίστευτες μελωδίες των κιθαρωδών οι οποίοι άλλοτε παραμορφώνουν τον ήχο των εν λόγω οργάνων κι άλλες φορές τον κάνουν να ακούγεται κρυστάλλινος και καθάριος. Η δομή των κομματιών θυμίζει εν πολλοίς Isis, Godspeed You! Black Emperor, Explosions In The Sky, Mogwai, Pelican, με κύριο χαρακτηριστικό την κορύφωση τους από τη μέση του τραγουδιού και προς το τέλος του.

Τα προαναφερθέντα συγκροτήματα είναι ενδεικτικά και μόνο για να γίνει κατανοητό το ύφος του εν λόγω album. Γιατί κατά την ακρόαση του μπορεί να μνημονευθούν αυτά κι άλλα συγκροτήματα, στο τέλος όμως αυτής θα είναι ξεκάθαρο το ποιο συγκρότημα έπαιζε. Κι αυτό γιατί λίγα συγκροτήματα μπορούν να είναι τόσο heavy χωρίς φωνητικά και οι Red Sparowes είναι ένα από αυτά. Από την άλλη κατάφεραν με χαρακτηριστική ευκολία να γράψουν ένα album που να κυλά εύκολα, παρά τη μεγάλη του διάρκεια (κοντά στα 63 λεπτά) και να έχουν την ενέργεια και τη δυναμική στο σύνολο αυτού κι όχι σε κάποια τραγούδια μεμονωμένα.

Το τι πραγματεύεται ένας ορχηστρικός δίσκος είναι λίγο δύσκολο να κατανοηθεί, εκτός κι αν οι δημιουργοί του μας το αποκαλύψουν. Εδώ μας δίνουν κάποια στοιχεία μόνο, μιας και ενώνοντας σε προτάσεις τους τίτλους των κομματιών βγαίνει μια κανονικότατη παράγραφος. Τώρα το τι σημαίνει αυτή η παράγραφος είναι μια άλλη ιστορία που θα τη μάθουμε μόνο από δικές τους συνεντεύξεις κι επεξηγήσεις. Μέχρι τότε, μπορούμε κάλλιστα να το φανταζόμαστε, κάτι που μπορεί να γίνει πολύ εύκολα ακούγοντας το "At The Soundless Dawn". Τα σέβη μου...

  • SHARE
  • TWEET