Rage

Συγχωρήστε με που θα ξεκινήσω έτσι, αλλά κατά τη γνώμη μου οι Rage ήταν, είναι και θα είναι πολύ μεγάλο συγκρότημα. Από τις πιο τίμιες και ειλικρινείς μπάντες στον ευρύτερο χώρο του heavy metal, και πάντα υποτιμημένοι. Δυστυχώς δεν υπάρχει δικαιοσύνη στον κόσμο, κι έτσι ποτέ δεν έλαβαν την αναγνώριση που τους αξίζει. Ο στυλοβάτης Peavy Wagner, εδώ και 26 χρόνια, έχει αφήσει το προσωπικό του στίγμα στον χώρο, κυκλοφορώντας μεγάλους και σημαντικούς δίσκους, χωρίς ποτέ να έχει επαναληφθεί μέσω κάποιου από αυτούς, κι αυτό είναι σίγουρα προς τιμήν του.

Το "Strings To A Web", λοιπόν, είναι ο εικοστός δίσκος των Γερμανών, και είναι πραγματικά αξιοσημείωτο ότι καταφέρνουν και ακούγονται, μέχρι και σήμερα, φρέσκοι και ενδιαφέροντες. Μετά από ένα επιστροφή-στις-ρίζες album, το προπέρσινο "Carved In Stone" που όμως δεν ενθουσίασε, και το διφορούμενο "Speak Of The Dead" του ‘06, αποφασίζουν με τη νέα τους δουλειά, να κινηθούν ανάμεσα σ' αυτές τις δύο διαφορετικές κατευθύνσεις, συνδυάζοντας για ακόμα μια φορά τα heavy/power στοιχεία τους με τις κλασσικότροπες εμπνεύσεις του Victor Smolski. Και το αποτέλεσμα είναι θριαμβευτικό.

Ο δίσκος χωρίζεται νοητά σε τρία μέρη. Στο πρώτο μέρος συναντάμε τέσσερα κομμάτια καθαρόαιμου heavy/power, με αρκετά progressive σημεία (δεν είναι η πρώτη φορά που τα εισάγουν στη μουσική τους), όπου το single "Into The Light" με το πανέμορφο, ζεστό refrain, ξεχωρίζει, θυμίζοντας εποχές της πρώτης περιόδου της μπάντας. Επίσης, το "The Beggar's Last Dime", μία απ' τις καλύτερες στιγμές του album, εντυπωσιάζει με τα, πρώτης κλάσης, riffs του, και τις έξυπνες αλλαγές, όντας ένα από τα πιο κολλητικά τραγούδια του δίσκου.

Το δεύτερο μέρος, που αποτελείται από πέντε κομμάτια, είναι στην ουσία μία ενιαία σύνθεση ονόματι "Empty Hollow", διάρκειας δεκαέξι λεπτών. Με πολλά ορχηστρικά σημεία και φανερή προοδευτική διάθεση, αποτελεί ένα από τα δυνατά χαρτιά του album, ενώ φέρνει έντονα στο νου το "Suite Lingua Mortis" από το "Speak Of The Dead". Εδώ κρύβονται κάποια από τα βαρύτερα riff του δίσκου, αλλά και μία πανέμορφη μπαλάντα, το "Connected". Επίσης, στο "Empty Hollow" συμμετέχει και ο Hansi Kursch των Blind Guardian με κάποια δεύτερα φωνητικά.

Όσον αφορά το τρίτο μέρος του "Strings To A Web", αυτό περιλαμβάνει ακόμα τέσσερα τραγούδια αγνού heavy metal, συν το μικρό, ακουστικό "Through Ages". Στο "Purified" ακούμε Rage από τα παλιά, παραπέμποντας ευθέως σε δίσκους όπως το "Black In Mind" και το "End Of All Days", έχοντας ένα αυθεντικό old-school συναίσθημα, ενώ το «παιχνιδιάρικο» "Hellgirl" είναι αφιερωμένο, όπως δηλώνει το συγκρότημα, στην νεογέννητη κορούλα του Andre Hilgers (drums). Η μεγάλη έκπληξη του album, όμως, είναι το "Saviour Of The Dead", ένα χαμηλοκουρδισμένο, groove-άτο κομμάτι, που θα σας θυμίσει Black Label Society (αλήθεια!). Απόδειξη ότι οι Γερμανοί, μετά από τόσα χρόνια, δεν φοβούνται να πειραματιστούν, μια αίσθηση διάχυτη σε ολόκληρο το album.

Εκτελεστικά, με τον ερχομό του Andre Hilgers, οι Rage επέστρεψαν σε ένα πιο γνώριμο, και πιο «χύμα», στυλ. Ο Hilgers, χωρίς να είναι καλύτερος του προκατόχου του, Mike Terrana, έχει ένα στυλ πιο κοντά στον Χρήστο Ευθυμιάδη, που προσδίδει στη μπάντα κάτι από τα παλιά. Ο συμπαθής Peavy από την άλλη δείχνει να εξελίσσεται σαν μπασίστας, προφανώς μαθαίνοντας πολλά δίπλα στον Λευκορώσο συνεργάτη του. Η φωνή του, δε, παραμένει δυνατή και χαρακτηριστική, και παρότι έχει βαρύνει τα τελευταία χρόνια (μαζί με τον ίδιο), δεν έχει χάσει την αίγλη της, θυμίζοντας έναν πιο μελωδικό James Hetfield. Όσο για την κιθαριστική δουλειά του Victor Smolski, είναι για ακόμα μια φορά εξαιρετική, με τα απαράμιλλης ομορφιάς σόλο να κλέβουν την παράσταση, αλλά και με την χαρακτηριστική άνεση με την οποία αλλάζει δύο-τρία στυλ παιξίματος μέσα σε ένα μόνο κομμάτι. Αδιαμφισβήτητα, ένας από τους μεγαλύτερους κιθαρίστες της εποχής του, χαρισματικός και αστείρευτος συνθέτης, που κάνει καταπληκτική δουλειά στους Rage, είναι ό,τι καλύτερο συνέβη στο συγκρότημα εδώ και πολλά χρόνια, και ίσως ο σημαντικότερος παράγοντας για την σημερινή τους φρεσκάδα.

Αυτό είναι το "Strings To A Web". Ένας τίμιος, ευθύς heavy metal δίσκος, σίγουρα ανώτερος από τον προκάτοχό του, με σεβασμό στην ιστορία των Rage, αλλά και με χώρο για καινοτομίες και πειραματισμούς, από μία ανοιχτόμυαλη μπάντα, που δεν φοβήθηκε ποτέ τίποτα.

Τέλος, η περιορισμένη έκδοση περιλαμβάνει ένα DVD, με την επετειακή συναυλία που έκαναν το περσινό καλοκαίρι στο Wacken για τα 25 χρόνια ιστορίας τους, με τη βοήθεια των εκλεκτών συναδέλφων τους, Hansi Kursch (Blind Guardian), Schmier (Destruction) και της Jen Majura, περιέχοντας έντεκα κομμάτια. Συν άλλα τέσσερα από κάποια άλλα φεστιβάλ, και το πακέτο γίνεται πλήρες και άκρως δελεαστικό. Rage οn!