Prodigal Earth

Οι Prodigal Earth είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα μπάντας που το εξώφυλλο που έχουν διαλέξει για το studio album τους απέχει παρασάγκας από το περιεχόμενο του. Κοιτάζοντας το νομίζεις ότι έχεις να κάνεις με άλλη μια μπάντα που θέλει να βαδίσει σε progressive μονοπάτια. Όταν όμως βάλεις στο το cd στο cd player αλλάζεις αμέσως γνώμη.

Οι Prodigal Earth καταπιάνονται με το κλασικό ευρωπαϊκό heavy/power. Κατάγονται από την Κύπρο, μια χώρα που παράγει πολύ καλά heavy σχήματα. Από την πρώτη νότα που ακούει ο ακροατής καταλαβαίνει με τι έχει να κάνει. Οι Prodigal Earth έχουν συνδυάσει όλα εκείνα τα στοιχεία που έχουν οι μεγάλες μπάντες, τα έχουν φιλτράρει μέσα από λυρικές μουσικές φόρμες και έχουν δημιουργήσει συνθέσεις που φαίνεται ότι έχουν μια δικιά τους ηχητική ταυτότητα. Ο Νικόλας Λεπτός (Diphtheria, Aryan Path), τραγουδιστής της μπάντας, όντας ο μπροστάρης, αποτελεί το μεγάλο όπλο του group, αποδεικνύοντας ότι όταν ο frontman έχει καλό λαρύγγι και το αποτέλεσμα είναι καλό. Όσοι τον έχουν ακούσει στους Aryan Path καταλαβαίνουν καλύτερα τι εννοώ. Πραγματικά έμεινα εμβρόντητος με τον τρόπο που τραγουδάει, αφού με το εύρος και την ένταση της φωνής του δίνει μια άκρατη θεατρικότητα σε όλα τα τραγούδια.

Από την άλλη, τα υπόλοιπα μέλη έχουν δημιουργήσει συνθέσεις που χαίρουν μπόλικης μελωδίας και ταιριάζουν αρμονικά με τα φωνητικά. Παρόλο που ο Λεπτός έχει πολλές δυνατότητες, τα κομμάτια είναι mid tempo και όχι γρήγορα. Βασικό στοιχείο είναι τα κοφτά κιθαριστικά riffs που πορώνουν σε κάθε άκουσμα. Οι συνθέσεις έχουν το καλό ότι κατά τη διάρκεια τους υπάρχουν πολλές εναλλαγές οπότε δεν κουράζουν τον ακροατή, αλλά δημιουργούν μια μοναδική ατμόσφαιρα που σε μαγεύει και σε παρασύρει σε νοητά ταξίδια από τα οποία δε θέλεις να επιστρέψεις.

Στο πρώτο άκουσμα του δίσκου μου ήρθε στο μυαλό η παρθενική δουλειά των Casus Belli, αφού για μένα υπάρχει αρκετή ομοιότητα στο ηχητικό στήσιμο και το αποτέλεσμα των δύο κυκλοφοριών. Παρόλο που δεν ταιριάζει, όπως προείπα, με το μουσικό περιεχόμενο, πρέπει να γίνει ιδιαίτερη μνεία στο εξώφυλλο, το οποίο έχει σχεδιαστεί από τον Thomas Ewerhard, γνωστό από τις δουλειές του στους Therion, Jorn, Tankard και Hammerfall.

Αξίζουν χίλια μπράβο στα παιδιά, γιατί έχουν δημιουργήσει μια δουλειά ευρωπαϊκού επιπέδου, που στέκει αντρίκεια δίπλα σε άλλες ήδη καταξιωμένες κυκλοφορίες. Μια δουλειά που και λόγω καλής παραγωγής ακούγεται πολύ ευχάριστα και άνετα από τους οπαδούς. Μακάρι ο τίτλος του δίσκου τους να αντιστραφεί και να φτάσουν εκεί που μάλλον τους αξίζει, στο ζενίθ της δημοτικότητας.