Present

Ο Roger Trigaux υπήρξε ένας από τους 3-4 πιο σημαντικούς μουσικούς/δημιουργούς του progressive rock κινήματος που η ιστορία κράτησε ως Rock In Opposition. Αφού έλαμψε στα πρώτα δύο αριστουργήματα των Univers Zero, δημιούργησε τους Present πίσω στο 1979. Από τότε, οι Present του Trigaux κυκλοφόρησαν μόλις επτά άλμπουμ και για κάποιους πάντα θεωρούνταν ένα side project των Univers Zero. Μέγα λάθος. Επίσης, μια σημείωση: κάθε ένα από τα επτά άλμπουμ των Present είναι φανταστικό - αν και στον οδηγό που συντάξαμε με τον Σπύρο Κούκα για το R.I.O επιλέξαμε το ανυπέρβλητο "Le Poison Qui Rend Fou" του 1985.

Το όγδοο άλμπουμ τους με τίτλο "This Is Not The End" δεν θα «έπρεπε» να υπάρξει αφού ο Trigaux απεβίωσε το 2021 μετά από μακροχρόνια ασθένεια. Έχοντας ήδη όμως δουλέψει σε αυτό το project από το 2018, τα πράγματα είχαν προχωρήσει πολύ, δίνοντας έτσι την δυνατότητα στους μουσικούς Pierre Chevalier, Kurt Bude και στον ηχολήπτη Udi Koomran να το ολοκληρώσουν. Αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω αυτούς τους ανθρώπους. Χωρίς την δική τους δουλειά δεν θα μπορούσαμε σήμερα να απολαύσουμε το όγδοο φανταστικό άλμπουμ των Present και να αποχαιρετήσουμε τον ηγέτη τους όπως του αρμόζει: ακούγοντας την τελευταία του δουλειά.

Για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με το πως ηχεί ένα Rock In Opposition άλμπουμ, ας πούμε ότι ουσιαστικά αναφερόμαστε σε avant-prog, η ακρότητα του οποίου δεν αφορά την τεχνική όσο τις εντελώς αντισυμβατικές δομές και τις πνιγηρές του ατμόσφαιρες. Το "This Is Not The End" είναι αναμφίβολα ένα περιπετειώδες, δύσκολο, σκοτεινό, πυκνό και βαρύ σε διαθέσεις άλμπουμ που δεν στοχεύει ακριβώς στην αισθητική τέρψη όσο στο να δημιουργήσει ένα πρωτόγνωρο ηχητικό σύμπαν. Ο Trigaux εξάλλου μαζί με τους Univers Zero συν-εφηύρε και το genre του chamber rock, συνεπώς και σε αυτό το άλμπουμ συνυπάρχουν τα rock όργανα με κλαρινέτο, σαξόφωνο και βιολί.

Παρά τα πολύπλοκα χαρακτηριστικά της όμως, η μουσική των Present έχει μια παράξενη κυκλικότητα, σχήματα που επιτρέπουν στον ακροατή να αναγνωρίζει το τι γίνεται - τουλάχιστον μετά από λίγες ακροάσεις. Για παράδειγμα, στο 12λεπτο "This Is Not The End, Part 2" μοιάζουν να υπάρχουν δεκάδες θέματα, στην πραγματικότητα όμως είναι απλώς δυο-τρία. Εμπλέκονται συνεχώς και εμφανίζονται από διαφορετικά όργανα, ενώ οι ανάποδοι ρυθμοί θολώνουν το τοπίο, κάτω όμως από τις πολυρυθμίες υπάρχει μια τετράγωνη λογική και μια καθαρή μελωδία που ταξιδεύει απαράλλαχτη.

Ένα άλλο στοιχείο είναι η επαναληπτικότητα. Ο Trigaux - όπως και πάρα πολλοί άλλοι - ήταν δηλωμένος οπαδός του Fela Kuti και των εκτεταμένων ζωντανών jams που παραδίνονταν σε οργιαστικές επαναλήψεις χωρίς τέλος. Το “Contre” που ανοίγει το άλμπουμ επιχειρεί κάτι παρόμοιο, αν και είναι μόνο 8 λεπτά, χτίζοντας ένταση πάνω στο up-tempo επαναλαμβανόμενο riff του και επιδιώκοντας να σε οδηγήσει σε μια prog έκσταση. Θεωρώ πως το καταφέρνει.

Συνδυάζοντας τα παραπάνω στοιχεία με την αναμφισβήτητη προσωπική τους προοδευτική σφραγίδα, οι Present παραδίδουν ένα καταπληκτικό άλμπουμ. Όλα όσα περιμένει κανείς από εκείνους, θα τα βρει σε αφθονία στο κολοσσιαίο "This Is Not The End, Part 1", εκεί όπου σε 26 λεπτά η μπάντα αποδίδει ένα τυπικό prog έπος, μια ζούγκλα εντυπωσιακών ιδεών και ανατροπών. Είναι κρίμα που τέτοιες μουσικές εκτιμώνται τελικά μόνο από τολμηρούς progressive rock ακροατές: εδώ υπάρχουν στοιχεία που θα μπορούσαν να ενθουσιάσουν οπαδούς contemporary, πειραματικών, neoclassical, έως και post-industrial ή και γοτθικών αναζητήσεων. Είναι όλα κρυμμένα κάτω από την επιφάνεια.

Όπως είχα γράψει παλιότερα και σε ένα άλλο κείμενο με αντίστοιχα συναισθήματα, τίποτα δεν τελειώνει ποτέ στ’ αλήθεια, πίσω μένουν όμως καλές ιστορίες να διηγηθείς. Ο Roger Trigaux τώρα βρίσκεται σε άλλες διαστάσεις, το έργο και οι ιστορίες όμως γύρω από τους Present δεν θα ξεχαστούν εύκολα. Η επίσημη διαδρομή τους τελειώνει (;) με έναν από τους καλύτερους δίσκους της καριέρας τους, τολμώ μάλιστα να δηλώσω πως το "This Is Not The End" είναι κι ένα από τα 5-10 καλύτερα Rock In Opposition άλμπουμ αυτού του αιώνα. Άσχετα όμως με αυτά τα βαρύγδουπα, οι όμορφες μουσικές περιμένουν να ανακαλυφθούν από όμορφες ψυχές.

Bandcamp