Potergeist

Muddy Mermaids

Distroball Productions (2012)
Από τον Θεοδόση Γενιτσαρίδη, 02/10/2012
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Νέα δουλειά για τους Αθηναίους Potergeist και η λάσπη απλώνεται και λερώνει. Η βρομιά θα αφήσει δύσκολους λεκέδες πάνω σε όποιον ακούσει ή δει ζωντανά το συγκρότημα. Όπως και οι Black Tust έτσι και αυτοί αυτοαποκαλούν τον ήχο τους ως swamp metal. Δεν θα αποκαλούσα αδόκιμο τον όρο, μιας και το «Νότιο» στυλ τους με τα «βραχνά» stoner, heavy και sludge περάσματα αναδεικνύει ένα λασπώδες metal υβρίδιο.

Η προσπάθεια αυτή αποδεικνύει ότι η εγχώρια σκηνή με μπάντες σαν αυτούς, τους Planet Of Zeus και τους Nightstalker «μετράει». Ο ήχος τους είναι κοντά σε συγκροτήματα όπως οι Down και οι Crowbar, αλλά blues και μελωδικά στοιχεία τούς φέρνουν κοντά ακόμα και στους Clutch. To heavy metal, μπλεγμένο με hard rock μελωδίες λοιπόν ξεκινάει αναγγέλλοντας μια μετάνοια: «forgive me God, for I'm about to rock 'n' roll again!» και δεν υπάρχει καλύτερη εισαγωγή για τον δίσκο από το "Forgiven". O Alex στα φωνητικά αποδίδει πανέμορφα και το groove ξεκινά! Στο "The Next Man", Sabbath-ικά riff γεμίζουν την ατμόσφαιρα. Το "Rivers And Oceans" «καρφώνεται» στο κεφάλι άσχημα και έχετε την ευκαιρία να το διαπιστώσετε μέσω του επίσημου video εδώ. Η παραγωγή αναδεικνύει κάθε πέρασμα από τις χορδές του Μαρίνου και του Stratal ξεκάθαρα και δυνατά. Στο "Beggar" το κέφι ανεβαίνει, ξεκινώντας με ένα αρκετά δυνατό εισαγωγικό riff. Η πορεία της σύνθεσης δίνει ανάσες και αφήνει να ακουστεί η ευγένεια του Τολέα στα κρουστά. Ο ρυθμός σταθεροποιείται στο "Smokestack Lightnin" και τα τύμπανα παίρνουν blues αποτύπωμα αφήνωντας το γρέζι των φωνητικών να κάνει τη δουλειά του. Εκεί που έχεις χαλαρώσει σε «βαράει» το μπάσο του Pluto στο "Ηeal Τhe Sad" και ξεκινάς ένα βάναυσο headbanging. Το ξύλο συνεχίζει στο "Rebel", τα τύμπανα χτυπάνε άσχημα και τα φωνητικά ζαλίζουν. Εξαιρετική ατμόσφαιρα και απόλυτα ταιριαστό μπλέξιμο φωνητικών στο ομώνυμο κομμάτι, με την γλύκα και το βάθος της Λίνας Χάλαρη να παρασέρνει το μυαλό μας. Οι ρυθμοί πέφτουν αισθητά αλλά η ταχύτητα των σκέψεων αυξάνει.

Ένας μεθυστικός δίσκος γεμάτος ανήθικες και λασπωμένες γοργόνες, που ανεβάζει την μπάντα ένα σκαλί παραπάνω. Ίσως φανεί υπερβολικό, αλλά εδω έχουμε να κάνουμε με οκτώ κομματάρες. Χωρίς ιδιαίτερα ψεγάδια, με απόλυτο επαγγελματισμό και τρομερή όρεξη, η μπάντα έχει όλα τα φόντα να πάει μπροστά. Κάτι που αξίζει να στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις.
  • SHARE
  • TWEET