偏執症者 (Paranoid)

Οι 偏執症者 (Paranoid) επέστρεψαν με έναν ακόμη δίσκο τον περασμένο Μάιο. Το σουηδικό power trio, λίγους μήνες μετά την περσινή βόμβα του "Out Raising Hell", μια από τις καλύτερες crust/hardcore/d-beat κυκλοφορίες της περασμένης χρονιάς στο ιδίωμα, παραδίδει, αυτή τη φορά με διαφορετικής άποψης αλλά εξίσου εθιστικό εξώφυλλο, ένα ακόμη σεμινάριο στο πως οφείλει να ηχεί το ιδίωμα δίχως να ηχεί παρωχημένο. Τα 36, ή 41 αν το βρείτε μαζί με το συνοδευτικό επτάιντσο δώρο, λεπτά του άλμπουμ, ξεδιπλώνουν, εκ νέου, την ικανότητα του ιδιαίτερου σχήματος να δημιουργεί κομμάτια τα οποία μπλέκουν όλες τις παραλλαγές του θρυλικού ιδιώματος που γεννήθηκε από τους προπάτορες Discharge, με κιθάρες βαθιά ριζωμένες στο παραδοσιακό '80s metal.

Είναι γεγονός πως το συγκρότημα δεν σταματά να δισκογραφεί. Είτε τιμά τους μυθικούς Disclose, είτε ενδίδει σε αμέτρητα splits και EPs όμως, κάθε κυκλοφορία του διακατέχεται από μια πόρωση. Προσπαθώ, θεωρώ, να αποφεύγω τέτοιες εκφράσεις σε παρουσιάσεις δίσκων, αλλά η συνδυαστική οπτική, καθώς και η πεισματική εμμονή των Paranoid στο να εμβαθύνουν σε κάθε κομμάτι που έχουν ηχογραφήσει, είναι εντυπωσιακή. Ξέρεις τι θα ακούσεις, αλλά κάθε φορά βρίσκεις κάτι να πιαστείς και να σε παρασύρει στον κυκεώνα που δημιουργούν αυτοί οι τύποι.

Σε μια κρίση ειλικρίνειας, οφείλω να παραδεχθώ πως το "Cursed" υπολείπεται, ελαφρά, του προκατόχου του. Η παραγωγή είναι πιο μουντή, ενώ λείπει η κυρίαρχη αιχμηρότητα των leads. Βέβαια, όταν αναδυθεί από τον δίσκο η d-beat εκδοχή του "Rime Of The Ancient Mariner" που είναι το "Roubai No Kabe", όλα ανακτούν την αρχική τους, ακλόνητη αίσθηση. Η ωμότητα του "Cursed" είναι ομολογουμένως εθιστική, οι κοινωνικοί προβληματισμοί, συνδυασμένοι με την χρόνια, ιαπωνική αισθητική, προσδίδουν μια οργισμένη αίγλη, ο ήχος των τυμπάνων είναι αλάνθαστος και οι πινελιές, όταν το κεφάλι δεν γίνεται χαλκομανία από το πδοοβολητό, εύκολα αντιληπτές.

Το παιχνίδισμα του μπάσου στο "Muboubina Sakebigoe" θα οδηγήσει σε εύστοχες δισολίες. Το, έπειτα από την εισαγωγή, εναρκτήριο "Fu No Rensa" προκαλεί ένα χαμόγελο στο πρόσωπό σου. Δεν είναι εύθυμο, αντιθέτως, όλος ο δίσκος είναι βαθιά ριζωμένος στην κριτική, D.I.Y. προσωπικότητα του ιδιώματος, η οποία αγκαλιάζει το σκοτάδι, το οικειοποιείται και, με την ωμή της, όπως τα, γεμάτα distortion, riffs, το καθιστά σαφές, ειλικρινές και ρεαλιστικό. Ο φόβος μετατρέπεται σε εσωτερική δύναμη ακριβώς όπως το πρώιμο speed/heavy metal μορφοποιείται σε μια επική crust-punk ελεγεία στο "Kettou Saiban". Η διαδοχή του, από την πιο έκδηλη αγάπη για τους Discharge που είναι το τσιτωμένο "Chuusei No Tane", υπενθυμίζει πως το metal/punk των Paranoid βρίσκει τον στόχο και δίχως προσωπικά φιλτραρίσματα.

Ο δίσκος, δεν απευθύνεται μόνο σε όσους/ες εθίζονται στα συγκεκριμένα ηχοχρώματα. Μια νέα γενιά συγκροτημάτων, προεξαρχόντων των Midnight, έκαναν κοινό που προσκυνά το βρώμικο, πρώιμο, Venom-ικό metal να στρέψει το ενδιαφέρον του σε συναφή ακούσματα. Οι Paranoid, αν και εμφανώς ταγμένοι σε άλλο χώρο και αξίες όμως, δεν απέχουν πολύ. Βρείτε και ακούστε το bonus "Out Raising Hell", το κομμάτι. Αν το είχαν γράψει οι Βρετανοί ή κάποια revival black/thrash μπάντα θα μνημονευόταν. Εδώ, είναι άλλη μια σύνθεση αυτών των πολυμήχανων Σουηδών. Η καρδιά τους όμως χτυπάει όπως τα ρυθμικά του "Shougun", αλλά θεωρώ πως αυτό είναι αρκετό.

Είναι θεμιτό αυτός ο ήχος, οι διάρκειες και η δεσμευτική προβλεψιμότητα του να φαντάζουν αποτρεπτικά μερικές φορές. Είμαι πεπεισμένος, πως, η παρούσα φάση των Σουηδών, που σταδιακά απομακρύνθηκαν από την λατρεία τους για την noise/raw punk ιαπωνική σχολή, η οποία όμως ακόμη διαπρέπει, και έδωσαν περισσότερη έμφαση προς τις ένδοξες εποχές του άτσαλου και κακοτράχαλου metal καθώς και την παράδοση της τοπικής τους σκηνής, είναι ο ιδανικός δούρειος ίππος για να εισέλθετε στον κόσμο τους. Το "Cursed", είναι άλλη μια απόδειξη πως οι Paranoid αποτελούν ένα από τα κορυφαία d-beat σχήματα της σύγχρονης σκηνής, ικανά να ενώσουν ετερόκλητους, σχετικά, οπαδούς, υπό το αυθάδες τυμπάνισμά τους, ενδίδοντας στο αχαλίνωτο όργιό τους, σε σημείο άκριτης αποδοχής.

Youtube
Bandcamp