Life

Ossification Of Coral

Not Enough / Punk Bastard / Desolation / Acclaim / Distro Rakkos (2020)
Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 09/09/2020
Οι Ιάπωνες επιστρέφουν και ισοπεδώνουν τα πάντα στο διάβα τους με έναν αποκαλυπτικό δίσκο
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Είναι εντυπωσιακός ο μικρόκοσμος του underground. Ακόμη πιο εντυπωσιακή, είναι η ποικιλία απόψεων σχετικά με τον ρόλο του και τους σκοπούς του. Αναζητώντας, κάποιος θα βρει από θεωρίες περί μηδαμινής επιρροής στην ευρύτερη εικόνα του ήχου, μέχρι τυμπανοκρουσίες ανάδειξης καλλιτεχνών σε προμηθεϊκές οντότητες που κρατούν τη φλόγα της έμπνευσης και της πρωτοπορίας. Όμως, στις γωνιές και στην αντικουλτούρα του πολιτικοποιημένου, ανεξάρτητου ήχου, που ενυπάρχει εντός της «υπόγειας» υποκουλτούρας, τα πράγματα είναι, διαφορετικά μεν, ξεκάθαρα δε.

Μια τέτοια περίπτωση είναι οι Ιάπωνες Life. Το ιστορικό, πολιτικοποιημένο hardcore punk/crust σχήμα, του οποίου το όνομα είναι αρκτικόλεξο για το "Liberty Independence Freedom Equality", είναι δραστήριο από τις αρχές της δεκαετίας του '90. Το, φετινό "Ossification Of Coral" όμως, είναι μόλις η τρίτη τους ολοκληρωμένη κυκλοφορία. Συγκεκριμένα, ανάμεσα σε πλήθος splits και EPs, το εκρηκτικό ντεμπούτο της μπάντας, "The World Lies Across Them" κυκλοφόρησε το 1999, και ο δεύτερος δίσκος τους, "Violence, Peace And Peace Research" το 2013. Αμφότερα, είναι κατ' εμέ καθοριστικά για την εξέλιξη και την εδραίωση του Ιαπωνικού, φασαριόζικου hardcore ήχου καθώς και του crust γενικότερα.

Το νέο πόνημα της μπάντας, είναι άλλη μια (δια)δήλωση. Αυτή ήταν η κυρίαρχη σκέψη μου καθώς προσπαθούσα να «ερμηνεύσω» την επιστροφή μιας από τις πιο ιδιαίτερες μπάντες της σκηνής. Ο συνεχής αγώνας των Life για την εξάπλωση των πιστεύω και του σαφούς αντιπολεμικού, ειρηνιστικού και κυρίως αναρχικού τους μηνύματος, συντροφεύει ισάξια την ποιότητα των κυκλοφοριών τους καθώς και, σύμφωνα με μαρτυρίες, το πάθος των ζωντανών τους εμφανίσεων. Βαθιά εμποτισμένοι στο πνεύμα της Ιαπωνικής hardcore σκηνής (Gloom, Framtid, Kriegshög, Systematic Death, κλπ), αλλά κυρίως, του πολιτικοποιημένου raw d-beat των τεράστιων Disclose, συνδυάζουν τις διδαχές της σουηδικής σκηνής με το κλασικό stenchcore.

Αυτό το ηχητικό βδέλυγμα όμως, κρύβει, όπως και οι προκάτοχοί του, μια πιο εκλεπτυσμένη πλευρά των Life. Τα διαχρονικά μηνύματα των προπατόρων του είδους, είναι μεν παρόντα και πάνω τους δομούνται οι θεματικές της μπάντας, όμως οι Ιάπωνες το πάνε και ένα βήμα παραπέρα. Το "Ossification Of Coral", δεν επιχειρεί να παραμείνει ένα απαρχαιωμένο αναμάσημα διαχρονικών προβληματισμών αλλά αντιθέτως ενσωματώνει την εκμετάλλευση κοραλλιογενών υφάλων και την καταστροφή του θαλάσσιου οικοσυστήματος στη φύση. Η ισορροπία και η αρμονική συνύπαρξη με το οικοσύστημα, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την επιβίωση μας, και οι Life την τοποθετούν σε ένα αιχμηρό και επαναστατικό πλαίσιο.

Από το υπέροχο εξώφυλλο λοιπόν, του "Ossification of Coral", μέχρι και το τέλος των 28 λεπτών του με τη διασκευή του "Same As War" των Abraham Cross, οι Life εξαπολύουν μια ανελέητη επίθεση. Το ποδοβολητό των τυμπάνων, με την μπότα και τα toms να ηχούν αναπόσπαστα με το ταμπούρο, χτυπάνε στα σωθικά, όπως συμβαίνει χαρακτηριστικά στο "Crush Them". Την ίδια στιγμή, το μπάσο διαθέτει πρωταγωνιστικό ρόλο, δημιουργώντας θορυβώδεις συχνότητες, σκάβοντας όλο και περισσότερο εντός του βούρκου της παρακμής. Όσον αφορά τις κιθάρες, τα ρυθμικά μέρη, όταν δεν επικαλούνται ξυραφένια riff στο γνώριμο ύφος της μπάντας, συντροφεύουν στο «ξύσιμο» του μπάσου. Τα φωνητικά, αποπνέουν μια χαρακτηριστική διαστροφή, που θεωρώ αναπόσπαστη του ηχητικού αποτυπώματος του Ιαπωνικού noise crust, ενώ ταυτόχρονα είναι νεκρικά, φέρνοντας συχνά στη μνήμη την αλητεία που ήταν το "Deathcrush" των Mayhem.

Οι δεκατρείς συνθέσεις διαθέτουν, πέρα από ακατάσχετο d-beat, και στιγμές όπου τα leads και οι εναλλαγές ρυθμών πιάνουν τον ακροατή απροετοίμαστο. Το "River Of Filth" καθοδηγείται από μια ανατολίτικη αύρα, η οποία υφίσταται σε αρκετά σημεία του δίσκου αν και κρύβεται επιμελώς εντός του βάλτου που δημιουργούν οι Life. Οι διάρκειες παραμένουν σύντομες, απόδειξη πως οι Life, όσα χρόνια και αν περάσουν, δεν νερώνουν ούτε ξεχειλώνουν την ταυτότητά τους. Η εναρκτήρια δυάδα των "Endure Every Day" και "To Gain Freedom" είναι συγκλονιστική, με τις πινελιές των εγχόρδων να μην δυσκολεύονται να χαραχθούν στη μνήμη. Το ομότιτλο που ακολουθεί, είναι η μεγαλύτερη σε διάρκεια σύνθεση του δίσκου, ξεπερνώντας τα πέντε λεπτά, και, κινούμενο στα χνάρια του βρετανικού ‘80s ήχου, συνεισφέρει τα μέγιστα στο αποκαλυπτικό τοπίο.

Ο ήχος των Life απευθύνεται σε ένα πολύ συγκεκριμένο κοινό, και ο νέος δίσκος δεν αποτελεί εξαίρεση. Δύσκολα κάποιος που δεν είναι μυημένος στη «φασαρία» του ιδιώματος θα επιμείνει στις ακροάσεις του "Ossification Of Coral". Οι Life όμως, συνέθεσαν ένα πεισματάρη δίσκο, ο οποίος, διαθέτει περισσότερο βάθος από όσο ίσως υποπτεύεται κανείς. Ακόμη και όταν το ύφος μένει σε αυτό των Discharge και G.I.S.M., υπάρχει πάντα μια λεπτομέρεια που αποτυπώνει ένα προσωπικό στίγμα. Είτε είναι το οικείο εναρκτήριο riff του "Warning", είτε η black metal ουσία του "The End Of Mother Nature", είτε η στοχευμένη τοποθέτηση του "Absence Of Lives", είτε η καταραμένη μεγαλοπρέπεια του "Every Proof Of Existence Become Fusion".

Το "Ossification Of Coral" είναι πιθανώς, ο κορυφαίος crust δίσκος της χρονιάς, και μια επιβλητική επιστροφή από μια ιδιαίτερη μπάντα. Καταφέρνει, να διατηρεί την αίγλη του ιδιώματος, αυτή όπου έπειτα από την πρώτη εχθρική επαφή αποκαλύπτει ευαισθησίες, οργή, και θέληση για ένα καλύτερο αύριο. Είναι μια εφιαλτική αφύπνιση, ένα protest punk έργο, ένα ευθύ album, ικανό να ωθήσει κόσμο να ασχοληθεί περισσότερο με τον ήχο, καθώς και να προπαγανδίσει το μήνυμά του. Σπάνια μια παραδοσιακή αντίληψη πάνω στο συγκεκριμένο, αυστηρά οριοθετημένο, παρακλάδι του ιδιώματος κρύβει τόση οργή και ποιότητα.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET