Downfall Of Gaia

Atrophy

Metal Blade (2016)
Από την Ίριδα Κουκουβίνη, 16/11/2016
Ένα πανέμορφο ταξίδι στη μελαγχολία της post-black
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια έκρηξη συγκροτημάτων στον χώρο του post black/ blackgaze. Σε αυτόν τον χώρο, της αναζήτησης της ψυχρής ομορφιάς της black metal μουσικής πέρα από το σκοτεινό, μυστικιστικό χαρακτήρα της, κινούνται αρκετά συγκροτήματα πλέον, τόσο που μοιάζει πια ο χώρος αυτός να έχει κορεστεί. Παρ’ όλα αυτά, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει το περιθώριο σε μπάντες να αναδειχθούν και να δημιουργήσουν κάτι πραγματικά όμορφο σε αυτό το πλαίσιο. Παίζοντας με τις λεπτομέρειες, οι Γερμανοί Downfall Of Gaia συνεχίζουν την πορεία που ακολουθούν τα τελευταία χρόνια, συνθέτοντας έναν πολύ όμορφο δίσκο στα χωράφια αυτού του χώρου.

Ενεργοί τα τελευταία οκτώ χρόνια, στον τέταρτο LP δίσκο τους, "Atrophy", προσφέρουν περίπου σαράντα λεπτά ατμοσφαιρικού μαυρομεταλλικού ήχου, επηρεασμένου ιδιαίτερα από μπάντες όπως Wolves In The Throne Room και Altar Of Plagues. Παρ’ όλες τις συνεχείς αλλαγές στη σύσταση της μπάντας, φαίνεται να αποδίδουν όλο και καλύτερα. Με νέο ντράμερ και πλέον και νέο κιθαρίστα δημιούργησαν ακόμα ένα πολύ καλό άλμπουμ. Η ομορφιά της δουλειάς τους αναδεικνύεται μέσα στα έξι κομμάτια κυρίως από τις εναλλαγές στους ρυθμούς, δίνοντας έτσι χώρο και αέρα στον ακροατή να αφουγκραστεί ό,τι συμβαίνει και ό,τι αισθήματα του προκαλούνται. Παίζοντας με τις κλίμακες βγάζουν άλλοτε ένα ζεστό αποτέλεσμα και άλλοτε το ψύχος της black αναμοχλεύοντας τα μέσα σου, αποτυπώνοντας πολύ εύστοχα έτσι τη θεματολογία του δίσκου που είναι το παράδοξο της ύπαρξης ως ένας συνεχής διάλογος μεταξύ ζωής και θανάτου.

Είναι χαρακτηριστικό των Downfall Of Gaia πόσο πηγαία μπορούν να βγάλουν τα συναίσθημα από τη δουλειά τους, χωρίς να μένει η εντύπωση της ανιαρής επανάληψης. Κάθε στιγμή κορύφωσης, όπου ο ήχος γεμίζει με τα ντραμς ή τα μελωδικά τρέμολο είναι σαν μία εσωτερική τρικυμία που, σε συνδυασμό με τις πιο ήρεμες στιγμές, συντελεί σε μία καθαρτική εμπειρία. Όλος ο δίσκος κυλάει σαν νερό λόγω της ισορροπίας του και ενώ βασίζεται ακριβώς στην ίδια συνταγή που όλες οι μπάντες αυτού του ύφους χρησιμοποιούν, οι Downfall Of Gaia έχουν την ευχέρεια να τη χειριστούν ώστε να γοητεύει τον ακροατή. Η αλήθεια είναι ότι δεν ανακαλύπτουν τον τροχό, σε καμία περίπτωση, αλλά τον κυλάνε με τρόπο που συνεπαίρνει και σε βυθίζει πλήρως μέσα στη δουλειά τους.

Με το "Woe" και το "Ephemerol" να ξεχωρίζουν, το "Atrophy" είναι ιδιαίτερα προσιτός και εκφραστικός δίσκος, με ποικιλία στις συνθέσεις, και χωρίς να είναι κάτι πρωτόγνωρο, έχει τα riff τα οποία θα απαιτήσουν να επανέλθεις πολλαπλώς στο άλμπουμ. Είναι ένα πανέμορφο ταξίδι στη μελαγχολία της post-black μουσικής.

  • SHARE
  • TWEET