Myteri

Illusion

Alerta Antifascista Records / Halvfabrikat Records (2022)
Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 04/07/2022
Μελωδικό, επικό, πνιγηρό crust σουηδικής κοπής ικανό να συγκινήσει και τα πιο δύσπιστα αυτιά
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Με το που λήξει η εισαγωγή του εναρκτήριου "Korsfäst I Skärseldens Lågor" και μπει η riff-άρα, όλα φαίνονται σαν να έχουν βρει τον δρόμο τους. Μελωδικά κιθαριστικά περάσματα συναθροίζονται πάνω σε d-beat καλπασμούς και ο δρόμος προς την κορύφωση ξεκινάει. Οι Myteri φρόντισαν με το καλησπέρα να εξηγήσουν πως έχει το πράγμα. Φωνητικά από την κόλαση, ηχάρα, διάχυτη σουηδίλα και μια αίσθηση πως τα πάντα γύρω σου φλέγονται. Ψευδαίσθηση είναι όμως, γιατί εδώ περιπλανιόμαστε ανάμεσα στους νεκρούς.

Οι Σουηδοί επέστρεψαν μετά από πέντε χρόνια. Ανάμεσα στο, προσωπικό αγαπημένο για τον εν λόγω ήχο την προηγούμενη δεκαετία, "Ruiner" και το φετινό "Illusion", κυκλοφόρησαν το εξαιρετικό split με τους εγχώριους ομοϊδεάτες Procrastinate το 2019 αλλά δεν ήταν αρκετό. Προσωπικά μιλώντας, σε αυτό το μελωδικό neo-crust ηχόχρωμα, δεν υπάρχουν παρά ελάχιστες σύγχρονες μπάντες που να μπορούν να το αποδώσουν άψογα. Ενίοτε μάλιστα, όπως έπραξαν νωρίτερα μες τη χρονιά οι Morrow, το αποτέλεσμα μπορεί και να συναρπάσει, δικαίως, υπερβολικά.

Οι Myteri με τα δύο προηγούμενα άλμπουμ τους απέδειξαν πως κατέχουν τα εχέγγυα για να συνθέτουν σκοτεινούς ύμνους της ανθρώπινης παρακμής. Εδώ όμως ηχούν μεγαλύτεροι, επιβλητικότεροι, και κυρίως πιο αρχοντικοί. Τα έγχορδα στο φινάλε του μανιακού "I Skuggornas Gränsland" που παίρνει τη σκυτάλη από το προαναφερθέν άσμα, δίνουν την απαραίτητη δραματική πινελιά που αποκαλύπτει τη δουλειά που έπεσε στο μεσοδιάστημα. Τα leads σε σημεία κόβουν την ανάσα, τα τύμπανα γεμίζουν (και δεν ξεχειλίζουν) τον χώρο που τους αναλογεί και η αίσθηση του καταραμένου κάνει την εμφάνισή της.

Η παρουσίαση του δίσκου θα μπορούσε να λήξει εδώ με την υποσημείωση πως το υπόλοιπο άλμπουμ ακολουθεί το ανάλογο μονοπάτι. Η αλήθεια όμως είναι πως οι Myteri δεν είναι απλά άλλο ένα αναμάσημα των πεπραγμένων ηρώων της σκηνής. Στο "Sista Striden" νιώθεις πως βρίσκεσαι καταμεσής ενός τυφώνα. Για 34 λεπτά και σε δέκα συνθέσεις η μπάντα σφυροκοπεί δίχως στιγμή να ηχήσει τετριμμένη, χωρίς ουδέποτε να καταντήσει βαρετή. Για παράδειγμα, στο εν λόγω κομμάτι οι ταχύτητες πέφτουν στα μέσα και στη συνέχεια η σύνθεση μετατρέπεται σε μια πανηγυρική λύτρωση. Αν δε, οι σουηδικοί στίχοι καθιστούν δύσκολη την ταύτιση, τότε στα μέσα του άλμπουμ το τετράλεπτο "Non Grata" με το sample από ακτιβιστική ομιλία στα αγγλικά δίνει το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο του δίσκου. Έτσι, το δραματικό "Marscherar I Blodspår" που ακολουθεί ηχεί πιο μελαγχολικό, με τη δόμησή του να προσφέρει μια πολυπόθητη ποικιλομορφία υφολογικά.

Οι Myteri καταπιάνονται με το προσωπικό, με τις ψυχολογικές μεταπτώσεις και την ασφυξία της καθημερινότητας. Θεματικές οι οποίες βρίσκουν τη λύτρωση υπό τους ήχους αυτής της μουσικής, η οποία πρώτα θα έχει φροντίσει να τις εξερευνήσει. Σε σύντομες διάρκειες, με κλειστά τα μάτια και ανοιχτά τα αυτιά και την καρδιά, οι ήχοι αυτοί αποκτούν δυναμική. Στο προσωπικό αγαπημένο "Brända Broar", του οποίου το δεύτερο μισό απομακρύνεται από τον ήχο δίχως όμως να τον απαρνείται, όλα φαντάζουν πιο έντονα.

Το "Illusion" εντέχνως θα κλείσει σε πιο μεγαλοπρεπείς τόνους. Το "Svek" διαθέτει τα πιο ανεβαστικά και «οπαδικά» σημεία του δίσκου τιμώντας την κληρονομιά των Tragedy, ενώ πριν ρίξει αυλαία ο δίσκος με το πιανιστικό instrumental του ομότιτλου, θα έχει επιφέρει την έκρηξη που προηγείται της σιωπής. Στο "Själslig Höst" όλα καταλήγουν σε μια μεγαλειώδη κορύφωση. Οι Myteri και μόνο με αυτά τα 2:40 θα μπορούσαν να διατηρήσουν τη θέση τους στο σήμερα του ήχου. Με μια αύρα που παρέχει αχτίδες φωτός σε ένα σκονισμένο τοπίο, πολεμώντας τη φθορά του χρόνου, οι ακροάσεις ολοκληρώνονται πανηγυρικά. Δεν βγαίνουν πολλοί τέτοιοι δίσκοι σήμερα. Και από όσους υφίστανται, ελάχιστοι ηχούν τόσο συνειδητοποιημένοι. Οι Myteri τα κατάφεραν, ξανά.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET