Morgul Blade

Φοβερός συγχρονισμός αν μη τί άλλο: σε διάστημα τριών εβδομάδων οι φίλοι του φανταστικού δέχθηκαν απανωτά «χτυπήματα», άμεσα συνδεδεμένα με τα έργα του J.R.R. Tolkien. Τα wraiths των Morgul Blade βάζουν την επίσημη μωβ ενδυμασία τους και ετοιμάζονται να διασχίσουν τον ποταμό Isen, ανακοινώνεται νέα ταινία σε συνεργασία P.Jackson & A.Serkis και τέλος σκάει το τρέιλερ του δεύτερου κύκλου από το Rings of Power. Αργεί ο Δεκέμβρης για το War of the Rohirrim;

Από τους πιο κυριολεκτικούς τίτλους δίσκων που μπορώ να θυμηθώ, τρεις λέξεις που περιγράφουν στην εντέλεια τον σκοπό και τη μουσική κατεύθυνση της μπάντας. Όπου wraiths, βάζουμε το black ή blackened (πόσο τραγουδάρα) σε φωνητικά και μουσική ενίοτε, και συστήνουμε την μπάντα με ευκολία ακόμα και σε όσους δε γνωρίστηκαν με το ντεμπούτο της πριν τρία χρόνια. Σε εκείνη τη γραμμή που χάραξαν με τις μαύρες λεπίδες τους τότε, συνεχίζουν και σήμερα.

Δεν πρωτοπορούν σχετικά με τη σύζευξη heavy και ακραίου metal, με επική διάθεση αμφότερα και πληκτράτης ατμόσφαιρας. Η συγκεκριμένη θεματολογία, αν και μερικώς μετατρέπεται σε καταγγελία προς θεσμούς που καταπατούν ανθρώπινα δικαιώματα, επιβάλλει τέτοια ατμόσφαιρα, σχεδόν απόκοσμη και σκοτεινή. Η μπάντα βασίζεται σε σχετικά απλές συνθετικές δομές στις οποίες κυριαρχούν τα riffs. Εκείνα, που κατά κόρον αποτυπώνονται στον νου και ταυτόχρονα αποτελούν ισχυρό κίνητρο ώστε να επιστρέψεις σε αυτές.

Σχετικά ήπιες μουσικές εξάρσεις οριοθετούν το ακραίο πρόσωπό τους σε σύνολο δέκα συνθέσεων, εκ των οποίων οι δύο ανήκουν στην κατηγορία -λούδιο και η τρίτη θα μπορούσε να είναι μέρος διαφημιστικής καμπάνιας της Ιρλανδίας. Με κάποιον τρόπο πάντως δε λειτουργούν εις βάρος της ποσότητας και της σύντομης διάρκειας του δίσκου, παρά αναδεικνύουν και ενισχύουν την αφήγηση του Klauf, ακόμα κι αν δεν πρόκειται για θεματικό δίσκο. Αν κάτι κρατάει δέσμιο τον δίσκο και δεν τον απογειώνει, μάλλον πρόκειται για την επίπεδα ομοιόμορφη απόδοση του Klauf και την έλλειψη κορυφώσεων.

Ναι μεν αλλά σε τούτη τη δεύτερη προσπάθεια των Αμερικάνων, καθώς το συνολικό άκουσμα κρίνεται ως ευχάριστο και μέχρι εκεί. Η αίσθηση που αφήνει εντάσσει το Heavy Metal Wraiths στην κατηγορία των τίμιων προσπαθειών, κάτι που προσωπικά δεν εκλαμβάνω ως ιδιαίτερα θετικό. Μια προσμονή την είχα πάντως για τούτον τον δίσκο, απλά δεν εξελίχθηκε σε ενθουσιασμό.

Bandcamp