Memoriam

For The Fallen

Nuclear Blast (2017)
Από τον Νικόλα Ρώσση, 18/12/2017
Η δίκαση των Memoriam αποτελείται από δύο μπροστινές ρόδες οδοστρωτήρα, αλλά έτσι ήταν πάντα οι Bolt Thrower
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Ακόμα και αν είσαι πασιφιστής πάντα μένεις σαστισμένος και γεμάτος δέος μπροστά στο εκκωφαντικό ξέσπασμα ενός κανονιοβολισμού. Όταν νιώθεις την πίεση του ωστικού κύματος να θέλει να συνθλίψει κάθε σου κόκκαλο και ζωτικό όργανο μέσα στο σώμα σου, δεν μπορείς να μείνεις αδιάφορος στην καταστροφή που μπορεί να επέλθει μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου.

Οι Bolt Thrower μπορεί να μην διαδίδουν πια το πολεμοχαρές μεταλλικό τους  σάλπισμα και να βρίσκονται μόνο στην συνείδηση μας ως ένας μεταλλάς μαρμαρωμένος βασιλιάς , που κάποια στιγμή θα επιστρέψει, αλλά αυτό φαίνεται πως τελικά ήταν μόνο ένας αντιπερισπασμός για να πιάσουν τον ανυποψίαστο ακροατή με τα βρακιά κατεβασμένα.

Το πνεύμα λοιπόν των πολεμόχαρων, αλλά όχι στρατόκαυλων Bolt Thrower ζει και βασιλεύει μέσα από τις ομοβροντίες των Memoriam, αφού στις τάξεις τους παρατάσσεται o θρυλικός Karl  Willetts, ο οποίος βρυχάται με τα old school death metal παραγγέλματα του, αλλά και ο Andrew Whale, ο οποίος συνεχίζει να χτυπά τα τύμπανα του πολέμου. Οι Memoriam με απλά λόγια αποτελούν την πιο αποτελεσματική metal προπαγάνδα για ένα είδος που χάνεται.

ΟΚ, το παρά-έχεσα πάλι με τις παρομοιώσεις, αλλά δεν υπάρχει τρόπος να περιγράψει κανείς το μέγεθος του όγκου, της δύναμης και του ρυθμού, καθώς είναι προφανές ότι η δίκαση του Whale αποτελείται από δύο μπροστινές ρόδες οδοστρωτήρα.

Δίπλα στο ευφυές στρατήγημα των Memoriam στοιχίζεται πειθαρχημένα και ο Frank Healy των ομόδοξων Benediction δίνοντας με το μπάσο του παλμό στα εμβατήρια που ξεχύνονται από το "For The Fallen". Αλλά πόλεμος χωρίς νέο αίμα, έτοιμο να χυθεί ηρωικά, δεν μπορεί να διεξαχθεί και κάπως έτσι ο Scott Fairfax από ανθυποστρατιώτης του metal αναλαμβάνει τις κιθάρες αυτού του εν δυνάμει supergroup.

To "For The Fallen" αποτελεί με ξεκάθαρες διαταγές την φυσική συνέχεια των Bolt Thrower βάζοντας επίδεσμο στην τεράστια πληγή που άφησαν ανοιχτή τα θραύσματα του Those Once Loyal από το 2005. Οι Memoriam δεν επινοούν νέες τακτικές στην προσέγγιση τους, με εξαίρεση ίσως το Corrupted System, το οποίο για λίγο σκέφτεται με μια crust-o-punk νοοτροπία μέχρι να επιστρέψει και πάλι στα χαρακώματα.

Κάποιες φορές λοιπόν την παράδοση λοιπόν πρέπει να την κρατάμε, ειδικά αν έχει έμπνευση, ακόμα και αν δεν λέει ποτέ κάτι το καινούριο. Ελπίζω μόνο η τιτάνια μονολιθική death metal βόμβα των Memoriam να βρει επιζώντες για ακόμα ένα νέο δίσκο στο άμεσο μέλλον.

  • SHARE
  • TWEET