Stop the press: Οι Prodigy στην Ελλάδα

Άλλη μια έκπληξη μας επιφύλασσε η Didi Music για τη νέα συναυλιακή σεζόν. Οι Prodigy, ή αλλιώς οι βασιλιάδες των beats όπως αποκαλούνται, θα μας επισκεφτούν για μια εμφάνιση την Πέμπτη, 1 Οκτωβρίου στο Θέατρο Λυκαβηττού.
Έναρξη: 21.30, Είσοδος: 35 euro

Το όνομα των Prodigy είναι συνυφασμένο με τα δυνατά beats. Πάντα ήταν. Από τη μέρα ήδη που ο Liam Howlett δημιούργησε το πρώτο του demo και το μεταγενέστερο “What Evil Lurks EP”, είχε πάντα να κάνει με τα beats. To ντεμπούτο album του “Experience”, περιείχε δυνατούς ρυθμούς, όπως και το επόμενο “Music for the Jilted Generation”.

Οι Prodigy είναι συνυφασμένοι και με την punk. Ή καλύτερα την ηλεκτρονική punk. Έναν ήχο τον οποίο καθόρισαν οι Prodigy με το “Poison” του 1995, τον εξευγένισαν τον επόμενο χρόνο με το “Firestarter” (το τελευταίο πραγματικά σπουδαίο Νο 1 single του εικοστού αιώνα) και με τον οποίο κατέκτησαν τον πλανήτη με τη κυκλοφορία του album “The Fat of the Land”.

Κατά την περίοδο ωστόσο που οι Prodigy κυκλοφορούσαν τον Ιούλιο του 2002 το single “Baby’s Got A Temper”, το είδος της ηλεκτρονικής punk, το οποίο είχαν εφεύρει, έτεινε επικίνδυνα να στραφεί σε παρωδία των ίδιων. Η ηλεκτρονική punk είχε μετατραπεί σε ένα δημιουργικό ζουρλομανδύα, που σκοπό είχε να καταπνίξει όλες τις φόρμες προόδου. Ήταν φανερό ότι είχε κάτι να δώσει.

To “Baby’s Got A Temper” θεωρείται το πιο σημαντικό single ολόκληρης της καριέρας των Prodigy. Ιδιαίτερα για τον Liam έπαιξε αφυπνιστικό ρόλο, καθώς μπόρεσε να ανακαλύψει και πάλι το πιο σημαντικό συστατικό του πυρήνα των Prodigy, τα beats.

Αν το “Poison” παρέδωσε το ιδίωμα της ηλεκτρονικής punk και το “Firestarter” καθόρισε την παγκόσμια παρουσία του, τότε το “Baby’s Got A Temper” το κατέστρεψε μια και καλή. Και με κατεστραμμένη πια τη φόρμουλα των Prodigy, o Liam ήταν και πάλι έτοιμος να εξερευνήσει. “Ήθελα ειλικρινά να δημιουργήσω ένα album που θα με αντιπροσώπευε τελείως”. Συνεχίζει λέγοντας “Ακόμα ζωγραφίζω με τις ίδιες εμπνεύσεις που είχα και παιδί, Public Enemy και The Sex Pistols. Έπρεπε να έχει να κάνει με τη μουσική. Και ήξερα ότι έπρεπε να ξαναγυρίσω στο να κάνω πράγματα για τον εαυτό μου. Έπρεπε να ρωτήσω και πάλι τον εαυτό μου τι στο διάολο ακριβώς ήθελα. Και το ‘Baby’s Got A Temper’ δεν ήταν αυτό.” Έτσι ο Liam κλειδώθηκε στο στούντιο του και άρχισε να γράφει στο laptop του.

Η ομορφιά της προσπάθειας αυτής ήταν, όπως και για ένα κιθαρίστα, ότι μπορούσε να γράψει οπουδήποτε. “Έβρισκα ένα μέρος που με ευχαριστούσε, συνήθως στην κρεβατοκάμαρά μου, συνήθώς τα μεσάνυχτα, πίνοντας δύο ποτήρια κρασί και βλέποντας James Bond στο DVD…ξέρετε τι εννοώ. Έγραφα για την απόλαυση του να γράφεις ξανά.”

H αίσθηση αυτή της ελευθερίας, πρόσθεσε ένα νέο αυθορμητισμό στον ήχο των Prodigy. Ένα απλό άκουσμα του “Always Outnumbered Never Outgunned” αρκεί για να αισθανθείς την ανανέωση αυτή. Ο Liam ανακάλυψε και πάλι τα beats του και σε αντάλλαγμα παρέδωσε ένα σύνολο ‘βρώμικο’, ακατάστατο, funky, ειρωνικό και σίγουρα πιο punk από οτιδήποτε είχε ηχογραφήσει μέχρι τότε. Πρόκειται για ένα album ωμής ενέργειας, όπου τα beats είναι τα αστέρια και οι φωνές απλά τα samples στην ηχητική πανοπλία του Liam. Εγκαταλείποντας τη χρήση πρώτων φωνητικών στις εκτελέσεις των τραγουδιών του, ηχογράφησε διάφορες φωνές, τις αντιμετώπισε σαν samples και τις χρησιμοποίησε σαν ένα μέρος του συνολικού ήχου. Οι guests, τα φωνητικά των οποίων υπέστησαν τις ανατρεπτικές τεχνικές του Liam, περιελάμβαναν τους Liam Gallagher, Juliet Lewis, Kool Keith, Princess Superstar, Ping Pong Bitches, Twista, Shahin Bada (γνωστή πια από την ερμηνεία της στο ‘Smack My Bitch Up’) και τον άγνωστο lo fi τραγουδιστή Paul Jackson από τους Dirt Candy. Τον Liam δεν τον απασχολούσε καθόλου το αν ήταν γνωστοί ή όχι οι καλλιτέχνες που φιλοξενούσε. Για εκείνον ο ήχος των φωνών τους ήταν σαφώς πιο σημαντικός.

Παρά τις όποιες φήμες, και τα τρία αυθεντικά μέλη της μπάντας είναι ακόμα μαζί και μαζί θα παρουσιάσουν live το νέο αυτό album. Ο Keith και ο Maxim θα επιστρέψουν στο πλάνο για τις ζωντανές εμφανίσεις-όπως ήταν και στην αρχή.

Με το εναρκτήριο χτύπημα ‘Spitfire’, o Liam εξαπολύει το μανιφέστο του. Από τα γεμάτα κομπασμό break και τις παραμορφωμένες κιθάρες μέχρι τα Αραβικά ρεφρέν και τα οργισμένα φωνητικά, το ‘Spitfire’ φωνάζει ότι “οι Prodigy επέστρεψαν”. Και είναι πιο ‘βρώμικοι’, πιο σέξι και σίγουρα πιο punk από ποτέ.

Για παράδειγμα το πρώτο single ‘Girls’ βαδίζει σε χώρους που το tech-funk συναντά το electro της παλιάς σχολής, επιστρωμένο με ένα αλά The Clash attitude που δε γνωρίζει όρια. Η ενέργεια υπάρχει ακόμη, όπως και ένα νέο επίπεδο έντασης που έχει προστεθεί και δίνει πνοή ανανέωσης στο δίσκο. Στο “Get Up Get Off” o Liam περνάει μέσα από hip hop αλά Prodigy ήχούς, ενώ στο “Hotride” (φωνητικά από τη Juliet Lewis) το punk rock συναντά τον όλεθρο του phycobilly. Στο ‘Action Radar’, οι 80’s trash γραμμές του synthesizer υποτάσσονται στα φωνητικά του Paul ‘Dirt Candy’ Jackson, ενώ τα φωνητικά του Kool Keith κοσμούν το αγαπημένο live κομμάτι των Prodigy ‘Rock’n’Roll’.

Άλλα κομμάτια που περιλαμβάνονται στο δίσκο είναι τα ‘Memphis Bells’, ‘Medusa’s Path’, ‘Phoenix’, ‘Wake Up’, ‘The Way It Is’ (κομμάτι το οποίο δανείζεται και μία μπασογραμμή από το “Thriller” του Michael Jackson) και το ομώνυμο ‘Always Outnumbered Never Outgunned’, στο οποίο εμφανίζεται ο Liam Gallagher.

Γραμμένο σε ένα laptop σε μια κρεβατοκάμαρα στο Essex, μιξαρισμένο στο Λονδίνο και επιμελημένο στη Νέα Υόρκη, το ‘Always Outnumbered Never Outgunned’ είναι ο ήχος του Liam Howlett που επαναφέρει στο προσκήνιο τους Prodigy και επανατοποθετεί τα beats στη θέση που τους αξίζει, στην κεντρική σκηνή. Είναι ακριβώς ό,τι περιμέναμε από το 4ο album των Prodigy.

O Βασιλιάς των beats επέστρεψε-Smack our decks up!

Εισιτήρια Προπωλούνται:

TICKET HOUSE
ΑΘΗΝΑ – ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ 42 – Τηλ: 210 3608366
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ – ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΗΣ 20 & ΤΣΙΜΙΣΚΗ – Τηλ: 2310 253630

Δελτίο Τύπου