Rise To Fall

Εντάξει, ίσως έχει παραγίνει το κακό με τα συγκροτήματα που κοπιάρουν τον ήχο του Göteborg. Υπάρχουν όμως δύο κατηγορίες: αυτοί που το κάνουν χωρίς την παραμικρή δόση έμπνευσης, με σκοπό την εμπορική επιτυχία και μόνο, και αυτοί που προσπαθούν να ξεχωρίσουν, εισάγοντας νέα στοιχεία στο κορεσμένο αυτό ιδίωμα. Οι Βάσκοι Rise To Fall παίζουν κάπου ανάμεσα στις δύο κατηγορίες.

Σχηματισμένοι το '06, παρουσιάζονται ως μία απ' τις μεγάλες ελπίδες του χώρου στην Ισπανία. Με το καλοπαιγμένο melodeath τους κέρδισαν πολλά βραβεία σε εγχώριους διαγωνισμούς. Με το ντεμπούτο τους, "Restore The Balance", κάνουν αισθητή την πρώτη τους παρουσία στη δισκογραφία. Από το όμορφο εξώφυλλο ως την άψογη ογκώδη παραγωγή του Jacob Hansen, όλα έχουν γίνει με επαγγελματισμό. Οι συνθέσεις τους διακρίνονται για την μοντέρνα αισθητική και τις groove-άτες ατμόσφαιρες, αντίστοιχες των μεγάλων melodeath συγκροτημάτων. Εκτελεστικά η μπάντα βρίσκεται σε άρτιο επίπεδο, και το "Restore The Balance" μοιάζει εκ πρώτης όψεως να κοντράρει τα "Reroute To Remain" και "Natural Born Chaos" των In Flames και Soilwork, αντίστοιχα. Κάτι τέτοιο, όμως, δεν συμβαίνει. Γιατί;

Πρώτα απ' όλα, λείπει σχεδόν εξ' ολοκλήρου το στοιχείο της έκπληξης. Οι ιδέες των Ισπανών μοιάζουν με απομεινάρια των πρωτοπόρων του NWOSDM. Τα ρεφρέν είναι όλα τους βασισμένα στις φωνητικές μελωδίες, και ηχούν πιο In Flames κι από τους ίδιους τους In Flames. Στα κιθαριστικά μέρη μία απ' τα ίδια, με τα περισσότερα riff να έχουν ξανακουστεί. Τα drums έχουν μεν ρευστότητα και ποικιλία, όμως δεν αποφεύγουν τον χαρακτηρισμό του τυποποιημένου. Τα φωνητικά δεν είναι άσχημα, ειδικά αν λάβεις υπόψη ότι τραγουδάει Ισπανός, όμως κι εδώ κυριαρχεί η κοινοτοπία και η αχρωμία. Φαντάσου την χροιά του Speed Strid συνδυασμένη με το «βάζω-νάζι-στο-brutal» στυλ του Anders Fridén, και θα καταλάβεις. Αλλά ακόμα και όταν τείνουν να ξεφύγουν, έστω και λίγο, από τις οφθαλμοφανείς επιρροές τους, επαναλαμβάνουν τις όποιες καλές στιγμές τους από τραγούδι σε τραγούδι, και ως αποτέλεσμα ο δίσκος καταντάει εξαιρετικά μονότονος και επίπεδος. Γι' αυτό και κανένα κομμάτι δεν καταφέρνει να ξεχωρίσει˙ πρόκειται για περίπτωση που αν σου αρέσει ένα, θα σου αρέσουν όλα.

Τελικώς, οι Rise To Fall διαθέτουν τον τσαμπουκά που πηγάζει από το νεαρό της ηλικίας τους. Και εκτός αυτού ξέρουν να γράφουν ωραία πιασάρικα τραγούδια. Όμως, στην επόμενή τους προσπάθεια θα πρέπει να τιθασεύσουν την επίδραση που έχουν πάνω τους οι αγαπημένες τους μπάντες. Είναι ένα συγκρότημα με πολλές δυνατότητες και πιστεύω ότι με τους σωστούς χειρισμούς μπορεί να βρεθεί αρκετά ψηλότερα.