Manowar

Οι Manowar είναι σίγουρα ένα από τα ονόματα-ογκόλιθοι της ιστορίας της metal μουσικής. Κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει την αξία τους. Τα τελευταία χρόνια ακούγονται πολλά για
το συγκρότημα. Ό,τι και να λέγεται όμως, οι Manowar είναι από τους λίγους εκπροσώπους του αγνού heavy metal. Από την πρώτη κιόλας κυκλοφορία τους μέχρι και σήμερα το μόνο που κάνουν είναι να βροντοφωνάζουν τη λατρεία που έχουν για το παραδοσιακό epic heavy metal, κάτι που τους δίνει το δικαίωμα να είναι στην ελίτ του συγκεκριμένου είδους. Οι Manowar είναι για κάποιους οι βασιλιάδες του epic, για κάποιους άλλους όχι. Το σημαντικό για μένα είναι ότι παράγουν μουσική, η οποία, τουλάχιστον στα δικά μου αυτιά, ηχεί πολύ καλή.

Μετά από έναν πολύ καλό δίσκο, το "Warriors Of The World United" του 2002, και ένα ep - προάγγελο του νέου τους δίσκου, το "The Sons Of Odin", αποφάσισαν επιτέλους να κυκλοφορήσουν τη νέα τους δουλειά. Έτσι, πριν από μερικές μέρες είδε το φως της δημοσιότητας το δέκατο album τους "Gods Of War".

Σύμφωνα με τους ίδιους, είναι το πρώτο μέρος μιας τριλογίας η οποία θα αναφέρεται στιχουργικά σε μυθικούς Θεούς. Στο πρώτο αυτό μέρος την τιμητική του έχει Thor. Είναι η πρώτη φορά στη δισκογραφία του συγκροτήματος που όλο το album είναι concept. Όπως ίσως θυμούνται οι περισσότεροι, το group είχε ασχοληθεί στο παρελθόν (στο "Triumph Of Steel") με τον πόλεμο της Τροίας, αλλά μόνο σε λίγα κομμάτια του δίσκου.

Μουσικά, όπου υπάρχουν κομμάτια είναι στο στυλ των τελευταίων δουλειών του group. Αναφέρω 'όπου υπάρχουν κομμάτια', μιας και από τους 15 τίτλους οι 7 είναι εισαγωγές. Οι συνθέσεις είναι αρκετά καλές. Στακάτα κομμάτια παραδοσιακού heavy metal, mid tempo ή γρήγορων συνθέσεων, συνοδευόμενα από χορωδιακά και ορχηστρικά μέρη που δίνουν όγκο στα κομμάτια αλλά και μελωδικές μπαλαντοειδείς στιγμές αποδίδονται εναρμονισμένες με τη δύναμη και τον τσαμπουκά που ξέρουν να εκπέμπουν οι Manowar μέσα από τη μουσική τους. Το group για άλλη μια φορά παράγει καλής ποιότητας μουσική που θα ικανοποιήσει τους οπαδούς.

Για μια ακόμη φορά η μπάντα έχει προσέξει πώς κινείται, κάτι που φαίνεται από όλο το πακέτο που προσφέρει στον οπαδό. Φοβερό εξώφυλλο, άρτια καλογυαλισμένη παραγωγή που κάνει τα κομμάτια να ακούγονται πραγματικά σαν από κόσμους φανταστικούς. Η μόνη μικρή διαφωνία μου είναι στο ότι οι στίχοι δεν είναι στα αγγλικά, αλλά στα κέλτικα, κάτι που απ' τη μία δεν τους κάνει ευκολοδιάβαστους, αλλά από την άλλη το επεξηγηματικό αλφαβητάριο θα αρέσει στον κόσμο. Ίσως κάποιοι ενοχληθούν από τις πολλές εισαγωγές, αλλά αφού έτσι αποφάσισε ο Demaio -συνθετικός, κυρίως, ιθύνων νους της μπάντας για άλλη μια φορά- και η παρέα του, η γνώμη μας περισσεύει.

Το album θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει το soundtrack επικής ταινίας (μήπως να έκαναν ταινία το "Gods Of War"; Ωραίο ακούγεται). Άλλωστε θεωρώ ότι θα τους πήγαινε ο ρόλος τον ηθοποιών, αφού κατά τη γνώμη μου ο φακός τους ταιριάζει. Σίγουρα η όποια ταινία αναλόγου ύφους θα έκανε πάταγο. Το μόνο παράπονο που κάποιος μπορεί να έχει είναι ότι δυστυχώς δεν υπάρχει πολύ νέο υλικό. Τα "Sons Of Odin", "Gods Of War", "Odin", "The Ascension" και "King Of Kings" τα είχε ήδη μάθει ο κόσμος κι έτσι κάποιοι ίσως περίμεναν περισσότερα μουσικά κομμάτια, και όχι τόσα ορχηστικά, μετά από 5 χρόνια απουσίας ολοκληρωμένου δίσκου.

Ας είναι όμως. Οι Manowar είτε σου αρέσουν, είτε όχι. Μέση λύση δεν υπάρχει. Οι φανατικοί οπαδοί μάλλον θα είναι ικανοποιημένοι, έστω και με αυτά τα στοιχεία. Οι υπόλοιποι ας ακούσουν το δίσκο, μιας και αποτελεί μία καλή αφήγηση επικής ιστορίας. Οι Manowar έχουν μάθει να παίζουν με τη δημοσιότητα κι έτσι και αυτή η δουλειά τους θα συζητηθεί πολύ, παίρνοντας θετικά ή αρνητικά σχόλια. Το τελικό συμπέρασμα όμως είναι του ακροατή, αφού αυτός είναι ο μόνος κριτής...

Υ.Γ.: Το cd έχει bonus track το "Die For Metal", το οποίο, όπως υποδηλώνει κα ο τίτλος, είναι μια ακόμα μουσική σπονδή στο metal. Αν η αρχή δε θύμιζε έντονα το "Kashmir" των Led Zeppelin ίσως να ακουγόταν καλύτερα. Ίσως όμως και αυτό να είναι μια στρατηγική κίνηση.