Leviathan

Scar Sighted

Profound Lore (2015)
Από τον Αντώνη Κονδύλη, 29/07/2015
Ένα άλμπουμ γεμάτο παράνοια, με διάθεση να σε κάνει να αισθανθείς άβολα και με ένα απεχθές προσωπείο
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Ο Wrest, το άτομο που κρύβεται πίσω από το project που ονομάζεται Leviathan, έχει σίγουρα όλα τα χαρακτηριστικά μιας περσόνας συμβατής με τον χώρο στον οποίο κινείται. Απρόσιτος, απόμακρος, μυστηριώδης και αινιγματικός, σίγουρα δεν είναι και ο πιο ευχάριστος τύπος για παρέα, μπορεί όμως να προσφέρει εμπνευσμένο και ποιοτικό ακραίο metal.

Εδώ και αρκετά χρόνια έχει χαράξει μια πορεία μοναχική. Το γεγονός αυτό κρύβει πολλές προκλήσεις, απρόοπτα, δύσβατα μονοπάτια, αλλά μιλώντας για δημιουργία ενέχει τον κίνδυνο της επανάληψης. Στην περίπτωση των Leviathan δεν φαίνεται όμως να συμβαίνει κάτι τέτοιο καθώς, μετά το αμφιλεγόμενο "True Traitor, True Whore", ο έκτος  δίσκος της μπάντας δίνει νέα διάσταση στον ήχο και στο ύφος της.

Μετά το εισαγωγικό άτιτλο κομμάτι, στο οποίο μέσα από την επιφανειακή ηρεμία που δημιουργεί η ambient εισαγωγή ξεπροβάλλει ένα τέρας και το οποίο μας κρατάει συντροφιά και στα 64 λεπτά του δίσκου, έρχεται ο όλεθρος. Αυτό που θα κάνει εντύπωση σε αυτούς που θα εστιάσουν στο μουσικό και όχι στο αισθητικό μέρος του άλμπουμ είναι οι  ξεκάθαρες death metal αναφορές οι οποίες σε πολλά σημεία υπερτερούν και ορισμένα κομμάτια μπορούν άνετα να χαρακτηριστούν death metal όπως τα "The Smoke Of Their Torment", "Dawn Vibration", "All Tongues Toward".

Βέβαια δεν είναι μόνο αυτό. Το "Within Thrall" είναι το πιο black metal του δίσκου, το "Wicked Fields Of Calm" κινείται σε πιο doom ρυθμούς, το ομώνυμο αποτελεί την κορύφωση του δίσκου, ενώ δεν λείπουν ακόμα και οι '70s αναφορές στο κλείσιμο του "Gardens Of Corprolite". Γενικότερα ο Wrest  δείχνει μια διάθεση να απεμπλακεί από ταμπέλες και συνθέτει με βάση το ένστικτο και την βούληση, η οποία περισσότερο τον οδηγεί στο να κρατήσει μια απόσταση από μαυρομεταλλικές συνήθειες.

Αλλά θα έλεγα ότι το κεντρικό δεν είναι αυτές οι διακρίσεις και η κατηγοριοποίηση με βάση τα είδη. Αυτό που σε καθηλώνει από την αρχή δεν είχα καμιά αμφιβολία ότι θα ήταν η ατμόσφαιρα και η αισθητική του καινούργιου άλμπουμ του Wrest, το οποίο παρουσιάζεται γεμάτο παράνοια, με διάθεση να σε κάνει να αισθανθείς άβολα και με ένα απεχθές προσωπείο. Αυτό που σου αφήνει στο τέλος είναι ένα πικρό συναίσθημα και μια απέχθεια για κάθε τι γήινο.

Όπως σε κάθε κυκλοφορία των Leviathan έτσι και σε αυτή η ακρόαση δεν είναι εύκολη διαδικασία. Απουσιάζουν παντελώς οι πιασάρικες στιγμές, η ατμόσφαιρα διατηρεί μια ένταση και παραμένει διαρκώς αποκρουστική, ενώ ορισμένες ambient παρεμβολές αντί να ελαφρύνουν το κλίμα, το επιβαρύνουν περαιτέρω. Ένα εξαιρετικό άλμπουμ που απευθύνεται για μια ακόμη φορά αφορά μόνο τους οπαδούς της μπάντας.
  • SHARE
  • TWEET