Kehlvin

Οι Ελβετοί Kehlvin είναι μία ακόμα μπάντα που ανήκει στη «μεγάλη του underground σχολή», μία «σχολή» που ναι μεν κρύβει πολλά διαμάντια, αλλά σπάνια τραβά τα φώτα της δημοσιότητας (γι' αυτό και λέγεται underground εξ' άλλου). Γνήσια λοιπόν τέκνα του «υποκόσμου», αρχικά έδωσαν βάση σε demo ηχογραφήσεις, μέχρι που αποφάσισαν να κυκλοφορήσουν το 2006 την πρώτη τους ολοκληρωμένη δουλειά με τίτλο "The Mountain Daylight Time". Ξέρω ότι πολλοί ίσως σκεφτείτε: «τώρα βρήκες να γράψεις την κριτική;». Δε σας κρύβω ότι η αφορμή για να γραφτεί αυτό το κείμενο ήταν η προσεχής συναυλία τους στο AN Club.

Ας περάσουμε όμως στο κυρίως θέμα. Τα παλικάρια σίγουρα δεν παίζουν κάτι νέο για το χώρο. Το μουσικό τους ύφος στην ουσία είναι ένα κράμα πολλών (επιτυχημένων πλέον) γκρουπ. Φανταστείτε τους Cult Of Luna του "The Beyond" σε μία κάπως διαφορετική εκδοχή, με τους Explosions In The Sky και τους Pelican να «τζαμάρουν» είτε στο background, είτε μαζί τους. Ξέρω ότι ακούγεται λίγο «απρόσωπο» το όλο μίγμα, και βασικά σε ένα βαθμό είναι. Ευτυχώς, το feeling σώζει την κατάσταση εκεί που χάνουν σε πρωτοτυπία. Τα ωραία θέματα δηλαδή δε λείπουν απ' τον συνθετικό τομέα.

Το αρνητικό σημείο της υπόθεσης είναι ότι σε κάποια post / instrumental μέρη το κουράζουν κάπως. Τους προτιμώ σαφώς περισσότερο στα «χωσίματα» και πιστεύω θα ήταν καλό στο μέλλον να εστίαζαν περισσότερο σε αυτήν την πλευρά τους. Τις δυνατότητες πάντως τις έχουν. Μπορεί το ντεμπούτο τους να μην είναι κάτι το εντυπωσιακό, αλλά προσωπικά μου άφησε μία αίσθηση ικανοποίησης.

Ανάμεικτα λοιπόν είναι τα τελικά συναισθήματα. Οι Kehlvin θυμίζουν αρκετές μπάντες και ευτυχώς όχι με δυσάρεστο τρόπο. Έχουν κάνει μία καλή αρχή με σωστές βάσεις. Ευελπιστούμε λοιπόν σε κάτι ακόμα καλύτερο, μιας και ακόμα (από πλευρά δισκογραφίας) είναι στα γεννοφάσκια τους. Το "The Mountain Daylight Time" που ήρθε από τα χιονισμένα βουνά της πατρίδας τους κουβαλά μαζί του έναν ψυχρό αέρα που πλανάται στην ατμόσφαιρα του. Ωραίο το κλίμα του και ελπίζω να «προχωρήσουν» επειδή ακόμα και για τα χιόνια των πιο απομακρυσμένων περιοχών, κάποτε έρχεται ο καιρός που «λιώνουν»...