Thyrathen

Θα έχει άραγε συνέχεια το συγκεκριμένο εγχείρημα, αναρωτήθηκε ο Αποστόλης στα τελειώματα της παρουσίασης του πολλά υποσχόμενου ντεμπούτου της μπάντας. Εκεί, όπου συνδυάστηκε με αγαστό τρόπο το εγχώριο μαυρομέταλλο με την αρχαιοελληνική δραματουργία, απαιτώντας τη μέγιστη αφοσίωση του ακροατή, εννοείται και της ακροάτριας. Θα μείνω στη συνέχεια σε ένα γένος, δίχως να ακυρώνω το άλλο ή τα άλλα, τοις άλλοις, και πάει λέγοντας.

Θύραθεν: οι μη χριστιανοί, ή αυτό που φέρει κοσμικό και όχι εκκλησιαστικό χαρακτήρα, παρά κυρίως κλασικό. Αρκεί να ασχοληθώ μαζί τους από το όνομα. Και από το γεγονός ότι τα δύο αγαπημένα μου εγχώρια λαρύγγια (Necroabyssious & Alexandros) συνεχίζουν να συνευρίσκονται και τώρα, αποδίδοντας με περίσσεια πειθώ το όραμα του δημιουργού Corax S. Πόσο δίνει οι Varathron & Macabre Omen - πλησιάζει το σημαδιακό 2025 - να εμφανίζονται έστω και σποραδικά;

Εκλαμβάνω τον τίτλο του δίσκου, ως πιο συγκροτημένη και εστιασμένη πληροφορία σχετικά με το ντεμπούτο, καθώς η έντονη δραματική του χροιά απουσιάζει τούτη τη φορά, εξομαλύνοντας κατά κάποιον τρόπο την ακρόαση, διατηρώντας την αφοσίωση του ακροατή πάντως σε υψηλά επίπεδα. Τη στιγμή εκείνη δηλαδή που ο Καβάφης αποδίδεται μουσικά με ένα μέγα hit του είδους του. Πώς να μην υψώσεις γροθιά και να ουρλιάξεις "hey! hey!" και εν συνεχεία "oh oh oh oh oh oh!" υπό τη συνοδεία Bathorικών αναφορών; Νοτ πόσιμπολ.

Η αρχαιοελληνική γραμματεία κατά βάση, μα και τα αντίστοιχα μουσικά δρώμενα από την άλλη, βρίσκουν πρόσφορο έδαφος να αναπτυχθούν τα τελευταία χρόνια με μεγαλύτερη συχνότητα από ό,τι παλαιότερα (Kawir). Aherusia, Eldingar & Thyrathen εν προκειμένω, ενώνουν δύο ελληνιστικούς κόσμους, τον αρχαϊκό και τον πιο πρόσφατο, του 20^ου αιώνα, βασιζόμενοι σε δημιουργίες και ιδέες που ουσιαστικά αλληλοσυμπληρώνονται, παρά στέκονται απέναντι. Κοινή συνισταμένη, η ακραία μουσική παρουσίασή τους.

Σαφώς, το ελληνικό στοιχείο προεξέχει, αυτή η μοναδική ένωση heavy metal με black, όπου οι μελωδίες βρίσκονται σε πρώτο πλάνο και μόνο χαρωπές δεν τις λες. Αφηγηματικά μέρη ενώνονται μοναδικά με τα κάφρικα αγαπημένα λαρύγγια, χορωδιακά περάσματα συναντάνε το σήμα κατατεθέν της μπάντας (λύρα), ο επιθετικός προσδιορισμός «επικολυρικό» metal τίθεται πανεύκολα και δικαιολογημένα, ενώ διακριτικοί ανατολίτικοι ρυθμοί ολοκληρώνουν τη μουσική πρόταση της μπάντας.

Ηχητικά πιο προσιτοί σε σχέση με το ντεμπούτο τους, κρατώντας πάντως σε κάθε περίπτωση την ιδιαίτερη και πολύπλοκη φύση τους, παραμένουν τολμηροί, θεατρικοί και θαρραλέοι όπως αποδεικνύει εξόχως η τελευταία σύνθεση, έχοντας ως επίκεντρο την ταλαιπωρημένη έννοια της δικαιοσύνης. Εύσημα ανήκουν τόσο στην ενορχήστρωση όσο και στην παραγωγή (πιθανολογώ από Achilleas Kalantzis), μέσω των οποίων ακούγεται απολύτως φυσική η συνύπαρξη διαφορετικών φωνών, ήχων και ερμηνευτικών τρόπων. Ο Νοέμβρης για το ελληνικής κοπής ακραίο metal προμηνύεται συναρπαστικός.

YouTube