Yovel: «Ποτέ δεν αρκεί απλά η καλή μουσική»

Υπάρχουν μερικοί καλλιτέχνες οι οποίοι σε κερδίζουν ποικιλοτρόπως. Για εμάς εδώ στο Rocking, οι Yovel είναι μια τέτοια περίπτωση. Κάθε τους βήμα το περιμένουμε με ανυπομονησία, και η συναυλιακή τους επιστροφή δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Το συγκρότημα αναμένεται να εμφανιστεί στις 6 Μαΐου στο Ίλιον Plus μαζί με τους Zakula και Volynka για να παρουσιάσει ολόκληρο το "Forthcoming Humanity", γεγονός που αποτέλεσε ιδανική αφορμή για μια επικοινωνία μαζί τους από πλευράς μας.

Οι Yovel ανυπομονούν να ανέβουν στη σκηνή και να μεταδώσουν την αλήθεια τους. Η συναυλία αυτή, για τους ίδιους, όπως θα διαβάσετε στη σύντομη συνέντευξη που μας παραχώρησαν, μια «κραυγή ελευθερίας». Σε αυτό το πλαίσιο, μας εισάγουν στον κόσμο του πρόσφατου άλμπουμ τους καθώς και των προεργασιών για την επικείμενη live απόδοσή του. Φυσικά, επανέφεραν στο τραπέζι την καλοδεχούμενη, σαφή και αιχμηρή τους άποψη, για το παρόν και το μέλλον της σύγχρονης underground black metal σκηνής.

Παράλληλα, η μπάντα ανταποκρίθηκε στην παράκλησή μας να προτείνει 10 δίσκους που, σύμφωνα με αυτή, αντικατοπτρίζουν τα τεκταινόμενα της σύγχρονης εκδοχής του ιδιώματος, σύμφωνα με το προσωπικό τους πρίσμα. Οι επιλογές τους, σαφέστατα ενδιαφέρουσες και θαρραλέες, και στην τελική, όπως διατύπωσαν ξεκάθαρα και οι ίδιοι, «ας τσινίζουν οι πιουρίστες».

Καλησπέρα σας Yovel, ελπίζω να είστε όλοι καλά, και καλώς σας υποδεχόμαστε ξανά στο Rocking! Επιστροφή στις συναυλίες έπειτα από δύο χρόνια λοιπόν! Τι μεσολάβησε για το σχήμα σε αυτό διάστημα, πέραν της κυκλοφορίας του νέου σας δίσκου;

Καλησπέρα Αποστόλη και ευχαριστούμε πολύ για την φιλοξενία στο Rocking. Ήταν μια περίοδος αβεβαιότητας, ανησυχίας και φόβου απέναντι στο άγνωστο του ιού, καθώς και σκεπτικισμού για το τι μας ξημερώνει στις νέες συνθήκες.

Μετά από δύο χρόνια υγειονομικών κινδύνων και κατασταλτικών οργίων, η πανδημία κυρήχτηκε περαιωμένη από τους καπιταλιστές, για να ξεκινήσει η «σεζόν», αφού δημιούργησαν αφόρητες συνθήκες για την κοινωνία.

Τώρα, εισερχόμαστε στην περίοδο των πολέμων για την αναπαραγωγή και το μοίρασμα ισχύος των μεγάλων δυνάμεων παγκοσμίως. Δύσκολη περίοδος για τους φτωχούς όπου γης … Αλλά είμαστε εδώ, γεμάτοι οργή για όσα έχουμε περάσει αλλά και πάθος για να αλλάξουμε αυτό τον μίζερο κόσμο, τις κοινωνίες του 1%.

Η συναυλία της 6ης Μάη είναι η κραυγή ελευθερίας μας. Επιστρέψαμε και είμαστε εδώ για να μείνουμε.

Για εμάς το "Forthcoming Humanity" είναι κάτι μεγαλύτερο από έναν απλό δίσκο μουσικής, είναι μια κατάθεση ψυχής και ένας φόρος τιμής για όλους οσους αγωνίζονται

Θα παρουσιάσετε ζωντανά για πρώτη φορά ολόκληρο το "Forthcoming Humanity", ένα άλμπουμ με σημαίνον ψυχολογικό φορτίο. Από όσα είστε σε θέση να μας αποκαλύψετε, τι μπορούμε να περιμένουμε για την επί σκηνής μεταφορά του;

Το ''Forthcoming Humanity'' είναι ένα έργο που διηγείται την ιστορία των αγωνιζόμενων λαών παγκοσμίως, μέσα από την ποίηση του Λειβαδίτη. Για εμάς είναι κάτι μεγαλύτερο από έναν απλό δίσκο μουσικής, είναι μια κατάθεση ψυχής και ένας φόρος τιμής για όλους οσους αγωνίζονται, στο παρελθόν, σήμερα και στο μέλλον.

Αυτό το έργο δεν μπορεί να αποδοθεί απλά ως ένα ακόμα live.

Θέλουμε να είναι μια εμπειρία για όποιον το παρακολουθήσει, θέλουμε να ταξιδέψει μαζί μας στις χαρές και στις λύπες, στις νίκες και στις ήττες, στις απογοητεύσεις αλλά και στο πάθος για ζωή των ανθρώπων που κινούν καθημερινά αυτό τον κόσμο.

Πολλοί άνθρωποι έχουν ετοιμάσει πολλά πράγματα για αυτό το live. Ελάτε να το δείτε. Ελπίζουμε να τα καταφέρουμε να το αποδώσουμε όπως του αξίζει..

Έχω μεγάλο ενδιαφέρον για να διαπιστώσω πως στέκονται τα σημεία των απαγγελιών επί σκηνής. Όταν συνθέτατε τον δίσκο, αλλά και γενικότερα, είχατε σκεφτεί την απόδοση των μουσικών σε live πλαίσιο;

Όλα θα αποδοθούν ζωντανά στη σκηνή με την πολύτιμη συμβολή της ηθοποιού Αντριάνας Ανδρέοβιτς, που έχει συμμετάσχει στo ''Forthcoming Humanity'' στα αντίστοιχα μέρη. Ελπίζουμε αλλά και περιμένουμε η υποβλητικότητα και η μαγεία αυτού του δίσκου να περάσει αυτούσια και στο κοινό.

Ως δρώμενο πολύ περισσότερο από απλά μια μπάντα που παίζει τα κομμάτια της επί σκηνής.

Αυτό ακριβώς είναι που είχαμε στο μυαλό εξ αρχής, πως δηλαδή θα καταφέρουμε να ταυτιστούμε με τον θεατή ως δύο μέρη ενός ενιαίου όλου, που ανταλλάσουν ηλεκτρισμό και ένταση, για να ευαισθητοποιήσουν και γιατί όχι να κινητοποιήσουν.

Στη συναυλία θα εμφανιστούν επίσης οι Zakula και Volynka. Θα επιθυμούσατε να εισάγετε το αναγνωστικό κοινό στις μουσικές τους ώστε να έρθει κατάλληλα προετοιμασμένο;

Οι καλοί μας φίλοι Zakula και οι Volynka είναι μπάντες που αξίζουν την προσοχή καθενός-ιας φίλου-ης της μουσικής. Οι πρώτοι έχουν έναν εξαιρετικό δίσκο στις αποσκευές τους που θα παρουσιάσουν για πρώτη φορά, επιθετικό και βάρβαρο, πολύ μεταδοτικοί επί σκηνής και με φοβερή παρουσία. Δυναμίτες.

Οι Volynka στην πρώτη τους ever live εμφάνιση θα παρουσιάσουν υλικό από το πολύ καλό ομώνυμο post rock EP τους, δίνοντας έναν εναλλακτικό τόνο στην βραδιά, ενισχύοντας τον χαρακτήρα της γενικής μουσικής μυσταγωγίας.

Να τους τσεκάρετε οπωσδήποτε και να έρθετε νωρίς για να τους απολαύσετε.

Το black metal βρίσκεται σε ένα ενδιαφέρον μονοπάτι μετεξέλιξης αισθητικά, μουσικά αλλά και ιδεολογικά

Οφείλω να ομολογήσω πως οι επιλογές σας όσον αφορά black metal σχήματα της νεότερης γενιάς, μου προξένησαν ευχάριστη έκπληξη, και πιστεύω πως σε ένα βαθμό αντικατοπτρίζουν και τη δική σας προσέγγιση στον ήχο. Πως βλέπετε την παρούσα black metal σκηνή και προς τα πού θα θέλατε να την δείτε να εξελίσσεται;

Η δεκάδα μας παρουσιάζει αρκετά ανερχόμενα ονόματα στον ήχο και θεωρούμε ότι προσφέρουν έναν αέρα ποιότητας και μετασχηματισμών στο black metal, πάντα με βάση τις αρχές και τις αξίες μας, το πώς βλέπουμε τον κόσμο και την σκηνή.

Διότι ποτέ δεν αρκεί απλά η καλή μουσική.

Εκτιμούμε ότι μουσικά βρισκόμαστε σε μια ενδιαφέρουσα περίοδο ζυμώσεων στο ιδίωμα, με έμφαση στην καλλιτεχνικότητα και στο τελικό μουσικο-αισθητικό αποτέλεσμα, σε σχέση με την απλή ακρότητα. Παράλληλα στη σκηνή γεννιούνται δεκάδες μπάντες όπου, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, στέκονται «από την σωστή πλευρά της ιστορίας» και η άμεση και έμμεση αποδοχή του φασισμού ως «ακρότητα» ή «εκκεντρισμός» ή «ιδιαιτερότητα του black» τελειώνει.

Το black ξεκίνησε ως μια μουσική για λίγους και ελιτιστές. Χαιρόμαστε που παρακολουθούμε μια τάση «μπερδέματος» με μουσικά είδη εξωτερικά του ιδιώματος, ή με την υιοθέτηση μιας πιο urban αισθητικής ως τάση, σε σχέση με την σατανική θεματολογία του παρελθόντος.

Εξάλλου δεν υπάρχει μεγαλύτερη πηγή ακραίων συναισθημάτων από την ανθρώπινη ιστορία και κοινωνία, και η καθημερινότητα κρύβει απόλυτα περισσότερο σκοτάδι από ένα ''true black metal evil'' image.

Συνεπώς το black metal βρίσκεται σε ένα ενδιαφέρον μονοπάτι μετεξέλιξης αισθητικά, μουσικά αλλά και ιδεολογικά.

Χαιρόμαστε που είμαστε κομμάτι αυτής της εξέλιξης, χαιρόμαστε που έχουμε βάλει το μικρό μας λιθαράκι ωστέ να ξεφεύγουμε από τα στενά, προβληματικά όρια της παραδοσιακής σκηνής σιγά σιγά.

Black metal σήμερα είναι ο αποπνικτικός πανικός των Abigail Williams αλλά και το χυμένο αίμα λευκών masters των Zeal and Ardor

Ηχητικά, το ιδίωμα έχει επεκταθεί σε σημείο ώστε να ανήκουν στην ίδια ομπρέλα πολύ ετερόκλητα ακούσματα, πειραματικά όσο και άκρως παραδοσιακά. Τι είναι αυτό που κατά τη γνώμη σας επιτρέπει στο black metal, αισθητικά και μη, να είναι πλέον τόσο ευέλικτο;

Η κατάρρευση των υποχρεωτικών ορίων που έθετε στην ταυτότητα του black metal η προπατορική του προέλευση.

Πλέον τα σύνορα έχουν επαναχαραχτεί και οι μουσικές που ακούγονται δεν απορρίπτονται ή υιοθετούνται με βάση κάποιους «κανόνες».

Black metal σήμερα είναι ο αποπνικτικός πανικός των Abigail Williams αλλά και το χυμένο αίμα λευκών masters των Zeal and Ardor.

Είναι ο σκληρός ήχος που σε πλακώνει, αλλά και σε ξεσηκώνει. Και ας τσινίζουν οι πιουρίστες.

Οι περισσότερες μπάντες του ακραίου underground, συνεχίζουν να δημιουργούν μουσική για να ευχαριστήσουν την καλλιτεχνική τους ανησυχία και τον εαυτό τους

Παράλληλα, τα τελευταία χρόνια, παρατηρώ μια στροφή του extreme metal προς πιο ανεξάρτητα (ακόμη και D.I.Y) μονοπάτια, η οποία θεωρώ πως οφείλεται σε μια σειρά από παράγοντες, τόσο ηχητικούς όσο και κοινωνικούς. Αν συμφωνείτε, που θα το βασίζατε ως τάση;

Καλλιτεχνικός έλεγχος και ελευθερία, κατάρρευση του κλασικού μεσάζοντα-εταιρία, απευθείας επικοινωνία με τον ακροατή και το κοινό αλλά και η ματαίωση του κυνηγιού της «καριέρας». Σήμερα οι περισσότερες μπάντες του ακραίου underground, ειδικά μετά την πανδημία, συνεχίζουν να δημιουργούν μουσική για να ευχαριστήσουν την καλλιτεχνική τους ανησυχία και τον εαυτό τους.

Ποιός είναι ο καλυτερος τρόπος για να συμβεί αυτό πέρα από το D.I.Y. τρόπο;

Τι επιφυλάσσει το μέλλον των Yovel από εδώ και πέρα; Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για τον χρόνο σας και σας εύχομαι τα καλύτερα! Ο επίλογος δικός σας!

Το μέλλον διαρκεί πολύ και δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για το τι θα μας φέρει. Είμαστε εδώ για να συνεχίσουμε το ταξίδι που ξεκινήσαμε πίσω στο 2016. Υπάρχουν σκέψεις και ιδέες για νέο υλικό, αλλά τίποτα που μπορεί να ειπωθεί με χρονοδιαγράμματα.

Σας καλούμε όλους και όλες στο Ίλιον plus την Παρασκευή 6 του Μάη για να πάρετε μέρος σε κάτι που ελπίζουμε να σας μείνει αξέχαστο.

Πάμε!

Δέκα black metal άλμπουμ από καλλιτέχνες της νεότερης γενιάς του ήχου που πρέπει να ακούσεις, σύμφωνα με τους Yovel:

1

Aara -Triade I: Eos

(2021)

H Ελβετία είναι χώρα με παράδοση στον ακραίο ήχο, οι Aara είναι από τις εξαιρετικές περιπτώσεις που ντύνουν το black metal τους με διακριτές μελωδίες και ατμόσφαιρες, δημιουργώντας πολύ ενδιαφέροντα ηχοτοπία, πάντα όμως την μαυρίλα σε πρώτο πλάνο. Must listen.

2

Abigail Williams - Walk Beyond The Dark

(2019)

Τέκνα του αμερικάνικου ήχου, με πινελιές τεχνικών περασμάτων διάσπαρτα στο άλμπουμ, επιθετικοί, μελωδικοί, ισοπεδωτικοί. Σπουδαίος δίσκος.

3

Schammasch - Triangle

(2016)

Ο καλύτερος black metal δίσκος της προηγούμενης δεκαετίας, και ένας απο τους σπουδαιότερους ever.

4

Dawn Ray'd - The Unlawful Assembly

(2017)

Λυσσασμένο black metal από τα ηχεία, ξεκάθαρο μήνυμα, σπουδαία κομμάτια. Από μας είναι ναι.

5

Downfall Of Nur - Umbras De Barbagia

(2015)

Ένα απίθανο συναισθηματικό ταξίδι σε χαμένους πολιτισμούς, ντυμένο με χρώμα μαύρο και γκρι, ένα αριστούργημα του ακραίου ήχου, με τον πιο φυσικό ήχο τυμπάνων που έχετε ακούσει εδώ και πολύ καιρό. Έπος.

6

Mare Cognitum - Solar Paroxysm

(2021)

Από τις φορές που ο τίτλος του δίσκου αντικατοπτρίζει πλήρως το τι συμβαίνει στη σχεδόν μια ώρα που διαρκεί. Παροξυσμικό black metal βασισμένο στην αμερικανική σχολή, αλλά με προσωπικότητα τόσο στη δομή των κομματιών όσο και στην ατμόσφαιρα που δημιουργεί.

7

Spectral Lore - Gnosis

(2015)

Με τον Ayloss μας συνδέουν πολλά πράγματα, μουσικά και όχι μόνο, αλλά η πρώτη επαφή ήταν τούτο το αριστούργημα, επιθετικό και εσωτερικό, συναισθηματικό και απόμακρο την ίδια στιγμή, μελωδικό και συντριπτικό, από τις σπουδαίες στιγμές της εγχωριας δισκογραφίας.

8

Tombs - Monarchy Of Shadows

(2020)

Πριονοκορδέλα από την αρχή μέχρι το τέλος. Μαζί με άποψη σε ένα death/black πανικό που δεν σου αφήνει ανάσα αλλά έχει και έναν καλλιτεχνικό άερα.

9

Der Weg Einer Freiheit - Finisterre

(2017)

Όλοι οι δίσκοι των Γερμανών έχουν μια μαγεία που αξίζει να ανακαλύψεις. Ο δίσκος αυτός είναι η μεγαλύτερη στροφή προς πιο post μονοπάτια και μπορεί να ξενίσει, αλλά παραμένει σπουδαίος σε όλα του. Να τσεκάρετε οπωσδήποτε και το ντεμπούτο τους του 2009 για πιο αυστηρά black metal νόρμες (που μάλλον είναι και ο καλύτερος τους δίσκος).

10

The Great Old Ones - Cosmicism

(2019)

To  ''The Omniscient'' είναι το καλύτερο κομμάτι που γράφτηκε ποτέ για όσο παίζει και αυτό από μόνο του είναι ένα συναίσθημα που δημιουργούν στον ακροατή τα ''μεγάλα'' κομμάτια. Αλλά πέρα από αυτό είναι ένας δίσκος που έχει όλα τα trademark χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης μπάντας, ατμόσφαιρα από βάλτο και πνιγηρή κλεισούρα μαζί με ανατατικές (sic) εξάρσεις. Τσεκάρετε.