Kamikaze Kings

Δεν ξέρω κατά πόσο η εμφάνιση μιας μπάντας μετράει πια σε σχέση με την μουσική που παίζει όπως στο παρελθόν, ειδικά στο hard rock ή το metal. Σίγουρα όμως, όπως και στη δημιουργία σχέσης με το άλλο φύλο, η πρώτη εικόνα είναι αυτή που δίνει το έναυσμα για να προχωρήσεις ή όχι. Στην περίπτωση των Kamikaze Kings, αν μείνεις μόνο στις φωτογραφίες ή σε κάποιες άλλες μικρές λεπτομέρειες δεν θα μπεις στον κόπο να τους ακούσεις. Έχουν υιοθετήσει ένα look που παραπέμπει είτε σε αποτυχημένο glam metal group είτε σε αθλητές του wrestling. Αν διαβάσεις και τη σύνθεση όπου όλοι έχουν το ίδιο επώνυμο, μπορεί και να γελάσεις και να προσπεράσεις.

Αν όμως θελήσεις να τα παραβλέψεις αυτά και να ακούσεις τη δουλειά τους, θα σε κερδίσουν. Βασισμένοι στο δίπτυχο AC/DC και Motörhead, έχουν πάρει τα στοιχεία που ορίζουν τον ήχο των δυο αυτών κολοσσών, έχουν προσθέσει και πιο καινούργια στοιχεία που θα βρούμε στους Clutch ή τους Black Label Society, δημιουργώντας έναν δίσκο σκληρού rock'n'roll / heavy metal που αν μη τι άλλο θα σε διασκεδάσει όση ώρα ασχολείσαι μαζί του. Όλες οι συνθέσεις θα σε κάνουν να θέλεις να χορέψεις, να οδηγήσεις γρήγορα, να πιεις μπύρες έχοντας ένα ιδανικό μουσικό χαλί. Το boogie στοιχείο είναι διάσπαρτο σε κάθε κομμάτι που ως επί το πλείστον κινείται σε up tempo ρυθμούς, σαν να θέλει να σε έχει συνεχώς σε μια εγρήγορση. Αν υπήρχαν νομικές κυρώσεις στους νεοφερμένους καλλιτέχνες, σίγουρα οι Kamikaze Kings θα είχαν πολλές μηνύσεις. Ευτυχώς όμως δεν ισχύει κάτι τέτοιο, οπότε η μουσική τους χωρίς να πρωτοτυπεί καθόλου θα σου κρατήσει καλή συντροφιά όποτε εσύ το θελήσεις. Το πολύ καλό που έχουν σαν σχήμα και μάλλον είναι αυτό που τους σώζει από τον σωρό των κυκλοφοριών είναι ότι όλα τα κομμάτια έχουν άπλετη ενέργεια που αντιτίθεται σε αυτό που σε έχουν προϊδεάσει με το πώς είναι ντυμένοι. Στις μέρες μας βέβαια όλοι ψάχνουν έναν ωραίο τρόπο / κόλπο για να κεντρίσει το ενδιαφέρον του κόσμου, ειδικά από καινούς δισκογραφικά. Το στοίχημα πάντως δείχνουν να το κερδίζουν.

Τελικά δεν είναι πρέπον να μένουμε μόνο στην πρώτη εικόνα αλλά να ακούμε αυτό που έχει να μας δώσει ο δημιουργός. Ειδικά οι οπαδοί και των τεσσάρων προαναφερθέντων σχημάτων έχουν έναν λόγο παραπάνω να το κάνουν, αφού σίγουρα θα τους αρέσει όλο το τελικό αποτέλεσμα. Πραγματικά θέλω να δω την μπάντα κάποια στιγμή επί σκηνής γιατί είμαι περίεργος αν έχει την ίδια ζωντάνια όσο και στο άλμπουμ αλλά και πως θα ηχεί η νέα δουλειά αν έρθει. Εύχομαι μόνο να έχουν «ωριμάσει» λίγο και να αλλάξουν και στυλίστα!