House Of Lords

Cartesian Dreams

Frontiers (2009)
13/01/2010
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Να τιμάς το παρελθόν, το όνομα και την ιστορία σου. Αξία; Ανεκτίμητη.

Οι House Of Lords είναι μια από αυτές τις περιπτώσεις καλλιτεχνών με ανεκτίμητη αξία. Η οποία, τελικά, είναι κάτι σαν τον χρυσό. Μένει σταθερή στην πορεία του χρόνου. Πόσο μάλλον όταν έχουμε να κάνουμε με ένα συγκρότημα που όχι μόνο αναγεννήθηκε μέσα από τις στάχτες που άφησε πίσω του το «ολοκαύτωμα» της αμερικανικής hard rock σκηνής και των μεγαθηρίων της εκεί κάπου στο 1992-93, αλλά αντεπιτέθηκε με άγριες διαθέσεις για εκδίκηση.

Η αρχή της νέας... αρχής έγινε το 2005 με το φιλότιμο, αλλά μάλλον «μουδιασμένο», λόγω της παρατεταμένης αποχής, "Power And The Myth", όμως τα μηνύματα που άφηνε ο James Christian και η παρέα του ήταν αρκούντως αισιόδοξα για όσους μπήκαν στον κόπο να τα αποκωδικοποιήσουν. Μηνύματα που λάβαμε και δια ζώσης όσοι λίγοι βρεθήκαμε στην ελληνική έκδοση του Firefest. Εκεί όπου τους απολαύσαμε να τιμούν την ιστορία τους δίνοντας τον καλύτερο εαυτό τους για μια χούφτα οπαδούς. Ποιοι; Εκείνοι που κάποτε γέμιζαν μεγάλες αίθουσες και γήπεδα και τα clip τους σάρωναν όλες τις ζώνες του MTV των ένδοξων εποχών. Άξιοι!

Την συνέχεια, πάντως, δεν θα την φανταζόταν ούτε ο πιο αισιόδοξος οπαδός τους. Το "World Upside Down" βρίσκει τον Gregg Giuffria να διαβαίνει και πάλι την πόρτα του Οίκου των Λόρδων (δυστυχώς προσωρινά) και να συνεισφέρει σε αυτό που μπορεί άνετα να χαρακτηριστεί ως ένας από τους καλύτερους hard rock δίσκους της δεκαετίας.

Ακολούθησε το πολύ καλό "Come To My Kingdom". Με πλήρως ανανεωμένο line up (σύμφωνα με κάποιους, ουσιαστικά μιλάμε πια για James Christian's House Of Lords) διατήρησε τα υψηλά στάνταρ απόδοσης του γκρουπ, αλλά σίγουρα ήταν ένα κλικ πιο κάτω από τον προκάτοχό του.

Και φτάσαμε αισίως στο 2009, με τους House Of Lords να συνεχίζουν την αντεπίθεσή τους, με θέληση και ενέργεια που παραπέμπουν σε παρθενικό ξεκίνημα συγκροτήματος και όχι σε γκρουπ με ιστορία πάνω από 20 χρόνια στο κουρμπέτι.

Το άλμπουμ μπήκε με χαρακτηριστική ευκολία ανάμεσα στα 15 πιο αγαπημένα του γράφοντος για το 2009 που παρεδόθη στην αρχισυνταξία του rocking.gr. Ένας συγκερασμός των καλύτερων στιγμών του "World Upside Down" και του "Come To My Kingdom", το άλμπουμ βρίθει «τεραστίων» hard rock ύμνων από την αρχή μέχρι το τέλος.

Εκπληκτική παραγωγή, τρομερές κιθάρες, τα πλήκτρα, φροντισμένα από τον ίδιο τον Christian, θυμίζουν την δουλειά του Giuffria, τα κουπλέ σε πιάνουν από τον λαιμό, τα ρεφρέν σού χαράζουν την καρδιά, ενώ η φωνή του... άτιμου του James είναι λες και δεν την άγγιξε ο χρόνος: Η απόλυτη ισορροπία της «κοσμοπολίτικης» με την «αλήτικη» χροιά, όπως τον μάθαμε και τον αγαπήσαμε στις παλιές καλές ημέρες.

Για τραγούδια, από που να αρχίσουμε... Το επιβλητικό "Cartesian Dreams" (με το αρχικό ριφ να έχει "A Touch Of Evil"), "Βorn To Be Your Baby", "Desert Rain" (μιλάμε για κομματάρα από τις λίγες και με επίκαιρους πολιτικούς στίχους), "A Simple Plan", "Joanna",.... Χάσιμο χρόνου και μελανιού, ΟΛΑ τα τραγούδια είναι ένα κι ένα. Εκπληκτικός δίσκος, από ένα συνεπές και άψογο συγκρότημα. Είχαμε ξεχάσει πώς είναι να βγαίνουν μεγάλοι hard rock δίσκοι την σήμερον ημέρα. Ευτυχώς, μέσα στο 2009 μας το θύμισαν γκρουπ όπως οι House Of Lords, W.E.T., Winger και Danger Danger. Ελπίζουμε σε ανάλογη συνέχεια και για το 2010.
  • SHARE
  • TWEET