Heavy Feather
Mountain Of Sugar
Μόλις κυκλοφόρησε ένας κλασικός δίσκος με μισό αιώνα καθυστέρηση
Έμαθα τους Heavy Feather ανήμερα της κυκλοφορίας του "Mountain Of Sugar" και το σοκ ήταν τεράστιο. Είμαι από εκείνους που πιστεύουν ότι ξεχωριστή μουσική βγαίνει όλο και πιο δύσκολα για καθαρά πρακτικούς λόγους. Θεωρώ ότι η τετράδα από την Στοκχόλμη με την δεύτερη δουλειά της μπορεί να σταθεί ισάξια δίπλα σε σπουδαία ονόματα και εξαιρετικά άλμπουμ της δεκαετίας του '70. Τόσο απλά.
Blues is a feeling - No other music can make you feel this way. Αγνοώ την πατρότητα της ρήσης και επιφυλάσσομαι για την ακρίβειά της, διατηρώ όμως ακλόνητη πίστη στο νόημά της. Αυτό το συναίσθημα κατέχουν στο 100% οι Heavy Feather και το εκφράζουν απόλυτα μέσα από σκληρότερες ή ηπιότερες rock φόρμες.
Η ομάδα διαθέτει καταπληκτικό δέσιμο, όπως μπορείτε να διαπιστώσετε σε ένα 40λεπτο live session με ήχο και εικόνα από τον περασμένο Σεπτέμβριο. Κιθαρίστας, μπασίστας και ντράμερ είναι όσο καταρτισμένοι απαιτείται, δηλαδή αρκετά, την παράσταση όμως κλέβει η καταπληκτική ερμηνεύτρια Lisa Lystam.
Μαζί με τον κιθαρίστα Matte Gustavsson που τον ακούμε να τραγουδά στο "Sometimes I Feel" έχουν θητεία στους γνωστούς μας Siena Root, αλλά και στους Lisa Lystam Family Band που ήδη μετρούν τρία άλμπουμ. Σε σχέση με το εξαιρετικό προ διετίας ντεμπούτο "Débris & Rubble" η μπάντα εμφανίζεται ίσως λιγότερο σκληρή και σφιχτή, σε όρους τραγουδοποιίας όμως φαίνεται να έχει προοδεύσει.
Είναι αξιοθαύμαστη η ισορροπία που επικρατεί σε όλα τα επίπεδα: Μεταξύ των blues και του '70s hard rock, μεταξύ των κυρίαρχων τραγουδιών και της ατμόσφαιρας, ανάμεσα στην ανεβαστική και την πιο laid back διάθεση, ανάμεσα στα παιξίματα και την ουσία με μαεστρικά απλές ενορχηστρώσεις, ανάμεσα στα τέσσερα μέλη και την συνεισφορά τους ποσοτικά στο τελικό αποτέλεσμα.
Στα τεχνικά χαρακτηριστικά, η φωτογραφία και τα χρώματα του εξωφύλλου δείχνουν καλό '60s και '70s από χιλιόμετρα, η παραγωγή του Erik "Errka" Petersson είναι ιδανική, όπως και η διάρκεια των έντεκα τραγουδιών που συνολικά ξεπερνά οριακά τα 37 λεπτά, με το συντομότερο στα 2:20 και το μεγαλύτερο στα 4:05.
Τραγούδια που ξεχωρίζουν είναι εκείνα με διαφορετικά χαρακτηριστικά από το σύνολο, πολύ απλά γιατί όλα είναι εξαιρετικά. Μας λείπουν τα απλά, ευκολομνημόνευτα τραγούδια που χαίρεσαι να ακούς, εκείνα που γίνονται από τα πιο απλά υλικά, όπως απλές και ωραίες λεξούλες. Οι Σουηδοί έχουν κάμποσα τέτοια.
Ένα ακόμη μεγάλο παράσημο των Heavy Feather είναι ότι δεν θυμίζουν σε βαθμό ταύτισης ούτε συγκεκριμένους καλλιτέχνες, ούτε συγκεκριμένα τραγούδια. Και αν κάποιος θεωρήσει ότι η πρότασή τους είναι αναχρονιστική, θα πω ότι το "Mountain Of Sugar" είναι τόσο ποιοτικό και καλοφτιαγμένο που αποκτά εξαρχής διαχρονικό χαρακτήρα. Ναι, είναι τόσο καλό και δεν περιγράφω άλλο. Είναι αμαρτία να μην ακούσουν όλοι οι φίλοι του κλασικού ροκ αυτόν τον δίσκο.
