Hard-Fi

Once Upon A Time In The West

Necessary (2007)
Από τον Μανώλη Γεωργακάκη, 14/11/2007
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Η επιτυχία του "Stars Of CCTV" δεν κατάφερε να εκχυδαΐσει την έκφραση των Hard-Fi. Ανίκανοι να επαναλάβουν τον πάταγο της πρώτης τους κυκλοφορίας, βαδίζουν με φυσικότητα προς την εδραίωση της alternative αναγνώρισης. Αν οι νέες συνθέσεις δεν πλησιάζουν την αποτελεσματικότητα του πρώτου δίσκου, σίγουρα δεν υστερούν σε ποιότητα.

Ανεπαίσθητη απομάκρυνση από την Clashολατρεία, ρητορική λιτότητα του ήχου, με επίγνωση της ιδιαίτερης τους ικανότητας στην πιο ήπια αστυγενή pop και απελπιστικά γουορχολική σύλληψη για τη δήθεν απουσία σχεδιασμού στο εξώφυλλο. Το γεγονός πως ένας δίσκος ακολουθεί έναν πολύ καλύτερό του, δε σημαίνει πως αυτός δε μπορεί να αγαπηθεί και το "Once Upon A Time In The West" φέρει ελκυστικά στολίδια.

Η πανέμορφη αισθητική του "Watch Me Fall Apart" εκσυγχρονίζει τη βασικότερη pop αίσθηση. Οι πρωτόγονες κραυγές απορημένων προϊστορικών θηριοανθρώπων γίνονται αρμονικές ιαχές στα στόματα των παιδιών των μεγαλουπόλεων, στο "Suburban Knights", και η ηχώ δε χτυπά πια πάνω σε βράχους, αλλά σε λείο τσιμέντο. Στο "I Shall Overcome", η δυαδικότητα του riff διαλόγου της ακουστικής με την ηλεκτρική κιθάρα δεν επηρεάζει την ξιπασμένη άρνηση της συλλογικότητας. Ο Richard Archer ξορκίζει το θάνατο της μητέρας του, λέγοντάς της το πιο πικρό «αντίο» με το "Help Me Please". Ο δραματικός σπαραγμός του βασίζεται στη γλυκιά κι ανάλαφρη έκφραση της βαριεστημένης μοναξιάς, που καταλαμβάνει τη συνείδηση, εξαιτίας της πιο παντοτινής απουσίας.

Η αντιπαράθεση ανάμεσα στην επιβεβαιωτική λειτουργικότητα κομματιών όπως τα "Television" και "Can't Get Along (Without You)" και την ουσιώδη επικοινωνιακή απλότητα άλλων (όπως το "The King") θα είναι το στοιχείο που θα κρίνει τί μέλλει γενέσθαι.

  • SHARE
  • TWEET