Gaupa

Αρκούν μόνο λίγα δευτερόλεπτα ακρόασης για να καταλάβει κανείς ότι οι Gaupa από την πόλη Falun της Σουηδίας είναι μια πραγματικά καλή μπάντα. Στο σύγχρονο rock σκηνικό, εκεί που ένα σωρό μέτρια stoner γκρουπ επιβιώνουν στο σήμερα απλώς επειδή άλλαξαν το όνομα της τέχνης τους, από stoner στο πιο αφηρημένο «psych», οι άξιοι εκπρόσωποι/συνεχιστές του είδους λάμπουν σαν λευκό πετράδι σε γκρίζο βάλτο. Από το πρώτο ως το τελευταίο riff του δεύτερου άλμπουμ τους "Myriad", η ποιότητα τους φωνάζει και δεν έχω καμία απορία στο γιατί οι Nuclear Blast τους έκλεισε με συνοπτικές διαδικασίες.

Βέβαια οι Gaupa δεν είναι το τυπικό σου stoner γκρουπ. Μία λεπτομέρεια λειτουργεί απολύτως υπέρ τους κι αυτή δεν είναι άλλη από την πληρότητα και τη μουσικότητα των ιδεών τους: δίπλα στα ξερά τους riffs στέκονται σημεία με εξαιρετική τεχνική απόδοση, μέρη που grunge-ίζουν ή που κοιτάνε προς το παραδοσιακό hard rock, έως και το εκτυφλωτικό "Sömnen" που αξιοποιεί τη nordic folk τους παράδοση. Γενικώς, παραδίδουν με άνεση όλα εκείνα τα πράγματα που έχεις μάθει να περιμένεις από τα καλύτερα Σουηδικά γκρουπ, τη μαεστρική ένωση του rock, του prog και της folk. Οι Gaupa θα ξεχώριζαν σε κάθε στυλ.

Υπάρχει όμως και μια λεπτομέρεια που, στη δική μου συνείδηση τουλάχιστον, λειτουργεί μάλλον αρνητικά. Η τραγουδίστρια Emma Näslund διαθέτει μια τρομερή φωνή, μοιάζει όμως να έχει μια παράξενη εμμονή με την Bjork, εμμονή που συχνά ολισθαίνει στα όρια του μιμητισμού. Στα σημεία που μοιάζει με το αγαπημένο μας ξωτικό από την Ισλανδία, μπορείς να διακρίνεις στεγνό κοπιάρισμα. Ίδιες μελωδίες, ίδιες καταλήξεις, έως και ίδιες ανάσες ανάμεσα στις συλλαβές. Δεν ξέρω αν η μπάντα θεωρεί cool να γίνει γνωστή ως εκείνο το σουηδικό rock συγκρότημα που έχει μια τραγουδίστρια πανομοιότυπη της Bjork, προσωπικά όμως θεωρώ μια τέτοια στρατηγική ως πλήρες καλλιτεχνικό ατόπημα, ειδικά με το ταλέντο που τόσο εξόφθαλμα διαθέτουν.

Καθόλου τυχαία λοιπόν, στο "Myriad" ξεχωρίζουν οι στιγμές στις οποίες η Näslund αφήνει τη δική της φωνητική προσωπικότητα να πάρει τα ηνία. Στο "Diametrical Enchantress" θαυμάζουμε τη αγνότητα με την οποία αγγίζουν το occult rock, οι bluesy πινελιές του "Moloken" συνεπαίρνουν, το μαεστρικό pure rock n' roll feeling του "My Sister Is A Very Angry Man" δύναται να ενθουσιάσει και τον πιο δύσκολο fan του είδους. Και με χαρά μου συναντώ ξανά το εξαίρετο χτίσιμο του "Mammon", περίπου 1,5 χρόνο μετά από εκείνο το underground ταξίδι στο οποίο είχε χριστεί τραγούδι του μήνα.

Οι υπόλοιπες συνθέσεις φυσικά δεν υπολείπονται καθόλου σε ποιότητα και ροή, απλώς οι Bjork φωνητικές ομοιότητες κάπου τραβάνε την προσοχή περισσότερο απ' όσο θα έπρεπε. Αυτή είναι πρωτίστως μια προσωπική εκτίμηση. Δεν αμφιβάλλω καθόλου ότι θα υπάρχει αρκετός κόσμος που μπορεί να έχει τόσο μεγάλη περιέργεια για το πως θα ακουγόταν ένα hard rock σχήμα με τραγουδίστρια την Bjork, που τελικά μπορεί να απολαύσει τους Gaupa ανεμπόδιστα. Εγώ βλέπω τόσες καλλιτεχνικές δυνατότητες που θα διαλέξω να διαμαρτυρηθώ για τον μιμητισμό και θα ελπίσω ότι θα φύγει από τη μέση. Περισσότερο μας κρύβει τη θέα.

Κλείνοντας, ας το κάνω λίγο πιο ξεκάθαρο: το "Myriad" και οι Gaupa συνολικά στέκονται πολύ πιο πάνω από τον μέσο όρο των γκρουπ του ιδιώματος τους. Έχοντας την επιπρόσθετη ικανότητα να κάνουν ακόμα και παραδοσιακά rock πράγματα να ακούγονται φρέσκα και συναρπαστικά, οι Gaupa δικαιούνται να χαρακτηριστούν έως και «καυτοί». Στα αυτιά μου είναι ικανοί μέχρι και για ψηλές, πολύ ψηλές πτήσεις, αν καταφέρουν όμως πρώτα να βάλουν ένα χαλινάρι σε αυτήν την παράξενη τους εμμονή.

Bandcamp