Σε διαρκή εξερεύνηση μουσικών που εμπίπτουν στην κατηγορία του "Ηχητικού Εξτρεμισμού". Έχει εισέλθει, οικειοθελώς, στην αιώνια φλόγα της αναζήτησης συναισθήματος στον ακραίο ήχο, πάντα ευγνώμων για...

Floating
Hesitating Lights
Ισορροπημένος συνδυασμός progressive death metal με gothic στοιχεία που κρύβεται επιμελώς από το hype
Ο δεύτερος δίσκος των Σουηδών Floating έχει μια ιδιαίτερη χάρη. Το "Hesitating Lights", είναι ένα ενδιαφέρον άλμπουμ που ακροβατεί μεταξύ όχι ιδιαίτερα ανανεωτικών προσεγγίσεων στον ακραίο ήχο, με τρόπο όμως που το διαχωρίζει ποιοτικά από τα όμοιά του. Κοινώς, το νέο LP της μπάντας, είναι ένα άψογο δείγμα progressive/τεχνικού death metal με gothic rock στοιχεία, που ενώ δημιουργεί μια οικεία ατμόσφαιρα, δεν ανακυκλώνει ατμοσφαιρικές extreme κορυφές του μακρινού ή πρόσφατου, παρόντος.
Οι Floating φυσικά, και εξαιτίας της καταγωγής τους, διαθέτουν σαφείς και ευδιάκριτες αναφορές στην τοπική τους σκηνή. Από πρώιμους Tiamat και Katatonia και μεσαίους Necrophobic και Theater Of Tragedy, μέχρι πιο tech-death καταστάσεις αλά Demilich ή Adramelech, μέχρι φυσικά τους προφανείς Tribulation ή Sweven, το "Hesitating Lights", είναι 36 λεπτά αδιάκοπης, θαμπωμένης και θεθωριασμένης περιπλάνησης σε κόσμους οριακούς, ονειρικούς. Φυσικά, οι γοτθικές επιρροές, πέρα από τους Siouxsie & The Banshees, Echo & The Bunnymen και Sisters of Mercy, κοιτούν και πιο σύγχρονες προσεγγίσεις, φτάνοντας φυσικά μέχρι τους In Solitude. Το τρίλεπτο, "Exit Bag Song", με τις θεματικές του εκρήξεις, προσφέρει μια ιδανική περιπλάνηση σε αυτά τα τοπία.
Αυτά τα ονόματα, εξαιτίας και της έξαρσης των gothic επιρροών στον ακραίο (metal) ήχο τα τελευταία χρόνια, πιθανώς να φαντάζουν κοινότοπα, και να μην προϊδεάζουν επαρκώς για την ενδιαφέρουσα προσέγγιση των Floating. Ενώ λοιπόν παραδίνομαι στο κρεσέντο του ομότιτλου κομματιού, μιας έγχορδης ριπής που δυναμιτίζει ένα gothic πάρτυ, επιτρέφω στους Tribulation. Πριν την μετάλλαξη του κλασικού πλέον, "The Children Of The Night", οι Σουηδοί είχαν κυκλοφορήσει το τρομερό "The Formulas Of Death", έναν εντυπωσιακό, τεχνικό και ατμοσφαιρικό, εκσυγχρονισμό του old-school death metal. Βάλε στο μείγμα και τους Morbus Chron, το "Trance Of Death" των Venenum, και πότισε αυτή τη γενεαλογία με το gothic rock.
Ομολογουμένως, τα 36 λεπτά του "Hesitating Lights" δεν γίνονται παρά μόνο σε στιγμές προσιτά. Τα οκτώ κομμάτια, χάρη στις λογικές τους διάρκειες, ηχούν ιδιαίτερα συμπαγή, και έτσι η απαιτητική προσέγγιση της μπάντας γίνεται ένα πηχτό μείγμα που απαιτεί προσήλωση. Η παραγωγή, οι συχνότητες και οι εντάσεις, τα διακριτικά synths, τα σωστά φωνητικά, όλα συντελούν στις ομαλές μεταβάσεις. Τα prog μέρη, όπως στο φινάλε του άλμπουμ, με το "The Waking", ή στο "Still Dark Enough", λάμπουν με την μετριοπάθειά και τον εναρμονισμό τους με τις post-punk αγαθοεργίες. Οι Floating δεν ενδίδουν στον μαξιμαλισμό, είναι σφιχτοί και δικαιώνονται.
Το "Hesitating Lights" αποτελεί μια απρόσμενη έκπληξη για τη χρονιά στον ακραίο ήχο. Λειτουργεί ανανεωτικά τόσο για το gothic extreme metal, όσο και για το prog/tech-death. Η αισθητική και το αποτύπωμά του, διακριτικά, δεν θα το ωθήσουν να λάμψει στις μεγάλες διαδικτυακές λεωφόρους τη νύχτα, αλλά όσα πιστά στο ακροατήριο ενδιαφέρεστε για όσα προαναφέρθηκαν, εδώ θα βρείτε ένα άλμπουμ για να εμβαθύνετε και στην τελευταία του μπασογραμμή. Οι Floating κερδίζουν ένα απαιτητικό στοίχημα με άνεση, συνδυάζοντας ταλέντο, άποψη, και κυρίως αγάπη για το death metal. Αυτός ο δίσκος δεν γράφτηκε από περαστικούς, και δεν είναι απλώς ένα καλαίσθητο περιτύλιγμα.