Fever 333

Όσοι δεν γνωρίζουν το συγκρότημα, τους προτείνω να διαβάσουν την προηγούμενη κριτική του πρώτου δίσκου όπου αφελώς θα έλεγα τους χαρακτήριζα ως τους νέους Rage Against The Machine. Λίγο ο ενθουσιασμός, λίγο το κενό στην αγορά με έκαναν μάλλον να βιαστώ στον χαρακτηρισμό αυτό χωρίς αυτό να υποβαθμίσει στο ελάχιστο τον απόηχο του ντεμπούτου τους ή τον εκρηκτικό -έως απρόβλεπτο- χαρακτήρα του ηγέτη της μπάντας, Jason Aalon. Απλά είναι άλλο το context και η εποχή.

Από το 2019 μέχρι τώρα μεσολάβησαν άπειρες live εμφανίσεις όπου o Aalon σχεδόν πάντα κινδύνευε με τραυματισμό και όπου γινόταν ένα punk πανδαιμόνιο με τον Aalon να ουρλιάζει συνεχώς και τον Improta στα drums και τον Harrison στη κιθάρα να κάνουν τα δικά τους επί σκηνής. Ένα χαοτικό σύνολο που περισσότερο εστίαζε στην οργή παρά στη μουσική. Ήταν ίσως αναπόφευκτο όταν έχεις ένα τόσο εκρηκτικό μείγμα χαρακτήρων, κάποια στιγμή αυτό να εκραγεί, όπερ και εγένετο το 2002 όταν Improta και Harrison αποχώρησαν ταυτόχρονα με αρκετές σπόντες προς τον Aalon. Για την ιστορία συνεργάζονται οι δυο τους στο νέο σχήμα House of Protection. Ο Aalon φαίνεται πως είναι σκληρός τύπος και δεν μασάει. Έχει ένα όραμα και είναι αρκετά εργατικός και έξυπνος για να το παρατήσει. Έτσι όχι απλά δεν διαλύει το group αλλά παίρνει πλάι του τον drummer Thomas Pridgen (The Mars Volta), τον εξαιρετικό κιθαρίστα Brandon Davis και ένα μόνιμο πλέον μπασίστα στο πρόσωπο της April Kae. Το mission statement της μπάντας δεν αλλάζει: κάτι παραπάνω από μια rock μπάντα. Μια fusion εμπειρία hip-hop και hardcore, μια πλατφόρμα για ένα ευρύτερο μήνυμα εξέγερσης, αλληλεγγύης, ακτιβισμού για έναν καλύτερο κόσμο για όλους. Συνειδητοποιώντας την σημασία τους έφτιαξαν νωρίς-νωρίς τον ύμνο του συγκροτήματος, εισάγοντας μας στην νέα τους εποχή με το δυναμικό "New West Order" όπου σε κάνει να σηκωθείς και να αρχίσεις το χορό σαν τον Snoop Dogg με αυτό το τρομερό sample. Αυτοαναφορικό, ο Aalon μιλάει για τα παιδιά του, και τους ‘homies’ (Improta, Harrison) που έχασε (‘Yeah, I lost a couple Homies-Jealousy's a bitch’) και για το δρόμο που ο ίδιος άνοιξε και που μας καλεί να διαβούμε μαζί φωνάζοντας ‘…screaming "333" til the day we die-There's a fever coming’. Η ενέργεια ανεβαίνει και άλλο στο "Higher Power", ένα hardcore κομμάτι που δείχνει ότι η νέα μπάντα μπορεί να κουβαλήσει το όραμα του Aalon με ευκολία χωρίς να χάνει το προσανατολισμό του ήχου. Καλός ο Improta αλλά και ο Pridgen μια χαρά τα πάει ρυθμικά. Ο Aalon ακούγεται σχεδόν χαρούμενος στο "$wing" αλλά μην σας ξεγελάει το chorus, είναι ένα κομμάτι που θα αποτελεί highlight στα live τους. Γενικά πολλά κομμάτια έχουν μια μελωδία που σου μένει και ένα groove που διασκεδάζει ("No Hostages") και ενίοτε συναίσθημα που βγαίνει πηγαία από πιο hip-hop φόρμες ("Tourist" και "Murderer").

Είναι γυαλισμένο από τον προκάτοχο του χωρίς να σημαίνει ότι επιδιώκει mainstream ακροατήρια. Λογικό να υπάρχει ένα ραφινάρισμα αλλά ο πυρήνας είναι ο ίδιος. Το rap-metal του "Nosebleeds" το δείχνει αυτό. Λιτό, απλό και ταυτόχρονα τόσο γεμάτο όσο και αν στιχουργικά μπορεί να απευθύνεται σε πιο αμερικάνικα κοινά. Η επιθετικότητα του "Do Or Die" και η σκοτεινιά του "Negligence" βγαίνουν από τη ψυχή του Inglewood στο L.A. και οδηγούν στο καθαρτικό "Desert Rap" με τον Aalon να είναι και πάλι ανοιχτός μαζί μας: ‘I need to get out of-Out of my own way-It's wearing me out’. To "Pin Drop" βγάζει μια οργή που συνταράσσει και για φινάλε μας αφήνουν με το αυθάδες και τρομερά διασκεδαστικά 90s "Mob Music Pt2". To pt1 είναι βασικά ένα κομμάτι (κομματάρα) του Stu Brooks στο οποίο συμμετέχει ο Aalon και εδώ συνεχίζει με το ίδιο swag.

Μπορεί ο ίδιος να δηλώνει σε πρόσφατες συνεντεύξεις κουρασμένος και σκασμένος, μπορεί να άλλαξαν πολύ και ίσως ακόμα να βρίσκονται σε φάση προσαρμογής αλλά οι Fever 333 είναι εδώ, δυνατοί και με πολλές φρέσκες ιδέες, πιστοί στο όραμα τους και χωρίς καθόλου νερό στο κρασί τους. Οι στολές άλλαξαν, καθάρισαν, έγιναν άσπρες από μαύρες και ο πήχης εξακολουθεί να είναι εκεί ψηλά. Το μήνυμα είναι εκεί, όπως ακριβώς πρέπει για το 2024:

‘The system ain't broke they just built it that way-
And you wasting hope waiting for it to change’