Fange

Η πρώτη αναφορά στην μπάντα είχε γίνει πριν τρία χρόνια, στις υπόγειες κυκλοφορίες της χρονιάς εκείνης. Είχαν μόλις παρουσιάσει τον δεύτερο εξαιρετικό τους δίσκο, μετά το ντεμπούτο τους "Poisse". Τον επόμενο χρόνο έφτιαξαν έναν ακόμα, με όνομα "Pourrissoir" το οποίο δεν μου έκανε τόσο εντύπωση όσο τα προηγούμενα. 

Ηχογραφήθηκε στο Le Bon Accueil, στην πόλη Rennes από όπου προέρχεται το συγκρότημα. Η μίξη έγινε στα Dick Doom Studio, στο Bordeaux και το master στο Portland των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι Γάλλοι διατηρούν μια πολύ βαριά metal σκληράδα και συνδυάζουν πολλά εφέ και απύθμενο θόρυβο στον ήχο τους. Αν ακούσεις τον παραμορφωμένο και βιομηχανικό θόρυβο του "Opinel", αλλα και την παρανοϊκή θα καταλάβεις τι εννοώ. Άρρωστο. Η δισκογραφική ειδικεύεται σε hardcore, sludge και black metal μπάντες που η λέξη ακραίο τις χαρακτηρίζει. Έτσι και αυτοί τηρούν τους κανόνες και κάνουν ακόμα πιο ακραίο τον ήχο τους. Φέτος, σε σχέση με τα προηγούμενα λοιπόν, οι συνθέσεις ακούγονται ακόμα πιο θανατερές. Αυτό το crust έως και σημεία death του νέου τους ήχου τους κάνει να ακούγονται καινούργιοι, δημιουργικοί και ασύλληπτα κάφροι. Σε γενικές γραμμές είναι βάναυσο, με έναν ιδιαίτερο πειραματικό χαρακτήρα. Ο ήχος ακούγεται πολύ, μα πολύ παραμορφωμένος και το συμπέρασμα είναι ότι παρότι δεν πρόκειται για το πιο βαρύ άλμπουμ που θα ακούσεις ποτέ, για μισή ωρίτσα, νομίζεις ότι είναι.

Έχουν τσαγανό. Βγάζουν τα άντερα τους. Προσθέτουν θόρυβο όχι σαν γαρνιτούρα αλλά σαν βασικό συστατικό. Θυμίζουν τις ακρότητες των Sumac. Θα έλεγα ότι κρατάνε από την σχολή των Eyehategod χωρίς να μοιάζουν και παραποιούν τα πάντα σαν άλλοι Thou. To σημαντικό για τους φίλους των ακραίων ειδών που αναφέρθηκαν παραπάνω, είναι ότι εδώ θα βρουν κάτι ιδιαιτέρα μοντέρνο που δεν λυπάται τίποτα. 

Bandcamp
Spotify