Nile

Πέντε χρόνια πέρασαν από το ποιοτικό "Vile Nilotic Rites" και το εμβληματικό σχήμα των Karl Sanders και Γιώργου Κόλλια επιτέλους επιστρέφει με νέο δίσκο. Με ανανεωμένη σύνθεση αλλά και σαφή στόχευση στην ουσία του χαρακτηριστικού τους ήχου, οι βετεράνοι tech-death metallers με το "The Underworld Awaits" δεν σκοπεύουν να σε εκπλήξουν, αλλά αντιθέτως να θάψουν τον ανταγωνισμό κάτω από πυραμίδες από riffs και blastbeats. Οι Nile είναι ξανά εδώ, με αυτό το ερπετώδες ηχόχρωμα που τόσο μας έλειψε.

Στο δέκατο άλμπουμ των death metal τιτάνων τα πράγματα παραμένουν οικεία. Έπειτα από ένα σχεδόν αλάνθαστο σερί κυκλοφοριών, οι Nile, προφανώς κατασταλλαγμένοι, με σύμμαχο την διαχρονικά εντυπωσιακά άμεση τεχνική τους δεινότητα και μια παραγωγή που αναδεικνύει τις αρετές της μουσικής τους, προσφέρουν 54 λεπτά χαρακτηριστικού death metal δίχως περιστροφές. Πράγματι, οι έντεκα συνθέσεις που απαρτίζουν το άλμπουμ χαρακτηρίζονται από μια αμεσότητα και μια οργανική ανάπτυξη των μουσικών θεμάτων, με ελάχιστες αποκλίσεις.

Αναμενόμενα, κρίνοντας από την ύστερη πορεία των Nile, οι διαδοχικές ακροάσεις του "The Underworld Awaits" αναδεικνύουν και την υποβόσκουσα επικότητά του. Αφιερωμένο στον κάτω κόσμο, με όλα τα συναφή ξόρκια, αναφορές, σύμβολα, το νέο άλμπουμ των Αμερικανών εξαρχής φροντίζει να μην αφήσει περιθώρια αντίστασης, καταρρίπτοντας κάθε ενδοιασμό με το εναρκτήριο "Stelae Of Vultures". Μάλιστα, σε στιγμές όπως στο δίλεπτο "To Strike With Secret Fang", οι Nile καταφέρνουν να συνδυάσουν μακάβριο μεγαλείο με φρενήρεις ταχύτητες. Αιχμή του δόρατος σε αυτή την προσπάθεια, είναι αναμενόμενα το, εκ νέου, εντυπωσιακό drumming του Κόλλια. Ειλικρινά, είναι στιγμές που οι εναλλαγές εντάσεων αλλά και ο τρόπος που ηγείται κάθε οικοδόμησης ατμόσφαιρας ο μουσικός, εκπλήσσουν με την φρέσκια τους προσέγγιση. Ειδικά συνυπολογίζοντας το γεγονός πως πρόκειται για ένα αυστηρά οριοθετημένο ιδίωμα, πόσο μάλλον δε μέσα από τη ματιά του εν λόγω σχήματος.

Το "The Underworld Awaits Us All" δεν θα προκαλέσει βέβαια έκπληξη ούτε με την δόμηση του tracklist του. Περί τα μέσα, η δυάδα των "Overlods Of The Black Earth" και "Under The Curse Of The One God" ηχεί βγαλμένη από άλμπουμ όπως το "Annihilation Of The Wicked" ή το "Those Whom The Gods Detest". Ομολογουμένως, το ερεβώδες χάος δίσκων όπως το "In Their Darkened Shrines" απουσιάζει, αλλά τα υμνητικά περάσματα του "Doctrine Of Last Things" φροντίζουν να αφήσουν μια πινελιά. Στις πιο mid-tempo και μακροσκελείς τους στιγμές όμως, όπως στο ομότιτλο άσμα ή το "True Gods Of The Desert" βέβαια, φαίνεται πως οι Nile παγιδεύονται εντός της σαρκοφάγου που οι ίδιοι έχουν σμιλέψει σε παρόμοιες περιστάσεις στο παρελθόν.

Εν γένει, δεν υπάρχει περίπτωση οπαδός του death metal γενικότερα αλλά και των Nile να μην βρει στο έπακρο κάθε στοιχείο που αναζητεί. Με το "The Underworld Awaits Us All", το ιστορικό σχήμα επιμένει να συνθέτει ενδιαφέροντα riffs, να διατηρεί ακμαία την αντίληψη περί ουσιώδους τραγουδιού, που στο death metal συχνά παραγκωνίζεται εξαιτίας του ύφους και της μορφής του, αλλά επαναπαύεται και στις δάφνες του παρελθόντος. Δεν υπάρχει όμως περίπτωση ακόμη και μια περιστασιακή ακρόαση του δέκατου δίσκου των Nile να μην σε κρατήσει προσηλωμένο μέχρι το πέρας της. Διόλου ασήμαντο επίτευγμα για ένα σχήμα που ανέκαθεν δοκίμαζε τις αντοχές του κοινού, επιβραβεύοντας την επιμονή του. Η πυραμίδα αποκαλύπτει ένα ακόμη δώμα της, όχι ιδιαίτερα κρυφό, αλλά εξίσου γοητευτικό με τις πιο δημοφιλείς πτέρυγές της. Καλή ξενάγηση.