Smoulder

Violent Creed Of Vengeance

Cruz Del Sur Music (2023)
Από τον Πάνο Ζαρκαδούλα, 21/04/2023
Arcane sorcery metal που κατακεραυνώνει την έμφυλη βία και τον ρατσισμό
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Το εντυπωσιακό δίμηνο Μάρτη - Απρίλη στο επικό heavy metal φτάνει στο τέλος του με μια πολυαναμενόμενη κυκλοφορία. Κυρίως λόγω του ντεμπούτου και λιγότερο εξαιτίας του ΕΡ που το ακολούθησε, η μπάντα μπήκε με τα μπούνια στον συγκεκριμένο χώρο, ακολουθούμενη από αυξανόμενη δημοσιότητα και αναγνώριση. Πρέσβειρα των εννοιών fantasy και sword & sorcery metal, συνεχίζει να αφήνει το δικό της χνάρι, εμπλουτισμένο με άκρως επίκαιρα και δυσάρεστα θέματα: οι Αμαζόνες στο εξώφυλλο δεν παίρνουν τυχαία επιθετική στάση, μήτε τυχαία κυριαρχεί το κόκκινο χρώμα.

Φαινόμενα όπως η έμφυλη βία, ο βιασμός και ο ρατσισμός σε κάθε του μορφή, συναντώνται σε όλες τις γωνιές και τις άκρες του κόσμου, με τις φωνές και τις δράσεις κατά αυτών να αυξάνονται καθημερινά και να ακούγονται ηχηρές. Πλείστοι καλλιτέχνες αποτελούν μέρος τους, γυναίκες στην πλειοψηφία τους, ανάμεσά τους και η Sarah Ann με τη φωνή και τους στίχους της. Έστω και αν αυτοί αποδίδονται υπό τη σκέπη του φανταστικού, το μήνυμα καταφθάνει ξεκάθαρο: όχι άλλος φόβος και άμυνα, ώρα για επίθεση και εκδίκηση.

Επηρεασμένοι εξίσου από τα «βαριά χαρτιά» της λογοτεχνίας του φανταστικού, όσο και από λιγότερο γνωστές ιστορίες όπως αυτές παρουσιάστηκαν μια φορά κι έναν καιρό σε ανθολογίες, συνεργάζονται με δύο κορυφαίους δημιουργούς, συνυφασμένους με τον Λευκό Λύκο, τον αλμπίνο Αυτοκράτορα. Το εξώφυλλο δια χειρός Michael Whelan και η αφήγηση του Michael Moorcock στο "Victims Of Fate" συμπληρώνουν με μοναδικό και ιδιαίτερο τρόπο τη μουσική τους πρόταση, η οποία στέκει ολοκληρωμένη και μερικώς διαφοροποιημένη από το προ τετραετίας ντεμπούτο τους. Είθισται να ακούμε από συγκροτήματα, πως ο νέος τους δίσκος αποτελεί ένα βήμα εμπρός και πως οι ίδιοι ως μουσικοί ωρίμασαν και εξελίχθηκαν. Χιλιοειπωμένο, πέρα ως πέρα αληθινό εν προκειμένω.

Από τις χίλιες μύριες διακλαδώσεις του metal, η μπάντα βαστά γερά τις heavy - epic - doom - power - speed απολήξεις του, ανάμεσα σε αυτές κινείται, τις φιλτράρει και επιτυγχάνει να καταστεί αναγνωρίσιμη. Ο κιθαριστικός ήχος και τα φωνητικά της Sarah Ann (που ελίσσονται ανάμεσα στα όργανα) διαμορφώνουν πλέον με καθάριο τρόπο τον χαρακτήρα τους. Το doom προσωπείο τους λιγότερο έντονο πια, καθώς η ένταση και η ορμή μπαίνουν σε πρώτο πλάνο, μέσω πιο up tempo ρυθμών στις συνθέσεις. Η διαφοροποίηση που αναφέρθηκε παραπάνω.

Αν έπασχε κάπου η πρώτη τους προσπάθεια, αυτό ήταν λόγω συνθετικής ασυνέπειας, καθώς κουβαλούσε στιγμές αμηχανίας δίπλα σε στιγμές μεγαλείου. Ο χρόνος που μεσολάβησε μάλλον υπήρξε ευεργετικός σε αυτό το κομμάτι, η φύρα βρέθηκε εκεί που της αρμόζει, παρέα με παράταιρες ιδέες που δούλεψε μα δε χρησιμοποίησε η μπάντα. Κρατώντας τους τύπους που θέλουν έναν επικού χαρακτήρα δίσκο να κλείνει με μακροσκελή σύνθεση, βάζουν και την πολυπλοκότητα στο χωνευτήρι των ιδεών τους, ή αλλιώς "Dragonslayers Doom". Ιδανικός επίλογος για ένα συγκρότημα που έκανε κτήμα του τις διδαχές των παλιών, δίχως να τις αντιγράφει και που κατέστησε τη λογοτεχνία του φανταστικού επίκαιρη και προσαρμοσμένη σε ένα ζοφερό παρόν, διαμέσου της ερμηνείας της.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET