FACS

Ο Θεοδόσης τους έβαλε στα Υπόγεια του 2018 κι εγώ πριν δύο χρόνια, υποκλίθηκα γραπτώς μπροστά στην ποιότητα του "Present Tense" σε εκείνο το Underground Express, αλίμονο όμως: οι Facs από το Chicago είναι ένα πολύ καλό σχήμα για να μείνει με το «στίγμα» ότι απευθύνεται μόνο σε ψαγμένους. Το νέο τους άλμπουμ "Still Life In Decay" έρχεται να επαληθεύσει αυτή την άποψη, όντας μάλιστα η πέμπτη τους δουλειά μέσα σε μόλις έξι χρόνια ύπαρξης.

Όπως κάθε καλό σύγχρονο rock γκρουπ, οι Facs γράφουν μουσική που απλώνεται προς αρκετές κατευθύνσεις. Οι ίδιοι δηλώνουν art rock - και τους αγαπάμε γι αυτό - ωστόσο είναι το alternative rock των early 00s που ξεπροβάλλει σαν μια πρώτη ηχητική παραπομπή. Δεν είναι λίγες οι στιγμές που συνειρμικά έρχονται στο μυαλό οι A Perfect Circle της "13th Step" περιόδου, τουλάχιστον σε ότι αφορά τις χροιές των οργάνων και την αισθητική της παραγωγής. Έχοντας όμως το ατού ότι πρόκειται για power trio, οι Facs μπορούν να ενσωματώνουν διάφορα στοιχεία χωρίς ποτέ να χάνουν την ομοιογένεια τους.

Το παραμορφωμένο μπάσο της Alianna Kalaba είναι το όργανο που θέτει τον τόνο της μουσικής των Facs. Ψηλά στην μίξη, επιδίδεται σε μια ζεστή επαναληπτικότητα, κλειδώνοντας άριστα με το θαυμάσιο drumming του Noah Leger. Αναδύεται έτσι οριακά μια nowave αίσθηση, που δεν επικεντρώνεται όμως στο σκοτεινό αλλά στο ρυθμικό στοιχείο. Σε αυτή την βάση, ο Brian Case μπορεί να προσθέσει τις κιθαριστικές του πινελιές, άλλοτε χρησιμοποιώντας post και άλλοτε ελαφρώς noise rock τεχνοτροπίες. Τραγούδια σαν το "When You Say" αποτελούν υπόδειγμα σύγχρονης χρήσης της ηλεκτρικής κιθάρας, κι αυτό το έχω γράψει μόλις άλλη μια φορά φέτος.

Γίνεται αντιληπτό λοιπόν, ότι οι Facs δεν γράφουν τραγούδια στην παραδοσιακή κουπλέ-ρεφρέν μορφή. Οι έξι συνθέσεις του άλμπουμ χτίζονται σαν έντονα και ρυθμικά ηχητικά στιγμιότυπα, διατηρώντας μια ατμοσφαιρική και αρκετά παιχνιδιάρικη διάθεση. Θεωρώ το "Still Life" την κορυφαία σύνθεση του δίσκου, κυρίως διότι, καθώς απλώνεται σε μια διάρκεια οκτώ λεπτών, οι Facs εισέρχονται στο δεύτερο μέρος του τραγουδιού σε ένα πειραματικό, σχεδόν dark ambient παραλήρημα που παρασέρνει και υποβάλλει.

Τα φωνητικά του Case κρατούν έναν αρκετά δευτερεύοντα ρόλο, έχοντας ένα spoken word ύφος που συναντάμε συχνά σε post-punk μπάντες. Αν και ταιριάζει με τις αμφισημίες της, αυτή η επιλογή στερεί από την μουσική κάποιες περαιτέρω μελωδικές δυνατότητες, που θεωρώ πως θα αποτελούσαν μια καλή προσθήκη στο ύφος των Facs. Χάνοντας όμως σε μελωδία, κερδίζουν σε ατμόσφαιρα: το "Still Life In Decay" είναι ένα κατεξοχήν αινιγματικό, μυσταγωγικό και ταξιδιάρικο έργο.

Οι Facs συνολικά και ο νέος τους δίσκος ειδικά, αποτελούν ένα έξοχο παράδειγμα σύγχρονης art rock μπάντας. Ενώ μπορείς να διαισθανθείς τα νήματα που τους ενώνουν με διαχρονικά στυλ, φτιάχνουν προσεκτικά μια δική τους, φρέσκια μουσική πρόταση που πατάει γερά στο παρόν της εναλλακτικής κιθαριστικής μουσικής και μεταφέρει τις αισθητικές της αναζητήσεις προς ένα μαυροκόκκινο, ελαφρώς δυσοίωνο, μέλλον.

Bandcamp