Diecast

Tearing Down Your Blue Skies

Century Media (2004)
14/05/2005
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Οι Diecast υπάρχουν εδώ και εφτά χρόνια, με δύο δίσκους απ' την "Now Or Never Records" (το 1998 και 2001), με το πιο πρόσφατο δημιούργημά τους "Tearing Down Your Blue Skies" να έρχεται από την Century Media, δημιουργείται το εξής ερώτημα (κυρίως σ' αυτούς που γνωρίζουν το παρελθόν τις μπάντας): πώς και τράβηξαν ΤΩΡΑ την προσοχή της Century Media;

Η απάντηση έρχεται πολύ σύντομα... απ' τις πρώτες κιόλας νότες του δίσκου. Ξεχάστε τους παλιούς (καλούς) Diecast. Εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι αρκετά διαφορετικό. Ενώ περιμένει κανείς λυσσαλέο hardcore απ' τους αμερικανούς, σύμφωνα με το παρελθόν της μπάντας και με το πως έχει πλέον διαμορφωθεί η αμερικανική hardcore σκηνή (βλέπε Killswitch Engage, God Forbid, Chimaira κ.α.), περιμένει κανείς ν' ακούσει κάτι που θα κάνει τη διαφορά απ' τους Diecast, γιατί σίγουρα τα έχουν τα προσόντα και το ταλέντο.

Ενώ οι hardcore βάσεις έχουν παραμείνει στη σύνθεση, τα επιθετικά και σκιστά φωνητικά δίνουν ρεσιτάλ και με rhythm section να σε κολλάει στον τοίχο, είπαν να διαφοροποιήσουν λίγο τη μουσική τους εμπλουτίζοντάς την και με άλλα στοιχεία και καλά κάνουν θα πει κανείς (αλλά μόνο στην θεωρία, γιατί η πράξη απέχει αρκετά).

Στο "Tearing Down Your Blue Skies" το hardcore συνδυάζεται με nu-metal, ανακατεύεται με rock (κυρίως αμερικανικής σχολής) και σιγοβράζεται με μελωδικό ευρωπαϊκό metal. Ναι μπορεί να ακούγεται ωραίο και σίγουρα πολλοί είναι αυτοί που θα το βρουν ενδιαφέρον αλλά δεν έχω αναφέρει ακόμα τα αρνητικά στοιχεία της υπόθεσης...

Τα καθαρά φωνητικά λοιπόν είναι το πιο σοβαρό πρόβλημα στο νέο δίσκο των Diecast. Ενώ έχουν φτιάξει ένα δίσκο με πολύ ενέργεια μέσα του, με αργά κοφτά hardcore μέρη (τύπου Zao και Caliban του "Vent") που σε κάνουν να θες να τα σπάσεις όλα, μερικές πολύ όμορφες μελωδίες και με πολύ καθαρή παραγωγή... Στα καθαρά φωνητικά η φωνή ακούγεται αδύναμη και οι γραμμές είναι όλες σχεδόν ίδιες, με αποτέλεσμα μετά από κάποια στιγμή να βαρεθείς. Είναι κρίμα που καταδικάζεται μ' αυτό τον τρόπο ένα τόσο δυνατό album. Ακόμα και η μικρή διάρκεια του δίσκου (38 λεπτά περίπου) δεν κατορθώνει να σώσει την κατάσταση...

  • SHARE
  • TWEET