Destruction

Spiritual Genocide

Nuclear Blast (2012)
Από τον Βαγγέλη Ευαγγελάτο, 09/11/2012
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Ύστερα από την αισθητή ανάκαμψή τους με το περσινό "Day Of Reckoning", οι Destruction μάς συστήνουν τον διάδοχό του πριν καν συμπληρωθούν δύο χρόνια από την κυκλοφορία του. Η νέα τους δουλειά φέρει τον τίτλο "Spiritual Genocide" και είναι ουσιαστικά ο τρόπος τον οποίο επιλέγουν για να γιορτάσουν την επέτειο των 30 χρόνων τους, με τους Schmier, Mike και Vaaver να ξαναπιάνουν τα πόστα τους και τον ευτραφή χασάπη να κάνει την επάνοδό του στο εξώφυλλο.

Άπαντες στη θέση τους, λοιπόν, και ήδη από την πρώτη ακρόαση επαληθεύεται ότι όλα τα χαρακτηριστικά του ήχου τους διατηρούνται επίσης σταθερά στο πλάνο. Γερμανικό thrash στα στάνταρ των καλών στιγμών της δεύτερης περιόδου της μπάντας, γρήγορο σε ρυθμούς, στρυφνό και ψυχωμένο, με μία επιμέρους διάθεση για επανεξέταση του ύφους των πρώτων ημερών.

Όλα αυτά, βέβαια, υπήρχαν αυτούσια και στον προκάτοχο του "Spiritual Genocide", οπότε ο δίσκος μπορεί να χαρακτηριστεί ακολούθως τυπικός ή και «μια απ' τα ίδια», όσο καλοδουλεμένο κι αν είναι το περιεχόμενό του. Για παράδειγμα, κομμάτια σαν το "Cyanide", το "To Dust You Will Decay" ή το "Carnivore" βαράνε μεν ικανοποιητικά, χωρίς όμως να παρεκκλίνουν από τα συνηθισμένα. Προφανώς, η εξέλιξη δεν είναι το πρωταρχικό ζητούμενο για μία μπάντα με την πορεία των Destruction, ωστόσο οι περισσότερες μεταβλητές του νέου άλμπουμ παραμένουν απελπιστικά ...αμετάβλητες σε σχέση με το "Day Of Reckoning".

Παραβλέποντας την περίπτωση όπου προσπαθούν να το παίξουν Megadeth ("City Of Doom"), κρατάω ως πιο ενδιαφέρουσες στιγμές του δίσκου το ομότιτλό του και το "Under Violent Sledge", στα οποία οι Γερμανοί δείχνουν να θυμούνται τον καλό τους εαυτό. Οι συμμετοχές, δε, των αξιότιμων κυρίων Angelripper (Sodom) και Gerre (Tankard) στο "Legacy Of The Past", που γίνονται με αφορμή τον επετειακό χαρακτήρα του άλμπουμ, αυξάνουν προς στιγμήν το ενδιαφέρον, όμως οι ομοιότητες της ευτελούς στιχουργικής μανιέρας του κομματιού με το "Thrash Till Death" τού αφαιρούν πόντους.

Σαν σύνολο, το "Spiritual Genocide" δεν είναι κακός δίσκος, ούτε καν μέτριος για τα δεδομένα των Destruction της μετά-"All Hell Breaks Loose" εποχής. Σε αρκετά σημεία, όμως, η προσήλωσή του στους τύπους αφαιρεί μεγάλο μέρος της δυναμικής του, καταλήγοντας ως ακόμα μία καλή αλλά «μηχανική» κυκλοφορία των Destruction.
  • SHARE
  • TWEET