Clutch

Earth Rocker

Weathermaker Music (2013)
Από τον Γιώργο Ζαρκαδούλα, 27/02/2013
«Uncounted Les Pauls Ascend To The Sky Where There Was Darkness Now Only Light»
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

«Είναι μόλις η δεύτερη φορά που παίζουμε εδώ και δεν ξέρω γιατί δεν το κάναμε τα τελευταία 20 χρόνια. Θα το κάνουμε τα επόμενα 20». Αυτά ήταν τα λόγια του Neil Fallon πριν από δύο χρόνια επί ελληνικού εδάφους και μία λογική απάντηση εκ μέρους μας θα μπορούσε να είναι κάτι του στυλ «Επειδή αργήσαμε να σας ακούσουμε». Δεν είναι ψέματα και βάλε κάτω να δεις από πότε υπάρχουν και πότε έγιναν όνομα στην Ελλάδα. Το ότι τους κόλλησαν διάφορες μουσικές ταμπέλες κατά καιρούς, δεν αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για την ετεροχρονισμένη δημιουργία σχέσης μας με την μπάντα, άλλωστε απορροφούμε αρκετά και διαφορετικά είδη ως ακροατήριο, το θέμα είναι ότι πλέον έχουμε καλύψει το χαμένο έδαφος κι έχουμε εναρμονιστεί πλήρως με τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στην άλλη άκρη του κόσμου. Μπράβο μας...

...γιατί ξέρουμε να εκτιμάμε την καλή μουσική, αν και μερικές φορές έχουμε την τάση να θεοποιούμε ή να ξεφτιλίζουμε πρόσωπα και καταστάσεις λόγω της φύσης μας. Ο 10ος δίσκος των Clutch όμως θα λάβει ακριβώς ό,τι του αναλογεί. Ούτε πάνω, ούτε κάτω. Βλέπεις, ξεκίνησε να υλοποιείται έπειτα από την περιοδεία τους με Thin Lizzy & Motorhead, είναι κι αυτοί live μπάντα, δεν ήθελε και πολύ να μεταδοθεί η «ζωντανή ατμόσφαιρα» σε studio δίσκο τους. Δεν χρειάζεται παραπάνω από μια ακρόαση του "Earth Rocker" για να αποκομίσεις την αίσθηση πως παίζουν δίπλα σου. Το προωθητικό video clip του ομώνυμου τραγουδιού το ομολογεί κατηγορηματικά άλλωστε. Ένα παρατεταμένο και συνεχόμενο groove n' roll που έχει την δυνατότητα να φέρνει σε πρώτο πλάνο την συνολική δουλειά διά μέσω της σπουδαιότητας των μουσικών.

Μπορεί να είναι η φυσαρμόνικα σε πρώτο πλάνο, ενίοτε η κιθάρα, άλλες πάλι φορές η κουδούνα του drummer και συνήθως η τραγουδιστική εκφορά του λόγου από τον Fallon, το πλέον cool άτομο που είναι άξιο να εκστομίσει στίχους κατανοητούς μόνο από την πάρτη του("Blooo-Ahhh/Hey Hey Uh Huh Huh"), σε βαθμό της κλίμακας Hetfield - Wyndorf. Έχουν αντιληφθεί και οι ίδιοι την επικινδυνότητα της ανεπανόρθωτης ζημιάς που μπορούν να προκαλέσουν κι έτσι χαλιναγωγούν τα γκέμια τους με συνθέσεις σαν τα "Gone Cold" και "Book, Saddle & Go". Είναι τα γαμημένα τόσο δεξιοτεχνικά τοποθετημένα, ούτως ώστε όχι μόνο να δίνουν αναπνοές, αλλά και να χαλαρώνουν για το μετά, όπως ακριβώς ένα ποτήρι νερό ενδιάμεσα από το booze. Μαύρα κι αργόσυρτα με τον απαιτούμενο κόφτη, ωσάν τον επικήδειο που δεν ακούστηκε ποτέ στους Skynyrd.

Δεν αξίζει στο "Earth Rocker" να συγκριθεί με το "Blast Tyrant", θα είναι κρίμα και για τα δυο τους, απλά το πρώτο είναι το απόκτημα της γενιάς μας που έχει επιτέλους τους δικούς της ήρωες, που φωνάζουν "Oh, Isabella" σε αντίλογο των "Whole Lotta Rosie" ιαχών. Αν και όταν, τυχόν λάτρεις δεινοσαύρων αρνηθούν να ευχαριστηθούν παρέα μας  το τότε τους με το τώρα μας, υποστηρίζοντας ότι έζησαν, άκουσαν και είδαν από κοντά την απόλυτη μπάντα όλων των εποχών, είμαστε ευτυχώς σε θέση να αντιπαρέρθουμε του τσαμπουκά με ηχητικά ντοκουμέντα κι όχι με αιματηρά κουτουλίδια. Αναγνωρίζουμε και σεβόμαστε τα ναρκωτικά σας, την μουσική σας, τα όλα σας, τα ευχαριστιόμαστε αλλά δεν θα μας αφαιρέσετε το δικαίωμα να ανακηρύξουμε τους Clutch ως τους δικούς μας Reverends, το κλείσιμο του "The Wolfman Kindly Requests" ως την απόλυτη ανατροπή και το "The Face" ως το δικό μας "Let There Be Rock". Enough said...

  • SHARE
  • TWEET