Bohren & Der Club Of Gore

Οι Γερμανοί μού είχαν κινήσει το ενδιαφέρον με τις παλιότερες δουλειές τους. Τα "Dolores" και "Black Earth" του παρελθόντος, αλλά και το "Beileid" του 2011 είχαν κάτσει όμορφα στ' αυτιά μου. Σαξόφωνο, πιάνο και μπάσο κάνουν την jazz τους πολλή ατμοσφαιρική και δημιουργούν μαζί με τα σκόρπια τύμπανα ένα dark ambient μοναχικό ταξίδι. Δεν είναι η μπάντα που θα σε τραβήξει με τα χιτάκια της, αλλά μπορεί να σε μαγέψει με τον ήχο της.

Πριν μερικά χρόνια, σε μια ζωντανή τους εμφάνιση στη χώρα μας, με είχαν αφήσει με το στόμα ανοιχτό. Σε ένα μισοάδειο μαγαζί τότε, χωρίς κανένα φως, άρχισα ν' ακούω ήχους ατμοσφαιρικούς και ίσα-ίσα να διακρίνω μερικά σημεία τους πάνω στη σκηνή από δυο-τρία προβολάκια, που φώτιζαν είτε την άκρη του σαξόφωνου, είτε τα χέρια του πιανίστα, είτε τα πλήκτρα από το mellotron. Αν μπορέσεις να αναπαράγεις στο μυαλό σου αυτή τη σκοτεινή εικόνα, ίσως να μπορέσεις και να φανταστείς τον ήχο της μπάντας αυτής.

Δίσκος στο οποίο δεν ξεχωρίζεις κομμάτια. Ένα soundtrack της νύχτας, ένα πιανιστικό jazz μοιρολόι και ένα μουσικό δάκρυ χωρίς φωνές και λόγια. Αν προσπαθείς να χαλαρώσεις, αν είσαι στην φάση που κοιτάς έξω από το παράθυρο, δεν γουστάρεις να ανοίξεις τα φώτα και χτυπάς επίμονα με τα μάτια σου το κενό, τότε το "Piano Nights" θα σου κρατήσει την καλύτερη συντροφιά. Σίγουρα θα σε βυθίσει ακόμα πιο μέσα στις σκέψεις σου και θα σου μαυρίσει λίγο παραπάνω την ψύχη. Επικίνδυνο για μελαγχολικούς, αλλά πολύ λυτρωτικό για σκοτεινούς ανθρώπους.

Το βρίσκω αφάνταστα όμορφο, καθόλα ερωτικό και εξαιρετικά ατμοσφαιρικό. Είναι σαν να ψιχαλίζει πάνω σου σταγόνες νότες, αστραπές από σαξόφωνο να σκίζουν το φως και βροντές από το μπάσο να τρεμουλιάζουν το πετσί σου.

Video: Bohren & Der Club Of Gore - Ganz Leise Kommt Die Nacht