Όχι, δεν πρόκειται να διαβάσετε ένα κείμενο σχετικά με το τελευταίο "Final Fantasy", όσο και αν λόγω του εξωφύλλου το περιθώριο παρερμηνείας τείνει στο άπειρο. Για την ακρίβεια, το "Epsilon" είναι ο πέμπτος δίσκος των -στην πλειονότητα τους- Γιαπωνέζων Blood Stain Child και ίσως μια καλή ευκαιρία να γίνουν (ακόμα;) πιο γνωστοί και στο ελληνικό κοινό, μιας και ο τίτλος του δεν είναι η μοναδική αναφορά στην Ελλάδα, αφού σε αυτούς έχει πλέον εισχωρήσει και μια Ελληνίδα, ονόματι Sophia, αναλαμβάνοντας τα φωνητικά.
Με ήδη τέσσερις δίσκους στο βιογραφικό τους, εκ των οποίων οι δυο τελευταίοι μάς άφησαν αρκετά καλές εντυπώσεις, το πιο πρόσφατο εγχείρημά τους καταφέρνει και αυτό με μικρές διαφοροποιήσεις να ρίξει λίγο περισσότερο φως σε αυτό που λέμε γιαπωνέζικο death metal. Ή μάλλον καλύτερα γιαπωνέζικο trance death metal, αφού τα ηλεκτρονικά στοιχεία και οι trance στιγμές του δίσκου εκτείνονται σε όλη τη διάρκειά του. Και αυτό γίνεται αρκετά πετυχημένα, όπως μπορείτε να δείτε/ακούσετε και σε ένα παλιότερο κομμάτι τους εδώ.
Με κύριο γνώμονα το NWOSDM και δίσκους σαν τα "Whoracle" και "The Mind's I" στο προσκεφάλι, οι Blood Stain Child φέρνουν στο "Epsilon" τα γυναικεία φωνητικά της Sophia στο προσκήνιο, μοιραζόμενη το μικρόφωνο με τον Ryu των πιο brutal στιγμών. Στην πρώτη της δισκογραφική δουλειά με τη μπάντα, η Sophia φαίνεται να δένει αρκετά καλά με τα υπόλοιπα μέλη, αν και κουβαλάει μια εντελώς διαφορετική κουλτούρα, χωρίς ωστόσο να δείχνει προς το παρόν ότι η φωνή της θα μονοπωλήσει το ενδιαφέρον των φίλων του σχήματος, έχοντας μια pop χροιά που έχουμε ξανακούσει, όπως για παράδειγμα στα καθαρά της Maria Brink των In This Moment. Κατά τα άλλα, η μπάντα τα καταφέρνει μια χαρά, με τη δίκαση να παίρνει φωτιά και τα κοφτά riff να φανερώνουν την προσεκτική μελέτη των κιθαριστών στα σουηδικά μοτίβα. Σε αντίθεση με το "Mozaiq", εδώ πλέον δεν έχουμε καθαρά ανδρικά φωνητικά, τα οποία θύμιζαν αρκετά τα αντίστοιχα του Anders Friden, οπότε έχουμε ακόμα ένα βήμα προς έναν πιο προσωπικό ήχο.
Με λίγα λόγια, το "Epsilon" είναι μια μείξη melodic death metal με trance στοιχεία και έντονη anime αισθητική. Μπορώ να πω πως πρόκειται για έναν αρκετά προσιτό δίσκο, που καταφέρνει χωρίς πολύ κόπο να τραβήξει το ενδιαφέρον του ακροατή, όχι τόσο λόγω του ενδιαφέροντος, αν και όχι τόσο πρωτότυπου περιεχομένου του, όσο για το πολύ καλό δέσιμο όλων αυτών των διαφορετικών συστατικών. Περισσότερες πιθανότητες να βρουν κάτι καλό εδώ έχουν οι φίλοι των Arch Enemy, In Flames, Dark Tranquillity και In This Moment.
Με ήδη τέσσερις δίσκους στο βιογραφικό τους, εκ των οποίων οι δυο τελευταίοι μάς άφησαν αρκετά καλές εντυπώσεις, το πιο πρόσφατο εγχείρημά τους καταφέρνει και αυτό με μικρές διαφοροποιήσεις να ρίξει λίγο περισσότερο φως σε αυτό που λέμε γιαπωνέζικο death metal. Ή μάλλον καλύτερα γιαπωνέζικο trance death metal, αφού τα ηλεκτρονικά στοιχεία και οι trance στιγμές του δίσκου εκτείνονται σε όλη τη διάρκειά του. Και αυτό γίνεται αρκετά πετυχημένα, όπως μπορείτε να δείτε/ακούσετε και σε ένα παλιότερο κομμάτι τους εδώ.
Με κύριο γνώμονα το NWOSDM και δίσκους σαν τα "Whoracle" και "The Mind's I" στο προσκεφάλι, οι Blood Stain Child φέρνουν στο "Epsilon" τα γυναικεία φωνητικά της Sophia στο προσκήνιο, μοιραζόμενη το μικρόφωνο με τον Ryu των πιο brutal στιγμών. Στην πρώτη της δισκογραφική δουλειά με τη μπάντα, η Sophia φαίνεται να δένει αρκετά καλά με τα υπόλοιπα μέλη, αν και κουβαλάει μια εντελώς διαφορετική κουλτούρα, χωρίς ωστόσο να δείχνει προς το παρόν ότι η φωνή της θα μονοπωλήσει το ενδιαφέρον των φίλων του σχήματος, έχοντας μια pop χροιά που έχουμε ξανακούσει, όπως για παράδειγμα στα καθαρά της Maria Brink των In This Moment. Κατά τα άλλα, η μπάντα τα καταφέρνει μια χαρά, με τη δίκαση να παίρνει φωτιά και τα κοφτά riff να φανερώνουν την προσεκτική μελέτη των κιθαριστών στα σουηδικά μοτίβα. Σε αντίθεση με το "Mozaiq", εδώ πλέον δεν έχουμε καθαρά ανδρικά φωνητικά, τα οποία θύμιζαν αρκετά τα αντίστοιχα του Anders Friden, οπότε έχουμε ακόμα ένα βήμα προς έναν πιο προσωπικό ήχο.
Με λίγα λόγια, το "Epsilon" είναι μια μείξη melodic death metal με trance στοιχεία και έντονη anime αισθητική. Μπορώ να πω πως πρόκειται για έναν αρκετά προσιτό δίσκο, που καταφέρνει χωρίς πολύ κόπο να τραβήξει το ενδιαφέρον του ακροατή, όχι τόσο λόγω του ενδιαφέροντος, αν και όχι τόσο πρωτότυπου περιεχομένου του, όσο για το πολύ καλό δέσιμο όλων αυτών των διαφορετικών συστατικών. Περισσότερες πιθανότητες να βρουν κάτι καλό εδώ έχουν οι φίλοι των Arch Enemy, In Flames, Dark Tranquillity και In This Moment.
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
ROCKING FEATURED
