Black Oath

Χρειάστηκε να φτάσουν στην πέμπτη τους προσπάθεια για να γίνουν τα δέοντα, δηλαδή να τους ακούσω προσεκτικά και όχι φευγαλέα. Η αλήθεια είναι πάντως πως το doom ενδιαφέρον μου είχε ατονήσει για αρκετά χρόνια, μέχρι που το αναζωπύρωσαν αυτοί οι Γερμανοί. Παράπλευρες απώλειες υπήρξαν αρκετές όλο αυτό το διάστημα, ανάμεσά τους και οι Ιταλοί. Φέτος είναι μια καλή ευκαιρία to know us better, ειδικά με αυτόν τον δίσκο.

Υπό τη σκέπη των Mercyful Fate σχετικά με το όνομά τους και τη μυστικιστική/εωσφορούχα διάσταση στους στίχους τους, σέρνουν το doom άρμα τους με αξιοζήλευτη ποικιλία. Οι μπάντες - τοτέμ μπορεί να απουσιάζουν ως συγγενικοί ήχοι, όχι όμως και η γνωστή Peaceville τριάδα, οι «κατατονικοί» Σουηδοί και οι Χιλιανοί epic/doom άρχοντες (με τη συμμετοχή του Felipe Plaza σε ένα κομμάτι). Αρκούντως σκοτεινή παρέα με τα γνωστά αποτελέσματα κεφιού. Ούσα πλέον η μπάντα στον πέμπτο της δίσκο, έχω την εντύπωση ότι όλα τα ανωτέρω τα έχει φιλτράρει τόσο καλά ώστε να μιλάμε για ονόματα που σμίλεψαν το ύφος της και δεν το δυνάστευσαν.

Η ικανότητά τους να κρατούν τον ακροατή σε εγρήγορση είναι μοναδική και εμπεριέχει υψηλό βαθμό δυσκολίας, αν σκεφτούμε ότι μιλάμε για doom metal. Ιδού ένα παράδειγμα, όπου η έναρξη και τα σκισμένα φωνητικά δίνουν τους πολυπόθητους επιπλέον πόντους. Όλες οι συνθέσεις χτυπάνε ταβάνι, έκαστη με τον τρόπο της και τη δική της ομορφιά, έχοντας ως σταθερή αναφορά τα φωνητικά του A.Th. Λατρεία από το πρώτο άκουσμα. Η μπάντα παίζει με ρυθμούς και εντάσεις ακόμα και εντός σύνθεσης. Δεν την αφήνει να βαλτώσει ή να επαναλάβει μοτίβα. Αγγίζει τον επικό/doom ήχο, τα γυναικεία φωνητικά βρίσκονται εκεί που πρέπει, όταν πρέπει, οι ελάχιστες στιγμές ακραίων φωνητικών και ψιθύρων συντροφεύουν ιδανικά το μυστικιστικό στιχουργικό μέρος.

Εμπνέονται εξίσου από την εβραϊκή μυθολογία και το Thelema του Aleister Crowley και πραγματεύονται τον θάνατο σε κάθε του μορφή. Πόσο πιο doom; Και όλα αυτά να διαπερνούν με άνεση και φυσικότητα ακουστικά ή ηχεία έως ότου να κατοικοεδρεύσουν εκεί που στόχευαν εξαρχής: στον νου και στην ψυχή. Η πρώτη ουσιαστική επαφή μαζί τους εκτός από αγαπησιάρικη, έφερε στην επιφάνεια και ορισμένα κλισέ: Θα αδικήσετε την ουσία του δίσκου αν τον ακούσετε συντροφιά με φως. Θέλει τα σκοτάδια του χωρίς δεύτερη κουβέντα.

Bandcamp